روز بین‌المللی مبارزه برای محو خشونت علیه زنان!/ بهرام رحمانی

روشنفکر/ بیست و پنجم نوامبر، مصادف با پنجم آذر ماه، روز بین‌المللی مبارزه برای محو خشونت علیه زنان است و به‌همین مناسبات، هر ساله جهانیان از 25 نوامبر الی 10 دسامبر، روز جهانی حقوق بشر – کمپین و کارزار 16 روزه را راه‌‌اندازی می‌کنند. این روز منسوب به‌گرامی‌داشت خاطرات سه دختر تبعه جمهوری دومینیکن است که توسط دیکتاتور رافایل تروئیلو قربانی شدند.

سه دختر خانواده ميرابال، پاتريا، مينروا و ماريا ترزا در سال‌های 1924، 1927 و 1935 میلادی، درمنطقه‌ای که امروز در جمهوری دومينيکن ایالت سی باس ناميده می‌شود، متولد شدند. هر سه تن آن‌ها تحصيلات متوسطه را به‌پايان رسانیده، مينروا و ماريا برای ادامه تحصيلات وارد دانشگاه شدند. هر سه خواهر و همسران‌شان درگير مبارزه با حکومت دیکتاتوری «رافایل تروئیلو» -Rafael Trujillo ‌(1961-1930) بودند، و با وجود پيگردها و زندانی‌شدن‌های مکرر باز هم دست از مبارزه خود نکشیدند و در فعاليت‌های سياسی عليه حکومت فعالانه شرکت می‌کردند. در سال 1960، پاتريا رهبری جلسه‌ای را به‌عهده داشت که به‌تاسیس «نهضت مقاومت سری» منجر گردید.

اوايل نوامبر 1960، «تراجيلو» اعلام کرد که دو مشکل اساسی او کليسا و خواهران ميرابال هستند. روز 25 نوامبر، هنگامی که خواهران ميرابال در مسير رفتن به‌ملاقات همسران زندانی‌شان بودند، در يک «حادثه رانندگی» کشته شدند. اين حادثه خشم و اعتراض عمومی را برانگيخت. قتل فجيع خواهران ميرابال در واقع رويدادی شد که به‌نهضت عمومی ضد تراجيلو کمک کرد، چنان که پس از گذشت يک‌سال، ديکتاتوری تراجيلو سرنگون شد. خواهران ميرابال که به «پروانه‌های فراموش ناشدنی» تشبيه شده بودند، سمبول مقاومت ملی زنان دومينيکن تبديل شدند، آن‌چنان که در شعرها، آوازها و کتاب‌ها تقدير و تحسين شدند. شرح زندگی و مبارزات آن‌ها، الهام‌بخش تاليف رومانی به‌نام «درزمان پروان‌ها» توسط «جوليا آموا زر» منجر گردید که همه جهانیان از این واقعه آگاه شدند. این رومان مذکور، توصيف رنج‌ها و آلام خواهران میرابال درآخرين روزهای ديکتاتوری «تراجيلو» است.

در «اولین گردهم‌آیی زنان مبارز برای آمریکای لاتین و جزایر دریای کاراییب» که در بوگوتا، کلمبیا، در روزهای 18 تا 21 جولای 1981 تشکیل شد، روز 25 نوامبر به‌عنوان «روز جهانی محو خشونت علیه زنان» اعلان شد.

اين کارزار طرح مسايل مربوط به زنان به ويژه خشونت و حقوق بشری زنان را از 25 نوامبر تا 10 دسامبر، مورد توجه قرار می‌دهد. 16 روز مذکور، سالگرد چهار رخداد اجتماعی و تاريخی مهم را به‌شرح زیر در بردارد:

25- نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان

1- دسامبر، روز جهانی ايدز.

6- دسامبر، کشتار مونتريال در سال 1986 میلادی‌‌(کشته شدن 14 تن از محصلان اناث انجنیری به‌جرم فیمنيست بودن در صحن دانشگاه).

10- دسامبر، روز جهانی حقوق بشر.

اگر چه در ابتدا، تنها 23 زن به‌نمايندگی از 20 کشور جهان آغاز کننده اين حرکت بودند، اما با کوشش بی‌وقفه زنان، از طريق سازمان‌ها و ارگان‌های مربوطه در طول ده سال اخير، نهضت يک‌پارچه و نيرومندی به‌وجود آمد که امروز در بسياری از مناطق، کشورها و شهرهای دنيا 16 کمپین محو خشونت علیه زنان را اعلام می‌نماید.

هم‌چنین فشرده قطع‌نامه شماره 54 نشست 134 مجمع عمومی سازمان ملل متحد در رابطه با ‌تصویب روز جهانی محو خشونت علیه زنان:

مجمع عمومی سازمان ملل به‌تاريخ 17 دسامبر 1999 میلادی، در هشتاد و سومين جلسه ی عمومی دوره پنجاه و چهارم خود بر اساس گزارش «کميته سوم اجرایی» و با توافق نمايندگان 79 کشور عضو، روز 25 نوامبر را تحت عنوان «روز جهانی محو خشونت عليه زنان» طی قطع‌نامه شماره 54 تصويب نمود. اين قطع‌نامه بنا بر پيش‌نويسی که دو ماه قبل توسط نماينده دومينيکن از سوی نمايندگان 74 کشور به «کميته سوم اجرایی» مجمع عمومی پيشنهاد شده بود، صادر شد. مجمع عمومی، تمامی سازمان‌ها و نهادهای بين‌المللی ذی‌ربط را به‌سازماندهی فعاليت‌هايی گسترده در طرح مسئله خشونت عليه زنان در آن روز دعوت می‌نمايد. پيش‌نويس خاطرنشان می‌کند که اعمال خشونت‌های مزمن عليه زنان فرصت‌هايی را که آنان برای به‌دست آوردن برابری‌های حقوق اجتماعی، سياسی و اقتصادی در جامعه دارند، نابود می‌کند. اين پيش‌نويس، هم‌چنان از مجمع می‌خواهد تا بر مفهوم عبارت «خشونت عليه زنان» به‌مسایل ذیل تاکيد مجدد نمايد:

– اعلاميه محو خشونت عليه زنان، قطعنامه 104/48 مجمع عمومی مورخ 20 دسامبر 1993 میلادی، و قطع‌نامه 86/52 مجمع عمومی مؤرخ 12 دسامبر 1997 میلادی.

– اعلاميه جهانی حقوق بشر.

– ميثاق جهانی حقوق مدنی و سياسی.

– ميثاق جهانی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.

– کنوانسيون محو کلیه اشکال تبعيض عليه زنان (1979 (CEDW  مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد دارای 30 ماده است.

– کنوانسيون ضد شکنجه و ديگر تنبيهات و برخوردهای شقاوت بار، غيرانسانی و توهين‌آميز و با توجه به :

– ميثاق قاره‌ای منع، مجازات و ريشه کن کردن خشونت عليه زنان مصوب مجمع عمومی سازمان کشورهای قاره آمريکا در بيست و چهارمين نشست دوره‌ای آن، 10-6 جون 1994‌(برزيل).

– نزدهمين توصيه‌های عمومی معطوف بر محو خشونت عليه زنان مصوب نشست يازدهم «کميته رفع تبعيض عليه زنان» در سال 1992 میلادی، و با در نظر داشت:

– «تدابير آينده‌نگر نايروبی برای پيشرفت زنان» که خشونت عليه زنان را به‌عنوان مانعی برای دست‌يابی به‌برابری، توسعه و صلح ارزيابی می‌کند؛

– «برنامه عملی چهارمين کنفرانس جهانی زنان 1997 میلادی» که يک‌سری اقدامات يک‌پارچه معينی را برای پيش‌گيری و محو خشونت عليه زنان توصيه مي‌کند.

– اجرای کامل «کنوانسيون محو کلیه اشکال تبعيض عليه زنان» و نيز با در نظر گرفتن اين که برخی از گروه‌های زنان به‌صورت ويژه‌ای در برابر خشونت آسيب‌پذير و بی‌دفاع می‌باشند، مانند زنانی که به‌گروه‌های اقليت ملی، دينی يا نژادی تعلق دارند، زنان تنگ‌دست، زنان آواره يا مهاجر، زنان ساکن مناطق دور افتاده، زنان ساکن در زندان‌ها و يا مراکز بازپروری، دخترها، معلولین و زنانی که در شرايط جنگی يا نظامی زندگی دارند، و با پذيرش اين‌که :

– خشونت عليه زنان تجلی تاريخی رابطه قدرت نابرابر ميان زن و مرد بوده و منجر به‌سلطه مرد بر زن و اعمال تبعيض عليه زنان و ممانعت از پيشرفت آنان می‌گردد.

– خشونت عليه زنان يکی از اهرم‌های اجتماعی مهمی است که زنان را اجبارا در موقعيت زيردست مردان قرار می‌دهد.

– حقوق زنان و دختران، بخش غيرقابل انفکاک حقوق بشری است.

– حقوق بشری زنان و دختران لزوما بايد بيش‌تر ترويج و حمايت شود و با نگرانی از اين‌که :

– زنان به‌طور کامل از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی بهره‌مند نیستند.

– کم و کاست‌های ديرپایی که در حمايت از حقوق و آزادی‌های زنان وجود دارد.

و با قدردانی از :

– همکاری ايجاد شده در ميان نهادهای مربوطه، افراد، بنيادها و ارگان‌های سازمان ملل متحد در کشورهای مختلف در مبارزه برای ريشه کن ساختن خشونت عليه زنان.

– تلاش‌های جامعه مدنی و سازمان‌های غيردولتی در بالا بردن آگاهی عمومی و شعور اجتماعی برای درک اثرات منفی خشونت عليه زنان و با تاکيد مجدد اين‌که:

– بر اساس بند اول اعلاميه محو خشونت عليه زنان، عبارت «خشونت عليه زنان» به‌معنای «قایل شدن هرگونه خشونتی که نتيجه و يا پيامد احتمالی آن صدمه يا آزار فيزيکی، جنسی يا روانی زنان را در بر می‌گیرد»، می‌باشد.

1- مجمع عمومی 17 دسامبر 1999 میلادی، تصميم گرفت که 25 نوامبر به‌عنوان «روز جهانی محو خشونت عليه زنان» تعيين است.

2- مجمع عمومی به نحوی مقتضی از دولت‌ها، موسسات مربوطه، گروه‌ها، بنيادها و برنامه‌های منظومه سازمان ملل متحد، ديگر سازمان‌های بين‌المللی و نيز سازمان‌های غير دولتی دعوت کرد تا در اين روز به‌سازماندهی فعاليت‌های گسترده‌ای برای بالا بردن آگاهی عمومی نسبت به‌موضوع خشونت عليه زنان بپردازند.

خشونت علیه زنان، یک مسئله جهانی است. یک زخم با سابقه، خونین، شرم‌آور، خشونت در جهان معاصر به‌شیوه‌های مختلف بر زنان اعمال می‌شود مانند: خشونت‌های خانوادگی، تجاوز، خرید و فروش زنان و دختران، تن‌فروشی اجباری، خشونت‌های ناشی از جنگ، بردگی، تجاوز جنسی، خشونت‌های سیاسی، اقتصادی و غیره.

زنان در خانواده‌های اکثریت جوامع امروزی، به‌بهانه‌های مختلف و به‌دلایل پوچ عدم رعایت ارزش‌های معنوی، به‌شدیدترین شکل تنبیه و تحقیر می‌شوند.

خشونت علیه زنان در همه جوامع امروزی، به‌ویژه در دنیای شرق، ریشه‌های عمیق‌تری دارد و مستلزم مبارزه همه‌گانی است که بتواند ریشه و زمینه‌های آن را بخشکاند و راه را برای از بین بردن هرگونه اعمال ضد انسانی و تبعیض جنسیتی، هموار سازد.

***

وضعیت زنان در ایران

سایت «خبرآنلاین» در گزارش روز دوشنبه 18 مرداد 1395 – 5 اوت 2016، با ارائه آماری از وضع اشتغال زنان در بازار کار ایران و مقایسه آن با سایر کشورهای منطقه و جهان، به‌این نتیجه رسیده است که زنان ایران با وجود برخورداری از سطح آموزش و تحصیلات بالا، شانس بهتری نسبت به‌زنان در کشورهایی مانند عراق و افغانستان ندارند. به‌عبارتی زنان ایران با وجود «رشد صعودی میزان تحصیلات» در بازار کار وضعی مناسب‌تر از کشورهایی ندارند که درگیر جنگ و بحران هستند.

کارشناسان حوزه اجتماعی در ایران، با تکیه بر آمارهای رسمی، هشدار داده‌اند، سن تن‌فروشی دختران در ایران به 16 سال و سن فرار از خانه به 9 سال رسیده است. به‌گزارش روزنامه شرق، دکتر «احمد بخارایی» مدیر گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی انجمن جامعه شناسی ایران در نشستی با موضوع کار جنسی زنان، در دانشکده علوم اجتماعی تهران گفت: براساس گزارش‌های سازمان بهزیستی، سن دختران تن‌فروش به 16 سال رسیده و سن فرار از منزل دختران به 9 سال کاهش پیدا کرده است و باید در نظر داشت که فرار نیز می‌تواند از عوامل تن‌فروشی محسوب شود.

وی افزود: «در ایران مطابق آمار ثبت‌شده، چند هزار زن خودفروش وجود دارد و از میان آن‌ها 12 درصد را زنان متأهل تشکیل می‌دهند. البته باید در نظر داشت این تنها بخشی از آمار است که ما به آن دسترسی داریم چرا که روسپیگری در کشور عملی مجرمانه است».

دکتر «حسین اسدبیگی»، رییس اورژانس اجتماعی بهزیستی نیز به‌نقل از دکتر «مینو محرز» متخصص بیماری‌های عفونی، عضو کمیته ایدز ایران و عضو شورای برنامه‌ریزی یونسکو در زمینه آموزش سلامت گفت: «50 هزار زن خیابانی داریم که از هر 14 نفر آن‌ها، دو نفر مبتلا به اچ.آی.وی هستند.

پیش از این و در گزارشی که با استناد به‌نامه‌ای از وزارت آموزش و پرورش از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران منتشر شده، اعلام شده بود: نتایج تحقیق بر 141 هزار و 555 دانش آموز دختر و پسر دوره متوسطه در یک سال تحصیلی نشان می‌دهد، 105 هزار و 46 نفر دانش آموز یعنی 3/74 درصد این دانش‌آموزان دارای رابطه «غیر مجاز با جنس مخالف» بوده‌اند.

سایت «عصر ایران» نیز از حسین علی زاهدی‌پور کارشناس ارشد جامعه شناسی و عضو کارگروه «کارگروه زنان و دختران آسیب دیده و در معرض آسیب»، نقل کرده بود: «11 درصد روسپیان شهر تهران با اطلاع همسران‌شان دست به روسپیگری می‌زنند. این آمار نشان می‌دهد که نه تنها به مساله بیکاری زنان، بلکه به بیکاری مردان و پیامدهای آن نیز باید توجه بیش‌تری شود».

آمار تجاوز به زنان و دختران در ایران تا سال 1394

آمار تجاوز به زنان و دختران در ایران تا سال 1394، آخرین آمار اعلام شده از قوه قضاییه از میزان جرم‌ها به‌خصوص جرم تجاوز به‌عنف. آمار جرم‌های کیفری و هم‌چنین خودکشی و تجاوز به‌عنف توسط قوه قضاییه اعلام شد که این آمار که تا سال 1993 ثبت شده است از افزایش شدید تجاوز به‌زنان و دختران در چند سال اخیر در ایران خبر می‌دهد .

نماینده معاونت راهبردی قوه قضاییه حکومت اسلامی ایران، با بیان این‌که براساس آمار پزشکی قانونی دو هزار و 300 مورد قتل عمد در سال 93 در کشور اتفاق افتاده است، در خصوص مزاحمت زنان و دختران گفت: براساس آمار ناجا افزایش 98 درصدی مزاحمت زنان و دختران در سال گذشته را شاهد بودیم.

قنبرنژاد، در نخستین جلسه کمیته پیش‌گیری از خشونت که در معاونت اجتماعی و پیشگیری از قوه جرم قوه قضاییه و با حضور محمدباقر الفت معاون پیش‌گیری از قوه جرم قوه قضاییه و دیگر مسئولان قضایی برگزار شد، این مطلب را اعلام کرد.

او با بیان این‌که ضرب و جرح، توهین، تهدید و تخریب جزو 10 اتهام نخست کشور در 5 سال اخیر است، گفت: براساس معاینات پزشکی قانونی استان‌های چهارمحال بختیاری، اردبیل و کهکیلویه و بویراحمد به‌لحاظ جمعیتی در حوزه نزاع بیش‌ترین آمار و استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خراسان جنوبی کم‌ترین نزاع را در کشور را در سال 93 داشته‌اند.

به‌گفته او، براساس آمار پزشکی قانونی دو هزار و 300 مورد قتل عمد در سال 93 اتفاق افتاد که استان‌های سیستان و بلوچستان، ایلام و کرمان به‌نسبت جمعیت خود بیش‌ترین قتل عمد در سال گذشته را به‌خود اختصاص داده‌اند.

نماینده معاونت راهبردی قوه قضائیه از افزایش ناگهانی تجاوز به‌عنف از سال 89 خبر داد و گفت: در سال 93 حدود یک هزار و 313 مورد تجاوز به‌عنف گزارش شده است که این آمار اگرچه در مقایسه با سال 92 کاهش 30 فقره‌ای را نشان می‌دهد اما در مجموع از سال 89، تجاوز به‌عنف یک افزایش ناگهانی 200 تا 300 موردی داشته و همان رقم تقریبا ثابت است.

قنبرنژاد با بیان این‌که میزان مزاحمت زنان و دختران در سال 89، حدود 72 هزار مورد بوده است، گفت: براساس آمار نیروی انتظامی مزاحمت زنان و دختران در سال 93 به 142 هزار و 933 مورد رسید که افزایش 98 درصدی داشته است.

خودکشی زنان در ایران

آمار خودکشی در ایران و در میان کشورهای دنیا، رتبه چهل و هشتم و آمار خودکشی زنان در خاورمیانه رتبه اول را دارد. پیشینه خودسوزی به‌عنوان پدیده ای در جامعه دلایل خاص خود را داشته است اما در حال حاضر افزایش پیدا کرده است. طبق آمارهای دولتی روزانه 11 نفر دست به‌خودکشی می‌زنند. در 9 ماه اول سال 1392، روزانه 11۱ نفر اقدام به‌خودکشی کرده‌اند.

بر اساس آمارهای اعلام شده از سوی سازمان پزشکان قانونی، در سال 92، تعداد 3125 نفر خودکشی کرده‌اند که در میان آنان 982 نفر زن و بقیه مرد بوده‌اند.

دلایل و عوامل خودکشی مخصوصا در میان زنان، علاوه بر سرک.ب سیستماتیک زنان توسط حکومت اسلامی و شیوع بی‌سابقه مردسالاری در سه دهه اخیر، بسیار متنوع است: اکثرا مربوط به اختلافات زناشویی، عشق، تمایلات شدید عاطفی و علل ناموسی، ناراحتی‌های روانی، مشلات ناشی از تحصیلات، استرس در کنکور دانشگاهی، نقص جسمانی و احساس پوچی و بی‌هدفی، فقر، تنگ‌دستی، بیکاری، اخراج از کار، شرایط نامساعد اقتصای و مسایل  مذهبی، برملاشدن اسرار و حقایق خصوصی در زندگی افراد را می‌شود نام  برد.

هرکدام از این  دلایل را اگر ریشه‌یابی کنیم بر می‌گردد به نقش مذهب و ساختار اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاکمیت بر جامعه که  ناعدالتی و نابرابری حقوقی زنان در قوانین اسلامی را به‌همراه خود دارد.

زمانی که اسلام حقوق زن را به‌عنوان نصف انسان به‌حساب می‌آورد و به‌ارزش‌های والای انسانی اعتقاد ندارد چگونه می‌توان از چنین ساختاری انتظار بهبود وضعیت زندگی زنان و حتی کاهش پدیده خودکشی را داشت.

طبق بررسی‌های که انجام شده هم اکنون در ایران خودسوزی یکی از شایع‌ترین روش‌های خودکشی زنان در ایران است.

خشونت خانگی در جنوب تهران

روزنامه «شهروند» در ایران، با 200 زن متاهل در چهار نقطه شمال، جنوب، شرق و غرب تهران درباره زندگی و تجربه خشونت گفت‌وگو کرده است. بر اساس این گفت‌وگوها 5/52 درصد از این زنان گفته‌اند که از ابتدای زندگی مشترک مورد خشونت روانی قرار گرفته‌ و 37 درصد آن‌ها خشونت فیزیکی را تجربه کرده‌اند.

در این گفت‌وگو خشونت روانی مانند استفاده از کلمات رکیک، فریاد و بداخلاقی، قهر و خودداری از ادامه بحث، تحقیر و بی‌احترامی، منت‌ نهادن، محکم کوبیدن در و شکستن اشیا، از بین بردن وسایل و یادگاری‌ها مانند عکس، نامه و مدارک یا از بین بردن مدارک شخصی و مورد نیاز زن مانند شناسنامه به‌عنوان نمونه‌هایی از رفتارهای خشنی که این زنان تجربه کرده‌اند معرفی شده است.

خشونت فیزیکی هم شامل مواردی چون مشت زدن، گاز گرفتن، سیلی‌ زدن، هل‌دادن، کشیدن مو و زدن در حد شکستن اعضای بدن یا دندان و سقط‌ جنین بوده است.

بر اساس بررسی‌های این روزنامه، هر دو نوع خشونت در مناطق جنوبی تهران بیش‌تر از مناطق دیگر است. هم‌چنین زنان متاهل در غرب تهران نسبت به سه منطقه دیگر کم‌تر مورد خشونت خانگی قرار گرفته‌اند.

این گزارش، هم‌چنین می‌گوید زنانی که با خانواده همسر زندگی می‌کنند، نسبت به زنانی که به‌ صورت مستقل زندگی می‌کنند، خشونت روانی را بیش‌تر و خشونت فیزیکی را کم‌تر تجربه کرده‌اند.

همچنین زنانی که ازدواج خویشاوندی داشته‌اند، بیش‌تر از کسانی که ازدواج غیرخویشاوندی داشتند هر دو نوع خشونت را تجربه کرده‌اند.

این گزارش نشان داده که در مجموع در خانواده‌هایی که با اقوام همسر زندگی می‌کنند و تعداد فرزندان بیش‌تر و نیز ازدواج آنان از نوع خویشاوندی است، خشونت رواج بیش‌تری دارد؛ چرا که در این نوع خانواده‌ها دخالت دیگر افراد در زندگی بیش‌تر است و این افزایش دخالت‌ها و تصمیم‌گیری دیگران در زندگی زناشویی سبب افزایش خشونت به‌‌ویژه خشونت روانی می‌شود.

بر اساس تحقیقی که سال 1393 در شهر تهران انجام شد، مشخص شد از 180 مورد شکایت زنان علیه خشونت‌های خانگی، 128 مورد آن‌ها به دلیل وابستگی به همسر و فرزندان و ترس از طلاق حاضر نشدند این موضوع مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.

زنان افغان 87 درصد خشونت‌های جنسی و فزیکی را تجربه می‌کنند!

وزارت امور زنان افغانستان، به‌تازگی در بیانیه‌ای اعلام کرده است که زنان این کشور دو برابر زنان در جهان مورد خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه می‌کنند. به‌گزارش خبرگزاری بخدی افغانستان، وزارت امور زنان در این کشور اعلام کرده است که زنان افغان 87 درصد خشونت‌های جنسی و فزیکی را تجربه می‌کنند.

در بیانیه که از سوی این وزارت منتشر شده آمده است که در جهان از هر سه زن یکی آن خشونت‌های فزیکی یا جنسی را در زندگی‌اش تجربه می‌کند یعنی تنها 33 درصد را تشکیل می‌دهد. در افغانستان اما این آمار به 87 درصد میان زنان می‌رسد که خشونت‌های فزیکی و جنسی را تجربه می‌کنند.

این در حالی‌ست که اخیرا مجلس نمایندگان افغانستان قانون منع آزار و اذیت زنان و کودکان را تصویب کرده است. هدف از این قانون جلوگیری از خشونت، آزار و اذیت زنان و کودکان در کشور خوانده شده است.

بر اساس این طرح، پس از این کسانی که در جاده‌ها به‌زنان و دختران خشونت زبانی انجام دهند نیز با برخورد پلیس، نهادهای قضایی و جریمه نقدی 5 تا 10 هزار افغانی مواجه خواهند شد.

روز یک‌شنبه ۳۰ آبان، در یک همایش دولتی در افغانستان، موضوع بی‌سوادی و به‌ ویژه بی‌سوادی زنان و راه‌های مبارزه با آن مطرح شد. در این همایش، اسدالله حنیف بلخی، وزیر آموزش و پرورش افغانستان اعلام کرد که 60 درصد جمعیت این کشور هم‌چنان بی‌سواد است. وزیر آموزش و پرورش افغانستان در این همایش گفت که از این 60 درصد بی‌سواد، 80 درصد زنان هستند.

زرقا یفتلی، مدیر سازمان حمایت از قوانین اطفال و زنان در افغانستان، دلیل بی‌سواد باقی‌ماندن تعداد زیادی از زنان افغانستان را در رسوم و عادت‌های محلی و بومی می‌داند که بازدارنده آموزش زنان و دختران هستند. او می‌گوید تا زمانی که مردان بی‌سواد افغانستان آموزش نبینند، دسترسی به زنان زیر سلطه آنان ناممکن است.

ترکیه

در ترکیه قانونی از سوی نمایندگان به‌تصویب اولیه رسیده که بر اساس آن، مردان متجاوز اگر با قربانی ازدواج کنند، مجازات نخواهند شد. این قانون می‌گوید فقط مردانی بخشیده می‌شوند که بدون زور و تهدید با دختران ارتباط برقرار کرده باشند و بعدا با او ازدواج کنند.

منتقدان می‌گویند که این قانون ازدواج با دختربچه‌ها را قانونی می‌کند و از مردان متجاوز در حالی که از عمل خود آگاهند، می‌گذرد.

این قانون روز سه‌شنبه گذشته از سوی حزب عدالت و توسعه که حزب حاکم بر ترکیه است به مجلس پیشنهاد شده و قرار بود در 22 نوامبر در مورد آن رای‌گیری نهایی انجام شود.

توجیه وزیر دادگستری ترکیه، بکیر بزداغ، این است که این لایحه برای آزاد شدن مردانی تصویب شده که با دحتران زیر سن قانون بر اساس سنن مذهبی و با توافق دختر و خانواده‌اش ازدواج کرده‌اند و ارتباطی به متجاوزان ندارد.

تخمین زده می‌شود که با این قانون سه هزار مرد که به‌جرم تجاوز زندانی هستند آزاد شوند.

اما سرانجام دولت ترکیه لایحه بحث‌برانگیز تجاوز قانونی به دختربچه‌ها را پس گرفت. بن علی ییلدیریم، نخست‌وزیر ترکیه به‌خبرگزاری آنادولو گفته است که دولت قصد دارد با همکاری احزاب اپوزیسیون و نهادهای مدنی تغییراتی در لایحه یاد شده اعمال کند و سپس آن را دوباره به مجلس بفرستد.

ابتدا قرار بود که سه‌شنبه 22 نوامبر لایجه تجاوز قانونی به دختربچه‌ها در پارلمان ترکیه به بحث و رای‌گیری گذاشته شود. لایحه پیشنهاد حزب عدالت و توسعه اگر به تصویب می‌رسید، مردان متجاوزی را که پیش از  16 نوامبر 2016 به دختران نوجوان زیر 18 سال تجاوز جنسی کرده بودند مجرم نمی‌شناخت، مشروط بر آن‌که مرد متجاوز با دختری که به او تجاوز جنسی کرده ازدواج کند.

شنبه 19 نوامبر هزاران زن در اعتراض به لایحه حزب عدالت و توسعه در استانبول به خیابان‌ها آمدند. مهم‌ترین شعار آن‌ها این بود: «تجاوز نباید قانونی شود»! و…

دولت رجب طیب اردوغان ادعا می‌کند که با لایحه تجاوز قانونی به دختربچه‌ها قصد دارد از نوزادانی که در اثر تجاوز جنسی به دختربچه‌ها متولد می‌شوند حمایت کند. فعالان حقوق بشر و حقوق زنان اما می‌گویند لایحه یاد شده می‌خواهد تجاوز به دختربچه‌ها را قانونی کند.

با گسترش دامنه مخالفت‌ها، سرانجام دوشنبه 21 نوامبر رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه به دولت دستور داد که با در نظر گرفتن انتقادات فعالان مدنی و فعالان حقوق زن و در نظر داشتن همه جوانب موضوع، در لایحه تجاوز قانونی به دختربچه‌ها تجدیدنظر کند.

در ماه جولای گذشته، دادگاه قانون اساسی ترکیه قانون ممنوعیت انجام هرگونه عمل جنسی با کودکان زیر 15 سال را ملغی کرد. این اقدام خشم فعالان مدنی و دانشگاهیان را برانگیخت.

مشکل ازدواج دختربچه‌ها در حال حاضر هم یک مساله در ترکیه است. 5/3 میلیون دختربچه متاهل در ترکیه وجود دارند و این قانون تعداد آنها را افزایش خواهد داد.

وضعیت حقوق زنان در دوران حاکمیت خزب عدالت و توسعه بدتر شده است. سال 2013، حزب عدالت و توسعه، سیستم 4+4+4 را در نظام آموزشی این کشور ایجاد کرد. بسیاری از فعالان و کارشناسان هشدار دادند که این سیستم باعث می‌شود که تعداد زیادی از دختربچه‌ها پیش از آنکه آموزش کافی ببینند مدرسه را ترک کنند.

آمارها از سال 2013 به بعد نشان می‌دهد که 853 زن در چهار سال گذشته به قتل رسیده‌اند که 15 درصد آن‌ها به خاطر تقاضای طلاق، کشته شده‌اند. 66 درصد را همسر سابق یا دوست پسر سابق‌ به قتل رسانده است، 5/12 درصد این زنان را شوهران‌شان کشته‌اند، با وجود این که این زنان پیش‌ از به قتل رسیدن تقاضای حمایت در مقابل خشونت کرده بودند.

خشونت علیه زنان در ترکیه در روستاها جایی که دختربچه‌ها در سنین پایین از مدرسه بیرون کشیده می‌شوند و ازدواج کودکان در آنها رایج است، بیشتر است.

اکتبر 2013 پژوهشی در دانشگاه غازی عینتاپ ترکیه، نشان داد که از هر 3 ازدواج در ترکیه یکی ازدواج کودکان است. ازدواج دختربچه‌ها با مردان بزرگ‌تر از خود، باعث تراژدی‌های دردناکی شده و در دو مورد از مشهورترین موارد، به مرگ دختربچه‌های متاهل در سال 2014 انجامیده است.

در ژانویه 2014، یک دختر 14 ساله به دنبال شلیک‌های مرگ‌بار به خود درگذشت. تحقیقات پلیس نشان داد که این دختر در 10 یا 11 سالگی وادار به ازدواج با مردی بسیار مسن‌تر از خود شده است. در جولای 2014 هم یک دختر 15 ساله به نام ستر اصلان با شلیک گلوله خودکشی کرد.

داعش زنان اسیر ایزدی را از موصل به‌‌رقه می‌برد؟

دیده‌بان حقوق بشر سوریه، تاکید کرد که گروه تروریستی داعش صد‌ها نفر از زنان ایزدی را که گروگان گرفته بود، به‌خارج از موصل منتقل می‌کند. دیده‌بان حقوق بشر سوریه، پنج‌شنبه 29 مهر ماه 1395، به‌نقل از منابع میدانی تصریح کرد که گروه تروریستی داعش ده‌ها نفر از زنانی که در سال 2014 ربوده و به‌بردگی گرفته بود، از موصل به‌شهر رقه ـ پایگاه داعش در سوریه ـ منتقل کرده است.

گروه تروریستی داعش، پیش از این با یورش به‌شهر سنجار و مناطق نزدیک به‌آن، بیش از 5000 مرد و پسر ایزدی را ربود و زنان و دختران ایزدی را به‌اسارت گرفت. ده‌ها هزار نفر دیگر از ایزدیان نیز به‌منطقه جبل سنجار گریختند که در آن‌جا از شدت تشنگی و گرسنگی در آستانه مرگ بودند، تا آن‌که با کمک یگان‌های خلق روژاوا و گریلاهای پ.ک.ک، نجات یافتند.

داعش سال 1393، به‌منطقه سنجار حمله کرد و راه‌های منتهی به‌این منطقه را بست تا بتواند مردم منطقه سنجار را به‌اسارت خود درآورد. داعش زنان و کودکان را به‌اسارت گرفت و آن‌ها را به‌مناطق تحت سیطره خود برد، مناطقی که هنوز هم بسیاری از زنان و دختران ایزدی در آن مناطق زندانی هستند.

اما سرنوشت مردان و پسران بالای چهارده سال ایزدی بعد از اسارت، اعدام و کشته‌شدن بود.

براساس آمارهای رسمی حکومت اقلیم کردستان، بیش از سه هزار دختر و زن ایزدی به‌دست عناصر گره تروریستی داعش اسیر شده‌اند که تاکنون 900 نفر از آنان  موفق به‌فرار و یا آزاد گشته‌اند.

«سامیه»، دختر پانزده ساله‌ای: داعش مرا به سه مرد فروخت!

دختران و زنان ایزدی جزو قربانیان حملات گروه تروریستی داعش به‌عراق هستند و صدها نفر از آن‌ها به‌اسارت این گروه تروریستی درآمدند که اخیرا تعدادی از آن‌ها توانستند از زندان‌های داعش فرار کنند.

افراد نجات‌یافته از دست داعش، داستان‌های تکان‌دهنده و تاسف‌باری از جنایت‌های این گروه ترویستی در حق زنان و دختران ایزدی عراق بیان می‌کنند.

«سامیه» دختر پانزده ساله‌ای است که سال گذشته به‌دست عناصر گروه تروریستی داعش در روستاهای اطراف شهر سنجار به‌اسارت درآمد.

وی می‌گوید که داعش برادر او را کشتند و در ادامه او را به‌سه مرد فروختند تا این دختر را مورد استثمار جنسی قرار دهند.

اما سامیه، آدم خوش‌شانسی بود که توانست از دست داعش فرار کند. او هم‌اکنون در یکی از اردوگاه‌های آوارگان در عراق زندگی می‌کند و در حال گذراندن دوره درمان است.

سامیه، بارها در مقرهای داعش در شهر فلوجه مورد تجاوز جنسی قرار گرفت، اما او تنها دختری نبوده که داعش چنین بلایی بر سرش آورده است.

بسیاری از دختران و زنان ایزدی که به‌دست داعش اسیر شده‌اند، تجاوز جنسی را تجربه کرده‌اند. در حقیقت عناصر این گروه تروریستی حتی به‌دختران کم سن و سال هم رحم نمی‌کند و بر اساس آن‌چه که خود آن را «جهاد نکاح» می‌خوانند و با اتکا به‌قوانین و سنت‌های اسلامی، اجازه هر تجاوزی را به‌خود می‌دهند.

نیروهای تروریستی با تهدید به‌مرگ هر کاری که می‌خواستند با زنان و دختران ایزدی انجام می‌دادند و به‌آن‌ها می‌گفتند خانواده و فرزندان خود را دیگر فراموش کنید شما الان همسران ما هستید و باید فرزندان ما را به‌دنیا بیاورید.

از همان نخستین روزهای تصرف بخش‌هایی از عراق و سوریه توسط داعش، اخبار مختلفی درباره جنایات فجیع تروریست‌های این گروه در مناطق تحت کنترل، از جمله تجاوز به زنان و دختران روایت شده است. تروریست‌های عضو داعش، با اتکا به‌آیات قرآن و رویه‌های دینی، مرتکب این‌گونه جنایت‌های می‌شوند.

زمانی که گروه تروریستی داعش به‌استان «نینوی» در شمال عراق حمله‌ور شد، بدترین بلای اسلامی خود را بر سر شهر سنجار در 120 کیلومتری غرب شهر «موصل» نازل کرد.

در ادامه این حمله و با وارد شدن گروه تروریستی داعش به‌شهر سنجار، این گروه تروریستی بسیاری از مسیحیان و ایزدیان کرد ساکن این شهر را به‌قتل رساندند و باعث آوراگی و فرار هزاران نفر شدند.

طی این حملات و تجاوز دو هزار زن ایزدی ربوده شدند و بعد از گذشت یک‌سال از این فاجعه فقط تعدادی کمی از زنان ایزدی توانستند از دست این گروه تروریستی رهایی یابند. بسیاری از آن‌ها نیز در دام این گروه‌های گرفتار شدند. و زنان ایزدی را به‌عنوان برده به‌مناطق تحت تصرف خود ارسال می‌کردند.

در ماه 30 اوت سال 2014 میلادی، آماری توسط حقوق بشر سوریه صادر شده که بر حسب این آمار گروه تروریستی داعش 300 زن و دختر ایزدی را میان نیروهای خود تقسیم کرده است. مخصوصا در مناطقی مانند شمال حومه استان «حلب»، حومه استان «رقه» و حومه استان «حسکه» این منطقه‌های تحت کنترل کامل گروه‌های تروریستی داعش است.

به‌گزارش خبرگزاری آناتولی از شهر اربیل کردستان عراق، یکی از مقامات کردی، با توجه به‌اقدام سازمان ملل متحد مبنی بر جنایت دانستن تجاوز به‌این زنان اسیر، گفت: از آن‌جا که مبارزه با داعش و نجات اسیران از دست این گروهک تروریستی وظیفه همگان است، سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و افکار عمومی باید به‌اقلیم کردستان عراق در این مورد کمک کنند.

گروه‌های تروریستی داعش مدعی بودند که این زنان غنیمت جنگ با کافران هستند. تعدادی از آن‌ها نیز در داد ستد میان تروریست‌ها فروخته شدند، یکی از این زنان ایزدی را به‌قیمت 1000 دلار فروخته‌اند. غیر از دخترانی که به‌صورت مجانی در بین شخصیت‌های بارز تروریست‌ها تقسیم شدند.

هنوز مدت زیادی نگذشته بود که گروه تروریستی داعش این موضوع را تاکید کرد و در یکی از مجله‌های مرسوم به‌گروه تروریستی داعش نوشت که نیروهای داعش دختران و زنان ایزدی را به‌عنوان غنمیت‌های جنگ میان خودشان تقسیم کرده و این زنان از کافر برشمرده و حق شرعی چنین کاری را برای خود قائل شده.

گروه تروریستی داعش، با حمله به‌این شهر و کشتن مردان آن‌ها زنان و دختران ایزدی را یک‌جا جمع کردند و بعد دختران و زن‌ها را بر حسب سن،‌ زیبایی و بکارت در گرو‌ه‌های مختلف تقسیم‌بندی ‌کردند، تا بعد آن‌ها را به‌مناطق تحت تصرف خود در سوریه و عراق منتقل کنند.

آغاز بیانیه‌های رسمی داعش در توجیه برده‌داری جنسی، به‌سوم اوت 2014، یعنی به‌زمانی بازمی‌گردد که تروریست‌های این گروه، به‌روستاهای منطقه «سنجار» که محل سکونت ایزدی‌های عراق است، حمله کردند. در ابتدا گمان می‌رفت که حمله داعش به‌این روستاها مطابق معمول در راستای توسعه قلمرو این گروه است؛ اما به‌زودی مشخص شد که این‌بار، هدف متفاوت است.

قبل از حمله به‌منطقه سنجار، مفتی‌های وابسته به‌گروه تروریستی داعش بیانه‌ای صادر کردند که در آن تجاوز و قتل ایزدیان حلال دانستند و گفتند به‌خاطر این‌که مردم ایزدی مسلمان نیستند، زنان آن‌ها غنیمت نیروهای تروریستی هستند. در نتیجه روز قیامت باید در برابر خدا پاسخ‌گو باشیم، آن‌ها کافر هستند و قتل و تجاوز به‌آن‌ها و اسیر کردن زنان آن‌ها حلال است. جالب این است مفتی‌های تروریستی برای ارائه کردن سند، در اول بیانیه‌ای این آیه از سوره توبه قرآن را نوشته بودند: فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ.

گروه‌های تروریستی بر مبنای این فتوا، تعداد زیادی از مردان ایزدی را به‌قتل رساندند و زنان آن‌ها را به اسارت گرفتند تا بعد آن‌ها را تقسیم‌بندی کنند و بفروشند. برحسب قانون غنیمت‌های جنگی که در دوارن حاکمیت محمد پیامبر مسلمانان و علی امام اول شیعیان در شبه‌جزیره عربستان مرسوم بود و سهم خود محمد از این زنان، به‌ده‌ها تن می‌رسد، برای آن‌ها صادر شده بود پنج زن ایزدی را برای مقامات و سران خود ارسال کردند و بقیه را در مقابل پول میان هم‌دیگر فروختند. در همان زمان گزارشی از طرف سازمان ملل منتشر شد که در آن تعداد زنان ایزدی گرفتار شده در نزد گروه تروریستی داعش بیش از 3 هزار زن و دختر دانست و نیز افزود که نزدیک به‌پنچ هزار مرد ایزدی توسط گروه تروریستی داعش به قتل رسیده‌اند.

بازماندگان سنجار می‌گویند از همان ساعت اولیه حمله داعش به‌منطقه، تروریست‌های این گروه مردان و پسران بالغ را جدا کرده و آن‌ها را به‌قتل رساندند و سپس زنان، دختران و کودکان را سوار کامیون‌های کردند: «حمله به کوهستان سنجار، بیش‌تر یک فتح جنسی برای داعش بود تا یک تصرف سرزمینی».

در ماه دسامبر سال 2014، سازمان عفو بین‌المللی گزارشی را از زندگی زنان ایزدی نزد تروریست‌ها داعش منتشر کرد. طبق این گزارش شیوه‌های رفتار داعش در تجاوز و قتل که در حق زنان و دختران ایزدی مرتکب شده است، به‌عنوان جنایت جنگی بیان کرده و افزوده آن‌ها رفتارهای ناشایستی با زنان ایزدی انجام می‌دهند. در رفتارهای آن‌ها خشونت، تجاوز و برده‌داری جنسی مشاهده شده است. این رفتارها در حق این زنان و دختران ایزدی غیرقابل قبول است.

گروه تروریستی داعش، زنان و دختران ایزدی را مجبور می‌کنند تا دین خود را عوض کنند و مسلمان شوند، در ادامه یا یکی از آنان با او ازداوج می‌کند و یا او را می‌فروشد. در برخی اوقات هنگامی که خواسته شوم خود را تمام می‌کنند آن‌ها را به‌قتل می‌رسانند. هم‌چنین این سازمان گفت بیش‌تر دختران ایزدی که اسیر گروه‌های تروریستی داعش هستند، از سنین 15 تا 14 سال برخوردارند. گروه تروریستی داعش دختران اسیر را برهنه و پس از انجام آزمایش باکرگی، قیمت آن‌ها را تعیین می‌کند و سپس برای فروش به‌بازار بردگان می‌فرستد.

در ماه اوریل 2015، تعدادی از زنانی و دخترانی که توانستند به‌گونه‌ای از چنگال این نیروهای تروریستی فرار کند، آن‌چه را در طول اسارت خود دیده بودند برای سازمان حقوق بشر تعریف کرده‌اند. یکی از آن‌ها تعریف می‌کرد که هفت نفر از عناصر تروریستی بر او تجاوز کردند. آن‌ها می‌گفتند که بیش‌تر زنان و دختران را با دست و پاهای بسته مورد آزار و تجاوز جنسی قرار می‌دادند. این زنان و دختران غیر از این تجاوز و آزار و اذیت جنسی دچار فشار عصبی بسیار بالایی می‌شدند.

نیروهای تروریستی با تهدید به‌مرگ، هر کاری که می‌خواستند با زنان و دختران ایزدی انجام می‌دادند و به‌آن‌ها می‌گفتند خانواده و فرزندان خود را دیگر فراموش کنید شما الآن همسران ما هستید و باید فرزندان ما را به‌دنیا بیاورید.

برادر یکی از دختران ایزدی حاضر بود 50 هزار دلار به‌آن‌ها بدهد و در مقابل آن خواهر خود را باز گرداند. اما آن‌ها قبول نکردند.

بر حسب آمار سازمان حقوق بشر، یک تاجر عراقی که به‌دلیل تجارت در سوریه و عراق افراد زیادی را در استان الرقه می‌شناسد توانسته است بسیاری از زنان را آزاد کند،‌ این مرد بیش از 300 زن و دختر ایزدی را آزاد کرده و به‌آغوش خانواده‌هایشان باز گردانده است. او با وجود این‌که روابط زیادی را در سوریه داشت، این دخترها و زن‌ها را از گروه تروریستی داعش می‌خرید و به‌خانه خود باز می‌گرداند.

روزنامه انگلیسی «دیلی میل» نیز از روش‌های وحشیانه عناصر گروه تروریستی داعش در تجاوز به‌زنان اسیر و سوء‌استفاده از آنان پرده برداشته است. این روزنامه انگلیسی نوشت: یک زن 19 ساله ایزدی که متاهل و دارای یک فرزند بود تعریف کرد، زمانی که به‌یکی از عناصر داعش تحویل داده شد، وی شروع به‌کتک زدن کودک یک ساله‌اش نمود و وی را تهدید کرد که در صورتی که خودش را در اختیار وی نگذارد فرزندش را کتک خواهد زد.

دیلی میل می‌افزاید: یک زن دیگر که 25 سال سن دارد تعریف کرده است که تحت ضرب و جرح شدید قرار گرفته و بارها به‌شمار زیادی از عناصر این گروهک به‌فروش رفته است. عناصر داعش دست و پای وی را به‌تخت بسته و با استفاده از تزریق مرفین مانع مقاومت وی در مقابل تجاوز شده‌اند. هم‌چنین یک‌بار، چنان شدید وی را مورد ضرب و جرح قرار داده‌اند که به‌مدت دو ماه قادر به‌راه رفتن نبود. داعشی‌ها فرزندانی را که از خودشان نباشند، «کافر» به‌شمار می‌آورند و کشتن آنان را جایز می‌دانند.

یکی از دختران که مورد تجاوز قرار گرفته بود می‌گفت که خودم بارها شاهد آزار و اذیت زن‌ها و دختران دیگر بودم که جلوی چشمان خودم اتفاق می‌افتاد. بعضی از دخترها و زنان بر اثر فشار عصبی بسیار شدید و آزار و تجاوز بی‌پایان تروریست‌ها سعی داشتند خودکشی کنند. بسیاری از آن‌ها هم خودکشی کردند. آن‌ها به‌وسیله تیغ،‌ شیشه رگ خود را می‌زدند یا موادی را که می‌دانستند سمی است را می‌خوردند. آن‌ها به‌غیر از تجاوز جنسی، دختران و زنان را ضرب و شتم می‌کردند و بارها شاهد این بودم که با برق آن‌ها را عذاب می‌دادند یا این‌که آن‌ها را از آب و غذا منع می‌کردند و از این طریق دختران و زن‌ها مجبور می‌شدند هرکاری که از آن‌ها بخواهند را انجام دهند.

زنی دیگر که از دست گروهایی تروریستی رها یافته بود گفت، تروریست‌های داعش نشانی از انسانیت ندارند. تنها چیزی که به‌آن فکر می‌کنند، مرگ و کشتن است. آن‌ها به‌طور مدوام مواد مخدر مصرف می‌کنند. نسبت به‌همه حس انتقام و کینه دارند و هر روز می‌گفتند روزی دولت اسلامی داعش بر کل دنیا تسلط خواهد یافت. تروریست‌های به‌سالن بزرگ می‌آمدند تا خریدشان را انجام دهند جایی‌که بازرگانان به‌مانند واسطه میان صاحبان برده و امیران عمل می‌کردند. در میان برده‌های زن جستجو و جنس مورد نظر را خریداری می‌کردند. دخترانی که بهتر به‌نظر می‌رسیدند به‌روسا یا مشتری‌های پولدار از شیخ‌نشین‌های خلیج فارس تعلق می‌گرفتند. بیش‌تر تجاوزهای جنسی زنان حامله شدن و بچه‌دار شدن زنان کردی ایزدی به‌دنبال داشت.

در تصاویری به‌دست آماده گروه تروریستی داعش برای این‌که جلوی تولید مثل گروه کردها را بگیرند الت تناسلی کودکان به‌دنیا آمده کردی را می‌برند، تا بتوانند مانع رشد نسلی آن‌ها بشوند.

در حال حاضر زنان و دخترانی که از چنگال گروه تروریستی داعش رها یافتند، به‌دلیل روزهایی که در اسارت به‌سر بردند و شاهد جنایات و فجایع انسانی بودند در شوک قرار دارند و باید از آن‌ها مراقبت کامل شود و کمک شوند تا به‌بهبود حال دست یابند.

البته ناگفته نماند خریداران این زنان و دختران پولدار نیز در این جنایت هولناک سهیم‌اند و آن‌ها نبز با اتکا به قوانین اسلامی، این جنایت خود را درست می‌دانند و دچار هیچ‌گونه عذاب وجدان نمی‌گردند چون که آن‌ها خدا و قرآن و محمد و غیره دارند.

مزایده زنان و دختران در شبکه‌های مجازی

گروه تروریستی داعش 3 هزار زن و دختری که در مناطق مختلف عراق و سوریه به‌دست عناصر این گروه افتاده است را از طریق «واتس آپ» و «تلگرام» به‌مزایده گذاشت.

روزنامه ایندیپندنت انگلیس در این‌باره نوشت: داعش تصاویر زنان و دختران جوانی که گرفتار این گروه شده را از طریق  این دو برنامه به‌نمایش گذاشته و برای آن‌ها قیمت تعیین کرده است.

ایندیپندنت افزود: سن برخی از دختران به‌معرض نمایش گذاشته شده، از 12 سال فراتر نمی‌رود. آن‌ها جزو 3 هزار زن ایزدی هستند که سال 2014 به‌دست عناصر این گروه اسیر شدند.

براساس دستورات تروریست‌ها، مشتریان این زنان می‌توانند پس از خرید آن‌ها به‌هر شکلی که می‌خواهند از آن‌ها بهره جنسی ببرند.

تصاویر این زنان به‌عناصر این گروه در ایست بازرسی‌ها داده شدهدتا امکان فرار برای آن‌ها ممکن نباشد.

عناصر داعش، با انتشار تصاویر این زنان در شبکه‌های مجازی مذکور، روی عکس آن‌ها قیمت هر زن و دختر را مشخص کرده‌اند.

یک دخترک ایزدی فقط 12500دلار

داعش، پیامی برای فروش یک دختر زیبای ایزدی در تلگرام منتشر کرده است.

خبرگزاری آسوشیتد پرس نوشت داعش که پیش از این به‌فروش زنان ایزدی اسیر اقدام می‌کرد، کانال جدیدی در تلگرام برای فروش دختران کم‌تر از 12 سال ایجاد کرده است.

داعش آگهی فروش یکی از این دختران نوشته است: «دختر 12 ساله زیبایی به‌مبلغ 12500 دلار، با تحویل فوری»!

البته داعش  در شبکه‌های اجتماعی دیگری مانند واتس‌آپ نیز تجارت خود را دنبال می‌کند. برای نمونه، داعش آگهی فروش یک مادرو دو دخترش را به‌مبلغ  3700 دلارمنتشر کرد. یکی از این دخترها، 3 سال و دختر دیگری فقط 7 ماه دارد.

آسوشیتد پرس افزود که داعش در کنار فروش سلاح و حیوانات اهلی، جدول اطلاعات تعداد زیادی از کنیزان و اسیران را برای فروش در شبکه‌های اجتماعی قرار داده است.

کشف «کتاب صورتی» داعش درباره «کنیزان»

خبرگزاری رویترز از پیدا شدن مدارک و اسناد خطی متعلق به‌داعش در موصل خبر داد که حاوی آیین‌نامه‌های این گروه تروریستی درباره «کنیزان» است.

داعش برای چیزهایی که به‌آن‌ها عنوان «غنایم جنگی» داده، قانون تصویب کرده است و یک کتابچه با رنگ‌های قرمز و صورتی با 32 سئوال و جواب را به‌تشریح چگونگی رفتار با کنیزان اختصاص داده است.

از این کتابچه چنین برمی‌آید که یک مبلغ سرشناس داعشی در موصل وظیفۀ توزیع کنیزان در میان نیورهیا مسلح را به‌عهده داشته است.

در این کتابچه، ضمن شرح مبسوطی از مسائل مربوط به‌تملیک کنیزان و نحوه رفتار با آن‌ها، تاکید شده است: «همه باید متوجه باشند که به‌بردگی گرفتن اسیران کافر و کنیز گرفتن زنان‌شان، حکم استوار دین است».

داعش بعد از حمله به‌شمال عراق، صدها زن از اقلیت ایزدی را به‌اسارت گرفت. بر اساس قوانین اسلامی داعش، زنان نباید زیاد از خانه خارج شوند و در صورت خروج باید بدن خود را از سر تا قوزک پا با لباس سیاه بپوشانند. نیروهای امنیتی عراق و پیشمرگه‌های کرد در حمله به‌موصل که آخرین پایگاه داعش در این کشور است، چندین روستا و شهرک را از سیطره تروریست‌ها خارج کرده‌اند.

وقتی داعش در سال 2014، شمال عراق را اشغال و خلافت خودخوانده را اعلام کرد، کسانی که احساس می‌کردند توسط دولت مرکزی منزوی شده‌اند فریب خوردند اما جذابیت داعشی‌ها بعد از تحمیل تفکر افراط گرایانه شان برای این عده از بین رفت، زیرا هر کسی با عقیده داعش مخالفت می‌کرد سرش را از بدن جدا می‌کردند.

داعش زنان ایزدی را در حراجی عربستان فروخت!

بازار برده فروشان داعش

یک روزنامه انگلیسی، فاش کرد که گروه تروریستی داعش، زنان ایزدی را در حراجی در عربستان سعودی می‌فروشد. روزنامه «سان»، نوشت: «این راز پس از آن فاش شد که یکی از عناصر داعش، در شهر شرقاط در جنوب موصل کشته شد». بر پایه این گزارش، پس از کشته‌شدن این شخص، تلفن همراه او به‌دست عراقی‌ها افتاد و در آن، ویدیویی از حراجی زنان ایزدی در عربستان پیدا شد.

روزنامه سان، پس از انتشار این گزارشِ مستند، از دولت انگلیس به‌سبب ائتلاف با عربستان سعودی، به‌شدت انتقاد کرد.

گروه تروریستی داعش، سال 2014، پس از اشغال موصل، هزاران تن از زنان ایزدی را ربود و صدها تن از آنان را به‌عنوان اسیران جنگی به‌دست آمده از میدان جنگ، در بازار برده‌فروشان موصل، فلوجه و حتی سوریه فروخت. با این‌حال، فروش این بردگان در عربستان، اقدامی بی‌سابقه به‌شمار می‌رود و ثابت می‌کند که گروه تروریستی داعش، تا چه حد در جامعه سعودی نفوذ دارد.

یکی از زنان ایزدی عراقی که برای درمان به‌آلمان منتقل شده است، با یکی از عناصر گروه تروریستی داعش که مدتی او را به‌بردگی گرفته بود، روبه‌رو شد.

به‌گزارش خبرگزاری‌ها، این زن ایزدی 30 ساله متوجه شد که یک داعشی به‌‌همراه همسرش برای دریافت پناهندگی انسانی به‌آلمان آمده‌اند.

«ابو شجاع دنایی»، یکی از فعالان شناخته شده در آزادسازی زنان و مردان ایزدی به‌خبرگزاری اسپوتنیک روسیه گفت، این زن ایزدی در بازاری در منطقه «بادن» آن داعشی را شناخت.

دنایی افزود: این زن ایزدی، به‌پلیس آلمان در محل اقامت خود شکایت کرد. آن داعشی که احتمالا سوری است، به‌مدت 4 ماه این زن ایزدی را در مناطق تحت کنترل داعش بین سوریه عراق، به‌بردگی گرفته بود.

دنایی، تاکید کرد که این زن ایزدی به‌همراه فرزندانش در چارچوب برنامه حمایت از زنان ایزدی نجات یافته به‌آلمان منتقل شده‌ا‌ند.

داعش چگونه مانع فرار «برده‌های جنسی» می‌شود؟

گروه تروریستی داعش، اقدامات خود را برای سوء‌استفاده جنسی از حدود سه هزار زن ایزدی اسیر در چنگ این گروه، تشدید کرده است.

زنانی که موفق به‌فرار از جهنم «داعش» شده‌اند و نیز فعالان ایزدی به‌خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتند تروریست‌ها، به‌منظور جلوگیری از فرار این زنان از طریق پست‌های ایست و بازرسی «داعش»، فهرستی را از اسامی و عکس آن‌ها، و اسامی «اربابان‌شان» منتشر کرده‌اند. تروریست‌های داعشی، هم‌چنین هر کسی را که برای آزاد کردن زنان اسیر تلاش کند، به‌قتل می‌رساند.

عناصر داعش برای خرید  و فروش زنان ایزدی از اپلیکیشن‌های موبایل و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند.

بر اساس آمارهای دولت اقلیم کردستان عراق، از آن زمان به‌بعد برخی افراد موفق شده‌اند به‌طور میانگین ماهانه 134 نفر از زنان ایزدی را آزاد کنند. اما در مدت اخیر، این رقم به‌ماهانه 39 نفر کاهش یافته است.

زندان‌های مخفی و مخوف داعش که از آن برای نگهداری زنان ایزدی در عراق استفاده می‌شود، پس از آزادی مناطق تحت اشغال این گروه تروریستی کشف شد.

گروه تروریستی داعش، زنان ایزدی را در زندان‌های تنگ و تاریک و در زیر زمین محبوس کرده بود.

این زندان‌ها که در نقاطی دور افتاده قراردارند، به‌حدی تنگ و تاریک بود که زنان توانایی حرکت و جابه‌جایی را نداشته و مجبور بودند ساعت‌ها در یک محل تاریک و فاقد هرگونه امکانات سپری کنند.

با وجود این شرایط، نقاشی‌ها و طراحی‌هایی از این زنان بر روی دیوارهای این زندان‌ها بر جا مانده، که تصویری از ذهنیت‌ها و شرایط زندگی زنان نگون بخت ایزدی  قبل از اسیر شدن به‌دست تروریست‌های داعش است.

در یکی از این نقاشی‌ها، خانه بزرگ، به‌همراه یک خودرو و درختان و حیواناتی بیرون از خانه به‌تصویر کشیده شده که آرزوهای بر باد رفته این زنان را نشان می‌دهد.

دختران ایزدی گفتند: گروه تروریستی داعش زنان ایزدی را پس از سقط جنین و در حالی که توان حرکت کردن و سخن گفتن نداشتند، به‌حال خود رها می‌کردند.

آنان خاطرنشان کردند که عناصر داعش در منطقه سنجار عراق پزشکان متخصص زن با خود به‌همراه می‌آورند و در آن‌جا زنان باردار در یک اقدام بسیار وحشیانه و زجرآور وادار به‌سقط جنین می‌شوند تا بتوان از آن‌ها سوء‌استفاده جنسی کرد

بشری، 21 ساله گفت که دوست وی سومین ماه بارداری خود را پشت سر می‌گذاشت که توسط داعش ربوده و مجبور شد تا جنین خود را سقط کند.

از سوی دیگر، یک دختر ایزدی دیگر به‌نام «نور» فاش کرد که توسط یکی از عناصر داعشی ربوده شده و فرد رباینده به‌همراه یازده تن دیگر از تروریست‌های داعشی او را مورد تجاوز قرار دادند.

صدها زن ایزدی، هم‌چون نور و بشری پس از ربوده شدن توسط گروه تروریستی داعش توسط عناصر این گروه مورد تجاوز وحشیانه و شکنجه قرار گرفته‌اند.

داعشی‌ها، ایزدی‌ها را شیطان‌پرست تلقی کرده و آن‌ها را آزاد گذاشتند تا میان گرایش به‌دین اسلام و یا کشته‌شدن یکی را برگزینند. به‌دنبال حمله وحشیانه گروه تروریستی به‌منطقه سنجار، هر کس که به‌دام این گروه تروریستی نیفتاد، پا به‌فرار گذاشت به‌طوری که بیش از 400 هزار ایزدی با کمک نیروهای مخالف داعش از منطقه سنجار عراق و دشت نینوا گریختند. آن‌ها هم اکنون در مناطق تحت نفوذ منطقه کردستان عراق در آوارگی به‌سر می‌برند.

روش‌های وحشیانه عناصر گروه تروریستی داعش در تجاوز به زنان اسیر

روزنامه انگلیسی «دیلی میل»، از روش‌های وحشیانه عناصر گروه تروریستی داعش در تجاوز به زنان اسیر و سوء‌استفاده از آنان پرده برداشت.

این روزنامه انگلیسی نوشت: یک زن 19 ساله ایزدی که متاهل و دارای یک فرزند بود تعریف کرد، زمانی که به‌یکی از عناصر داعش تحویل داده شد، وی شروع به‌کتک زدن کودک یک ساله‌اش نمود و وی را تهدید کرد که در صورتی که خودش را در اختیار وی نگذارد فرزندش را کتک خواهد زد.

از این‌رو، داعشی مذکور هرگاه می‌خواست به‌وی تجاوز می‌کرد. زیرا در غیر این صورت باید کتک خوردن و تهدید به‌قتل فرزند یک ساله‌اش را تحمل می‌کرد.

به نوشته این روزنامه، زن مذکور بارها برای خودکشی تلاش کرده، اما به‌علت نگرانی درباره سرنوشت طفل شیرخوارش از این کار منصرف شده است.

دیلی میل می‌افزاید: یک زن دیگر که 25 سال سن دارد تعریف کرده است که تحت ضرب و جرح شدید قرار گرفته و بارها به‌شمار زیادی از عناصر این گروهک به‌فروش رفته است. عناصر داعش دست و پای وی را به‌تخت بسته و با استفاده از تزریق مرفین مانع مقاومت وی در مقابل تجاوز شده‌اند. هم‌چنین یک‌بار، چنان شدید وی را مورد ضرب و جرح قرار داده‌اند که به‌مدت دو ماه قادر به‌راه رفتن نبود.

این روزنامه، به‌نقل از زن اول می‌نویسد: یکی از عناصر داعش، به‌یک زن مسن و دخترش تجاوز کردند.

وی می‌افزاید: عناصر داعش پس از کشتار مردان و به‌اسارت گرفتن زنان، آن‌هایی را که در نظرشان زیبارو بودند انتخاب کرده و پس از برهنه کردن به‌مزایده می‌گذاشتند.

این زن ایزدی خاطرنشان می‌کند: تروریست‌های اروپایی نیز در عملیات تجاوز و مزایده زنان شرکت می‌کردند. حتی یک دختر 14 ساله را قبل از فروش در مزایده برای اثبات باکره بودن معاینه کردند. پس از آن، دختر مذکور در مدت شش ماه به‌چهار مرد مختلف فروخته شد. به‌گفته این زن، پس از آن‌که به‌مدت سه ماه به‌وی تجاوز شده، از زندان بادوش در موصل به‌شهر الرقه منتقل شده و به‌یک تروریست لیبیایی فروخته شده است. این تروریست به‌طور روزانه وی را کتک می‌زد. یک‌بار نیز به‌علت مقاومت در برابر این تروریست، به‌مدت 10 روز زندانی شده است.

پس از آن موفق به‌فرار به‌منزل یک شهروند سوری شده است که ضمن همدردی با وی، با انتقال نام‌برده و فرزندش به‌خانواده‌اش در دهوک در مقابل دریافت 15 هزار دلار موافقت کرد. مادر این زن با کمک انجمن‌های خیریه موفق به‌جمع‌آوری این مبلغ شد.

پس از آن، مرد سوری وی و فرزندش را به‌منطقه خابور منتقل کرده و تحویل مادرش داد و از آن‌جا رهسپار اردوگاه ایزدی‌ها در منطقه خانگی دهوک شد.

به‌نوشته این روزنامه، یک مرد سوری دیگر، زن دوم را به‌همراه شمار دیگری از زنان ایزدی که به‌منزل وی پناه برده بودند از شهر عفرین خارج و به 150 کیلومتر دورتر منتقل کرد.

نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور خشونت جنسی در درگیری‌ها، با اشاره به‌جنایت هولناک گروه تروریستی داعش در حق زنان ایزدی، گفت: داعشی‌ها زنان ایزدی را برهنه به‌مزایده می‌گذارند.

«زینب بنگورا»  به «سی ان ان» گفت: عناصر داعش زنان و دختران ایزدی را برهنه در معرض فروش قرار می‌دهند.

وی پس از بازدید از اردوگاه‌های آوارگان عراقی و سوری خاطرنشان کرد، داعشی‌ها دختران ایزدی را به‌صورت علنی، برهنه به‌مزایده می‌گذارند.

بنگورا در این مصاحبه، به‌فاجعه ورود عناصر داعش به‌روستاهای ایزدی‌ها اشاره کرد و افزود: داعش بر اساس رویکرد جنسی خود زنان ایزدی را گزینش کرده و پس از اطمینان از باکره بودن دختران جوان، تعیین می‌کنند که کدام یک از آن‌ها، به‌رقه سوریه بروند و در این میان دختران کم سن و سال و زیبا بیش‌تر مورد توجه قرار می‌گیرند.

وی خاطرنشان کرد: شماری از این دختران، آشکارا و برهنه در بازار به‌مزایده گذاشته می‌شوند و در این مدت این دختران تا قبل از فروخته شدن از سوی مشتریان به‌شدت مورد اهانت قرار می‌گیرند.

نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور خشونت جنسی، در پایان تصریح کرد که حتی در این میان یکی از زنان ایزدی بعد از آن که مدتی به‌عنوان برده به کار گرفته شده بود، در مقابل یک بسته سیگار فروخته شد و این امر هم‌چنان ادامه دارد و به‌یک مورد محدود نمی‌شود.

«محمد مهدی البیاتی» وزیر حقوق بشر عراق، تاکید کرد: گروه تروریستی داعش بیش از 5 هزار زن و دختر ایزدی را ربوده و در بازار برده‌فروشی به‌نمایش گذاشته است.

البیاتی اظهار داشت: عراق با فاجعه انسانی دردناکی مواجه است زیرا داعش بیش از پنج هزار زن و دختر ایزدی را ربوده و در بازارهای برده فروشی به‌نمایش گذاشته و تعداد زیادی از خانواده‌های عراقی را نیز آواره کرده و کودکانی را نیز ربوده است که از آن‌ها برای اجرای حملات انتحاری سوء‌استفاده می‌کند و برادران مسیحی نیز از جرایم و جنایات این گروه تروریستی در امان نیستند .

روزنامه «تایمز» انگلیس پیش‌تر در گزارشی اعلام کرده بود که عناصر داعش دختران عراقی را حدود 25 دلار می‌فروشند و برخی از آن‌ها را نیز به عنوان هدیه و جایزه به‌عناصر خود می‌دهند.

کمیساریای حقوق بشر عراق: داعش زنان موصل را غنیمت جنگی می‌داند.

کمیساریای حقوق بشر عراق اعلام کرد که داعش به زنان موصل به چشم کنیز و غنیمت جنگی می‌نگرد و به‌آن‌ها تجاوز می‌کند.

«السومریة نیوز» نوشت: «سلامة الخفاجی» کمیساریای عالی حقوق بشر عراق گفت: گروه تروریستی داعش در شهر موصل با زنان مانند کنیز رفتار می‌کنند.

او گفت: از طریق یکی از نمایندگان پارلمان متوجه شدیم که در بخش شرقی شهر موصل به 14 زن تجاوز شده است و این گروه‌های تروریستی به‌زنان موصل به چشم کنیز و غنیمت جنگی نگاه می‌کنند.

خفاجی اظهار داشت که کمیساریای حقوق بشر عراق برای سازمان‌های بین‌المللی نامه‌هایی را ارسال کرده و طی آن بر ضرورت انجام یک عملیات برای حمایت از آوارگان تاکید کرده و برخی از این سازمان‌ها نیز به‌این درخواست ما پاسخ مثبت داده‌اند.

عراق طی یک هفته گذشته شاهد خشونت‌های زیادی است و تروریست‌های ناکام در سوریه با نفوذ به خاک عراق و تصرف چند منطقه در شمال عراق از جمله موصل در حال جولان هستند اما با فتواهای مرجعیت شیعه و علمای اهل تسنن، تعداد زیادی از مردم عراق برای مقابله با تروریست‌ها داوطلب شده‌اند و در حال مبارزه هستند. ارتش عراق نیز وعده داده که به‌زودی مناطق تحت اشغال تروریست‌ها را آزاد کند. نیروهای پیشمرگه و آسایش کردستان عراق نیز یک کمربند امنیتی در اطراف کردستان کشیده و با هماهنگی بغداد در حال دفاع است.

ازدواج اجباری زنان «زيبا» با سران داعش

تروریست‌های داعش زنان و دختران اسیر موصل را در بازارهای نینوا به عنوان کنیز به فروش می‌رسانند و زنان زیبارو نیز برای ازدواج اجباری با سران این گروه تروریستی «توجیه» می‌شوند.

«هیمن الباجلان» عضو شورای کمیسیاریای حقوق بشر عراق، گفته است: «تعداد زنانی که در برخی از مناطق عراق ربوده شده‌اند، به‌بیش از 500500 نفر رسیده است که سرنوشت برخی از آنان هم‌چنان نامعلوم است و به زنان زیبارو ابلاغ شده که باید به «ازدواج» با سران داعش تن دهند.»

در همین حال جمعیت هلال احمر عراق، اعلام کرد: «گروه تروریستی داعش در راستای اقدامات خود زنان، زنان وابسته به‌طوایف مختلف را در بازارهای نینوا به‌عنوان کنیز به‌فروش می‌رساند.»

محمد الخزاعی سخن‌گوی هلال احمر عراق، در بیانیه‌ای تاکید کرد: عناصر داعش ده‌ها نفر از خانواده‌ها از ملیت‌های ترکمن، ایزدی و مسیحی را در فرودگاه تلعفر به‌اسارت گرفتند، سپس همه مردان آنان را به‌قتل رساندند و زنان ایزدی و مسیحی را به‌عنوان کنیز در یکی از بازارها به‌فروش گذاشتند.

به نوشته سایت «المیادین»، هيمن الباجلان عضو شورای کمیساریای حقوق بشر نیز اعلام کرد که اطلاعاتی از سوی آوارگان شهر موصل رسیده مبنی براین‌که داعش اقلیت‌های دینی و نژادی را هدف قرار داده و درباره اسلام نیاوردن آنان هشدار داده است. داعش آنان را تهدید کرده که در صورت تسیلم نشدن، آن‌ها را به‌قتل خواهد رساند و زنان را نیز به‌عنوان برده خواهد فروخت.

الباجلان گفت: تعداد مسیحیان و ایزدی‌هایی که در کوه‌های شهر سنجار سرگردان شده‌اند، به 200 هزار نفر رسیده است که بیش از 25 هزار نفر از آنان را کودکان تشکیل می‌دهند.

او افزود: رساندن کمک‌ها به دست این آوارگان به علت بسته و ناهموار بودن راه‌ها دشوار است و اداره محلی منطقه كردستان، برخی از کمک‌ها را با هواپیما به‌دست آنان رسانده است.

به‌گفته شاهدان، تعداد زنان ربوده شده در شهر موصل به‌بیش از 500 نفر رسیده است که سرنوشت آنان هم‌چنان نامشخص است. الباجلان، به‌نقل از این شاهدان گفته است که زنان زیبا انتخاب می‌شوند تا به‌عقد سران داعش در آیند.

در  تیر ماه 1393، خبرهایی که از بغداد و شهرهای شمال و شمال شرق عراق می‌رسید حاکی از این بود که بسیاری از زنان این مناطق مقادیری سم‌کشنده با خود حمل می‌کنند تا در صورتی که تروریست‌های داعش به‌آن‌ها حمله کنند اقدام به‌خودکشی نمایند. عده‌ای از زنان نیز به‌شوهران خود گفته‌اند در صورتی که تروریست‌های داعش سر برسند اجازه دارند زنان خود را بکشند تا به‌دست داعشی‌ها نیافتند. گروه داعش در شهر موصل، با انتشار بیانیه‌ای از اهالی این شهر خواسته است زنان را برای جهاد نکاح در اختیار آن‌ها قرار دهند و اگر از این فرمان سرپیچی کنند با آن‌ها طبق مقررات داعش برخورد خواهد شد. از موصل خبر می‌رسد عده‌ای از زنان که مورد تجاوز داعشی‌ها قرار گرفته بودند اقدام به‌خودکشی کرده‌اند. تروریست‌های مسلح و حشی دولت اسلامی موسوم به «داعش»، هم‌زمان با مبارزه با ارتش عراق در استان بیجی منزل به‌منزل رفته و درباره تعداد زنان مجرد و متاهل سئوال می‌پرسند. به‌گزارش ایندیپندنت، ارتش عراق و شبه‌نظامیان داعش برای به‌دست آوردن کنترل بزرگ‌ترین پالایشگاه عراق در خارج از استان بیجی در حال جنگ هستند. اما ساکنین استان بیجی که تحت کنترل کامل داعش است، بسیار وحشت‌زده هستند چرا که این شبه‌نظامیان منزل به‌منزل رفته و درباره تعداد زنان مجرد و متاهل هر خانه سئوال می‌پرسند. یکی از ساکنان گفت: من به‌شبه‌نظامیان داعش گفتم که ما تنها دو زن در خانه داریم که هردوی آن‌ها ازدواج کرده‌اند. آن‌ها در پاسخ به‌من گفتند که بسیاری از نیروهایشان مجرد هستند و به‌دنبال همسر می‌گردند. آن‌ها تاکید کردند که باید وارد خانه شده و به‌شناسنامه‌های این زنان که در آن مجرد یا متاهل بودنشان قید شده، نگاهی بیندازند. داعش به‌نیروهایش دستور داده است تا مردم محلی اهل تسنن را اذیت نکنند اما آن‌ها در بسیاری از مناطقی که تصرف می‌کنند، اصول افراطی خود را اعمال می‌کنند. به‌طور مثال آن‌ها در شهر موصل یک زن را به‌همراه شوهرش شلاق زدند چرا که آن زن به‌جای استفاده ار برقع تنها یک روسری به‌سر داشت. بی‌بی‌سی، نوشت: جنگجویان داعش موفق شده‌اند بخش‌های بیش‌تری از استان انبار، بزرگ‌ترین استان عراق با جمعیت اکثرا سنی را تصرف کنند. مقام‌های امنیتی می‌گویند شهر رطبه به‌دست آن‌ها افتاده است.این چهارمین شهری است که در دو روز گذشته در استان انبار سقوط کرده است. یکی از آن‌ها به بی‌بی‌سی گفت که آن‌ها قصد دارند کل استان انبار را تصرف کنند تا برای حمله به‌بغداد، پایتخت، آماده شوند. داعش بخش‌هایی از شرق سوریه را در اختیار دارد و با اشغال شهرهای نزدیک به‌سوریه در عراق، می‌تواند برای نیروهای خود منطقه‌ امنی وسیع ایجاد کند و به‌راحتی به‌جابه‌جایی مهمات و ادوات جنگی بپردازد.

داعش که درگیر جنگ داخلی سوریه بود، کم‌تر از دو هفته پیش توانست شهر موصل، بزرگ‌ترین شهر شمال عراق را در اختیار بگیرد. برخی ناظران می‌گویند نیروهای داعش از سربازان ارتش عراق ورزیده‌تر هستند. نیروهای دولت می‌گویند که در حمله‌ای هوایی به‌تکریت، در شمال عراق و در دست داعش، تلفات سنگینی به‌آن‌ها تحمیل کرده‌اند. آن‌ها از کشته‌شدن چهل داعشی خبر دادند.

سخنان تکان‌دهنده «ام جنار»

یک زن ایزدی از اهالی شهر سنجار در غرب موصل از جنایات داعش و نقض حقوق انسانی وی و فرزندانش در مناطق تحت اشغال این گروه تروریستی پرده برداشت.

یک زن ایزدی به‌نام «ام جنار» از اهالی منطقه کوجو از توابع شهر سنجار از جنایات داعش علیه خودش و خانواده‌اش پرده برداشت.

جنایات داعش علیه «ام جنار» اولین جنایت داعش علیه ایزدی‌ها نبوده و آخرین مورد آن نیز نخواهد بود. اما از آن‌جا که به‌مدت حدود دو سال انواع جنایت‌ها به‌طور مکرر علیه وی و فرزندانش انجام شده است، می‌توان وی را جزو قربانیان فاجعه‌بارترین جنایات داعش به‌شمار آورد، به‌طوری که تروریست‌های داعش در این مدت گاهی آن‌ها را به‌عنوان کنیز در مناطق تحت اشغال‌شان فروخته و گاهی فرزندان خردسال وی را مسموم کرده و به‌قتل رسانده‌اند.

ام جنار که در یکی از اردوگاه‌های ایزدی‌ها در کردستان عراق، زندگی می‌کند سرنوشت مصیبت‌بارش از اولین روزهای حمله تروریست‌ها به‌سنجار و کشته‌شدن مردان و به‌اسارت درآمدن زنان و انجام کلیه روش‌های شکنجه علیه اسرا را چنین تعریف می‌کند:

«ما را در مدرسه کوجو از توابع سنجار به‌مدت 1515 روز زندانی کردند. عناصر داعش کلیه لوازم و وسایل شخصی ما را گرفتند و مردها را به‌اسارت درآوردند. پس از آن صدای شلیک گلوله و اعدام آن‌ها را شنیدیم. پس از آن، زنان را به‌ساختمان دانشکده فنی منطقه صولاغ از توابع سنجار منتقل کرده و اسامی ما را یادداشت کرده و دختران مجرد را از زنان متاهل جدا کردند. یکی از دختران مذکور، دختر 11 ساله ام بود».

ام جنار، می‌افزاید: «گروه داعش نه تنها مردها و زنان مسن را به‌قتل رساند بلکه پسران 7 تا 10 ساله را به‌عنوان مزدور به‌خدمت گرفت و به‌نیروهای موسوم به «اشبال الخلافه» ملحق کرد. علاوه بر این عناصر داعش به‌شکنجه بدنی اسرا در داخل ساختمان دانشکده فنی که این گروه آن را به‌بازداشتگاه تبدیل کرده بود، ادامه دادند».

این زن ایزدی، در ادامه تعریف می‌کند: «عناصر داعش، هم‌چنین پسران 7 تا 10 ساله را زندانی کرده بودند و شب‌ها بدون وجود هیچ دلیلی اقدام به‌ضرب و شتم ما می‌کردند. ما گاهی صدای لودرها را می‌شنیدیم که در نزدیکی ساختمان دانشکده محل بازداشت ما گودال‌های بزرگ حفر می‌کنند. بعدها فهمیدیم شمار زیادی از زنان به‌ویژه زنان مسن را به‌قتل رسانده و در همان گودال‌ها دفن کرده‌اند».

ام جنار، با وجود زخم‌های سنگین روحی ناشی از تجاوزات و رفتار غیرانسانی گروه تروریستی داعش علیه وی و خانواده‌اش، هم‌چنان بر افشای جنایات این گروه تاکید دارد و تصریح می‌کند پس از مدتی وی به‌زندان دیگری در تلعفر منتقل شده و سپس به‌عناصر داعش در سوریه به‌مبلغ 14 هزار دلار به‌فروش رفته است.

این زن ایزدی عراقی می‌افزاید: «پس از سه روز ما را به‌پایگاه داعش در تلعفر بردند و سه ماه در داخل ساختمان‌ها و منازل ویران شده ماندیم. عناصر داعش در این شهر، زندانیان را مورد بازرسی قرار داده و دختران را جدا کردند. سپس یکی از والیان داعش در عراق اکثر این دختران را به‌والیان این گروه در سوریه فروختند. آن‌ها نیز ما را به‌شهر رقه منتقل کردند. در آن‌جا ما را در یک مزرعه نگه‌داری می‌کردند. آن‌ها هیچ‌گونه غذا یا آبی به‌ما نمی‌دادند. پس از مدتی ما را در گروه‌هایی متشکل از پنج یا شش خانواده برای فروش به‌بازار کنیزان می‌بردند. در این بازار، هر کدام از ما به‌قیمت 14 هزار دلار به‌فروش رفتیم».

***

جمعیت جهان

جمعیت جهان در سال 2016 میلادی، به‌بیش از هفت میلیارد نفر رسید و با نرخ رشد حدود 14/1 درصد رو به‌آینده حرکت می‌کند. اما آینده جمعیت جهان به‌کجا می‌رود؟ تقریبا تمامی صاحب‌نظران بر این نکته توافق دارند که منابع زمین محدود و تقاضا رو به‌افزایش است.

این معضل کلی به‌صورت جزیی در اقتصادهای جهان اعم از بزرگ و کوچک تقسیم شده و پدیده‌های جمعیتی و اجتماعی مختلفی را پدید می‌آورد.

بی‌کاری جمعیت جوان و مهاجرت به‌سمت اقتصادهای پیشرفته از معضلات جدی جمعیتی است که از هم‌اکنون شراره‌های بد آیندی آن در ظهور دوباره اعتقادات زن‌ستیز، آزادی‌ستیز، خشونت‌ظلب، جنگ‌طلب، نژادپرستانه و راسیستی در کشورهای پیشرفته و حتی در حال توسعه دیده می‌شود.

بان کی مون در پیامی به‌مناسبت روز جهانی جمعیت 11 جولای 2014 برابر با 20 تیرماه گفت: امروز جهان بزرگ‌ترین جمعیت جوان در تاریخ خود را با یک میلیارد و 800 میلیون نفر داراست که بیش‌تر این جوانان در کشورهای در حال توسعه به‌سر می‌برند.

مشکل دیگر جمعیت جهان مهاجرت است. سازمان ملل از افزایش بی‌سابقه آمار مهاجرت در سراسر دنیا خبر می‌دهد. طبق آخرین بررسی‌ها، 232 میلیون نفر از مردم جهان یعنی حدود 3 درصد کل جمعیت دنیا، در کشور زادگاه خود زندگی نمی‌کنند.

آمار مهاجرت در سراسر دنیا بالا رفته است. اخیرا کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، اعلام کرد که جمعیت آوارگان و پناهندگان جهان که از جنگ‌ها و ظلم‌های صورت گرفته در برخی کشورها فرار کرده و گرفتار آوارگی و پناهندگی شده اند، در سال 2015 به‌رقم بی‌سابقه 65 میلیون و 300 هزار نفر رسید.

این آمار شاهد افزایش بی‌سابقه جمعیت آوارگان و پناهندگان است؛ به‌طوری که از 59 میلیون و 500 هزار نفر در سال 2014 به 65 میلیون و 300 هزار نفر در 2015 رسیده است. در این میان، جمعیت آوارگان؛ یعنی افرادی که مجبور به‌ترک وطن خود شده‌اند به‌ 21 میلیون و 300 هزار نفر و جمعیت بی‌خانمان‌ها که مجبور به‌ترک منازل خود شده و در منطقه‌ای دیگر در داخل کشور و وطن‌شان سکنی گزیده‌اند به 40 میلیون و 800 هزار نفر و در نهایت جمعیت پناهندگان که خواستار پناهندگی به‌کشورهای صنعتی شده‌اند، 3 میلیون و 200 هزار نفر افزایش یافته است.

در ادامه این گزارش آمده است که یکی از هر 113 نفر در جهان آواره است که این مسئله هم پناهندگان، هم آوارگان و هم بی‌خانمان‌ها را شامل می‌شود.

از سوی دیگر، فیلیپو گراندی کمیسر عالی سازمان ملل در امور آوارگان که از اوایل سال 2016، این سمت را عهده‌دار شده است، اعلام کرد که عوامل تهدید آوارگان افزایش یافته است.

گراندی، خاطر نشان کرده است که آمار مربوط به‌آوارگان و مهاجرانی که هر سال در دریا یا در جریان فرار از جنگ‌ها و درگیری‌ها جان خود را از دست می‌دهند، وحشتناک و نگران‌کننده است.

مسئله آوارگان در سال 2015 به‌یکی از مشکلات اساسی اتحادیه اروپا تبدیل شده بود، اما گزارش سازمان ملل اعلام کرده است که اکثریت قاطع آوارگان جهان در نقاط دیگری مانند کشورهای همسایه و مجاور کشور خود به‌سر می‌برند.

در همه این آمارها، وضعیت زنان به‌مراتب بدتر است. درباره بیکاری زنان و رابطه مستقیم آن با آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، خودکشی و بزهکاری زیاد نوشته شده است. با این حال قدم قابل‌توجهی برای رفع آن‌ها برداشته نشده است.

گزارش 2016 آمار سازمان جهانی بهداشت (WHO)

نتایج جدیدترین گزارش از آمار جهانی بهداشت عمومی نشان می‌دهد که مردان سوئیسی بیش‌ترین نرخ امید به زندگی را در مقایسه با مردان سایر کشورهای جهان دارند.

سازمان جهانی بهداشت (WHO)‌در گزارش جدید خود با عنوان «گزارش 2016 آمار سلامت جهانی» اعلام کرده است که مردان سوئیسی با میانگین 3/81 سال، طولانی‌ترین متوسط طول عمر را در بین مردان سراسر جهان دارند و این در حالی است که زنان این کشور در این رتبه‌بندی افت کرده و جایگاه آن‌ها به لحاظ امید به‌زندگی از رتبه دوم جهانی به رتبه ششم تنزل داشته‌ است.

به‌گزارش شینهوا، در مقایسه با این کشورها سیرالئون هم در گروه مردان و هم در گروه زنان پایین‌ترین نرخ جهانی امید به زندگی را کسب کرده است.

این مطالعه در عین حال نشان می‌دهد که نرخ جهانی امید به‌زندگی برای هر دو جنسیت با میانگین 4/71 سال بین سال‌های 2000 تا 2015 میلادی پنج سال افزایش یافته که سریع‌ترین رشد را از دهه 1960 تاکنون داشته است. با این حال نابرابری‌های جنسیتی در این عرصه در بین کشورهای مختلف جهان مشهود است.

***

ختنه زنان

امروزه بیش از 200 میلیون زن و دختر در جهان بخشی از آلت تناسلی‌شان بریده است. در اصطلاح عامیانه به این کار «ختنه زنان» می‌گویند.

این اقدام در تعدادی از کشورهای آفریقایی ممنوع شده است، اما سیرالئون هم‌چنان زنانی را دارد که کارشان ختنه کردن زنان است و از این‌که مسئولیت چنین کاری را دارند به‌خود افتخار می‌کنند.

به‌گزارش بی‌بی‌سی، «ممانتو توری» یکی از این زنان است که با افتخار می‌گوید: «من به 100 ها دختر زندگی جدیدی داده‌ام، نمی‌توانم بگویم چطور این سنت باستانی را انجام دادم، مگر به جامعه پر رمز و راز ما بپیوندید».

ممانتو، بدون توجه به ترس و وحشت من با پوزخندی می‌گوید: «با من بیا، من برایت می‌برمش، آن‌وقت به تو آن‌چه را که می‌خواهی بدانی می‌گویم».

کاملا مشخص هست که از چنین پیشنهادی شاد است. من این پیشنهاد را مودبانه رد می‌کنم.

ما در خانه او در بخش فقیرنشین غرب فری تون در سیرالئون نشسته‌ایم. عکسی از دختر او بر دیوار خانه است. ممانتو می‌گوید: «او هم ختنه شده اما نگاه کن، حالش خوب است و تحصیل هم کرده است».

این زن 56 ساله، هم‌زمان هم ترسناک است هم خوش مشرب.

او یکی از زبده‌ترین زنان در ختنه کردن زنان در سیرالئون است. به این زنان در این کشور «سویز» می‌گویند. او تاکید می‌کند که این کار بسیار مهم و یک سنت تاریخی است.

ممانتو می‌گوید: «ما به دختران آسیب نمی‌زنیم، من به شخصه هیچ وقت به آن‌ها آسیب نزدم، ما فقط ختنه نمی‌کنیم. ما به آن‌ها یاد می‌دهیم که چطور همسر باشند و بپزند و بشورند».

او می‌افزاید: «ما برای آغاز زندگی جدید آن‌ها مهمانی‌های بزرگی می‌گیریم، می‌رقصیم و می‌خوانیم و احساس خوبی داریم».

در همین حین من به یاد سفر کنیا در جولای افتادم. این کشور ختنه‌(بریدن بخشی از آلت تناسلی زنان) را از سال 2011 ممنوع کرده است. تجربه من در آن روستای کوچک هنوز با من مانده است. یکی از زنانی که ختنه می‌کرد حاضر شد به من نشان دهد چطور این کار انجام می‌دهد.

دوستان او دستان من را محکم بر سینه‌ام نگه داشتند، او من را بر زمین خواباند و پاهایم را باز کرد و به شکلی آن‌ها را با پاهایش نگه داشت که امکان تکان خوردن من را به حداقل برساند. او زن مسنی بود و من نمی‌فهیدم این همه قدرت را از کجا آورده است.

او سپس با باز کردن پاهایم نشان داد که چگونه بخشی از آلت تناسلی را دختران را با تیغ می‌برند. حالت تهوع گرفته بودم.

بعد از آن تجربه ترسناک و عجیب، شنیدن داستان‌های دخترانی که ختنه شده‌اند. بیش‌تر آزاردهنده بود. همه آن‌ها از سه کلمه مشترک برای بیان تجربه دردناک‌شان استفاده می‌کنند: «ترس، درد و از بین رفتن اعتماد».

معمولا مادر، مادر بزرگ، خاله یا یکی از زنان فامیل بوده که او را در چنین شرایط دردناکی قرار است.

حالا در سیرالئون هستم، کشوری که اغلب زنان آن ختنه شده‌اند.

مدت زیادی طول نکشید که بحث درآمد مالی از این کار هم به میان آمد.

ممانتو گفت او برای هر عمل ختنه 140 پوند دریافت می‌کند. او هم‌چنین روغن پالم، بز و کیسه برنج هم می‌پذیرد. در کشوری که دو سوم جمعیت آن فقیر هستند، این شغل درآمد بسیار بالایی دارد.

ممانتو، آن‌چه را که درباره درد و مشکلات روحی که این اقدام برجای می‌گذارد یا افرادی که بر اثر ختنه می‌میرند، مطرح می‌شود را «دروغ» می‌داند.

او می‌گوید: «این برای زنان خوب است. اگر زنان ختنه نشوند، یک مرد برایشان کافی نیست، اما با این عمل به لحاظ جنسی قانع می‌شوند و با یک مرد می‌مانند».

باید اعتراف کنم به‌شدت عصبانی شدم.

با اعتراض گفتم: «ما هر دو زن هستیم. من ختنه نشدم، اما زندگی بی‌بندوبار هم ندارم. ختنه به این معنی نیست که مجبوری با مردان بسیاری رابطه جنسی داشته باشی».

او به من خندید، دست من را گرفت و گفت: «ما متفاوت هستیم، نگاه کن تو رنگ پوستت زرد است و من سیاه. ما هر دو زن هستیم اما یکی نیستیم. تو هیچ وقت نخواهی فهمید».

از ممانتو پرسیدم اگر دولت این اقدام را ممنوع کند، تو چه خواهی کرد؟

پاسخ داد: «طوفانی در دفتر رییس جمهوری به راه می‌اندازیم، آن‌ها می‌دانند این چه سنت مهمی است. بسیاری از آن‌ها در جامعه مخفی ما حضور دارند».

او سپس نفس عمیقی کشید و گفت: «اگر آن‌ها بخواهند جلوی ما را بگیرند، باید کاری برای ما پیدا کنند، اگر تو بخواهی بچه‌ات را از شیر بگیری، چیزی جایگزینش می‌کنی. این‌طور نیست»؟

به او گفتم این موضوع بیش‌تر از این‌که برای او یک سنت تاریخی باشد، یک منبع درآمد است. او گفت: «هر دو موضوع برایم مطرح است».

یک پژوهش بی‌بی‌سی

این پژوهش نشان می‌دهد که هزاران دختر و زن جوان در جوامع سنتی شمال آفریقا، خاورمیانه و جنوب آسیا، به‌وسیله تصاویر خصوصی و گاه نسبتا برهنه و یا سکسی آن‌ها مورد شرم‌ساری و اخاذی قرار می‌گیرند.

در این مطلب دانیل سیلز آدامسون، رویارویی تلفن‌های موبایل هوشمند و شبکه‌‍‌های اجتماعی با برداشت‌های سنتی از حرمت و شرم را بررسی می‌کند.

این یکی از مجموعه گزارش‌های در مورد پدیده خطرناک سوء‌استفاده از تصاویر برهنه برای تهدید، اخاذی و شرمساری جوانان، به‌خصوص زنان و دختران در برخی از جوامع بسیار سنتی جهان است.

اکثر موارد از این نوع آزار زنان گزارش نمی‌شود چون همان فشاری که باعث آسیب‌پذیری زنان می‌شود آن‌ها را وادار می‌کند که سکوت کنند. اما وکلا، نیروی انتظامی و فعالان مدنی در تعدادی از کشورها به بی‌بی‌سی گفتند که ورود تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی باعث شیوع روش‌های پنهان اخاذی و شرمساری در دنیای آنلاین شده است.

زهرا شرابتی یک وکیل اردنی، به بی‌بی‌سی گفت طی دو سه سال گذشته او حداقل 50 پرونده مربوط به سوء‌استفاده از تصاویر شبکه‌های اجتماعی برای تهدید و شرمساری زنان را به عهده گرفته است. او می‌گوید: «فکر می کنم در کل اردن تعداد این پرونده ها بسیار زیادتر است و حداقل 1000 مورد مربوط به شبکه‌های اجتماعی وجود دارد. فکر می‌کنم حداقل یک دختر به خاطر این موضوع کشته شده است».

لوی زرقات، یک مامور پلیس در ساحل غربی رود اردن می‌گوید سال گذشته واحد جرایم سایبری پلیس فلسطینیان حدود 500 پرونده مربوط به جرایم آنلاین را بررسی کرد و موضوع بسیاری از آن‌ها تصاویر خصوصی زنان بوده است. کمال محمود، مدیر یک وب‌سایت مبارزه با اخاذی در مناطق فلسطنینی می‌گوید هر سال بیش از هزار مورد درخواست کمک از سوی زنان در کشورهای مختلف عربی دریافت می‌کنند.

او می‌افزاید: «گاهی اوقات عکس‌ها سکسی نیستند و حتی عکس دختری که حجاب ندارد ممکن است رسواکننده شود. یک مرد با استفاده از این عکس‌ها می‌تواند به صاحب آن فشار بیاورد تا عکس‌های بیش‌تری برایش بفرستد. در کشورهای عربی خلیج فارس، به‌خصوص دختران اهل عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و بحرین با مشکل اخاذی در ابعاد گسترده‌‌ای مواجه هستند. بعضی از این دختران به ما می‌گویند اگر عکس هایشان علنی شوند زندگی آن‌ها به خطر خواهد افتاد».

در عربستان سعودی، این مشکل چنان ابعادی پیدا کرده که پلیس امر به معروف و نهی از منکر‌(مذهبی) کشور برای تعقیب اخاذان و کمک به زنانی که تهدید می‌شوند یک واحد ویژه دایر کرده است. دکتر عبدالطیف الشیخ، رییس وقت پلیس مذهبی عربستان در سال 2014، در مصاحبه‌ای با روزنامه‌های آن کشور گفت: «هر روز صدها زن که مورد اخاذی قرار گرفته اند با ما تماس می‌گیرند».

پاوان دوگال یکی از وکلای دیوان‌عالی هند، موارد مربوط به سوء‌استفاده از تصاویر دیجیتال زنان را «سیل آسا» توصیف می‌کند. او می‌گوید: «ارزیابی من این است که در هند هر روزه هزاران مورد از این حوادث اتفاق می‌افتد».

در پاکستان، نگهت داد، مدیر یک نهاد مدنی که فعالیت آن امن کردن فضای آنلاین برای زنان است می‌گوید: «هر روز دو یا سه دختر، سالانه حدود 900 نفر که تهدید شده‌اند با موسسه ما تماس می‌گیرند». او می‌افزاید: »زنان وقتی با کسی رابطه دارند عکس‌ها و ویدئوهای خود را برای دوستشان می‌فرستند و اگر این رابطه با خوبی و خوشی تمام نشود طرف مقابل از این تصاویر برای اخاذی از آن‌ها استفاده می‌کند. و نه فقط با هدف اعمال فشار به زنان برای تداوم رابطه بلکه از آن‌ها چیزهای عجیب و غریبی طلب می‌کنند».

سوء‌استفاده از تصاویر آنلاین از اخاذی فراتر می‌رود. نگهت داد معتقد است بین تلفن‌های هوشمند و خشونت‌های جنسی رابطه‌ای وجود دارد.

«ابتدا از تصاویر خصوصی افراد شروع شد ولی امروزه با موضوع تجاوز جنسی نیز رابطه عمیقی دارد. قبل از وجود این فناوری‌ها افراد متجاوز نمی‌دانستند به چه شکلی قربانیان خود را به سکوت وادار کنند. اما امروزه فناوری به فرهنگ تجاوز بعد جدیدی داده که فیلم‌برداری از زنان هنگام تجاوز و وادر کردن آن‌ها به سکوت بوسیله تهدید به انتشار ویدئوها در شبکه اینترنت است».

یک زن جوان ساکن مناطق روستایی تونس که اکنون در شمال این کشور زندانی است حکایت خود را برای بی‌بی‌سی نقل کرد. ماجرا از آن‌جا شروع شد که یکی از دوستان پدرش به او حمله کرد و از او عکس‌های برهنه گرفت.

این تصاویر او را به قربانی فرد متجاوز بدل کرد. مرد متجاوز ماه‌ها او را مورد آزارهای شدید جنسی قرار می‌داد و از او پول اخاذی می‌کرد. زمانی که او تهدید کرد به خواهر کوچک‌ترش نیز تجاوز خواهد کرد امل دیگر تحمل نکرد. او این مرد را به خانه‌اش دعوت کرد و او را با چاقو کشت. امل اکنون مجازات 25 سال زندان خود را سپری می‌کند.

یک دختر 16۱۶ ساله دیگر که در مراکش قربانی تجاوز گروهی است ژوئیه-جولای سال 2016، پس از تهدید متجاوزین به انتشار عکس‌های او روی شبکه اینترنت خودسوزی کرد. مجرمان با تهدید به انتشار عکس‌ها تلاش می‌کردند خانواده دختر را به پس گرفتن شکایت خود وادار کنند ولی تهدیدهای آن‌ها به خودکشی این دختر انجامید که پس از سوختگی شدید در بیمارستان جان سپرد.

به‌نظر می‌رسد استفاده از تلفن موبایل برای ضبط صحنه حملات جنسی در پاکستان و هند از هر کشور دیگری گسترده‌تر است.

در اوت-آکوست 2016، روزنامه ایندیا تایمز در تحقیقاتی دریافت که احتمالا هر روز هزاران ویدئوی صحنه تجاوزهای جنسی به فروش می‌رسند. یک مغازه‌دار در شهر آگرا به این روزنامه گفت: «در مغازه‌های ایالت اوتر پردش در شمال هند فروش زیادی دارد و این فیلم‌های واقعی مد پر طرفدار و جدید هستند». در همان گزارش از یک مغازه دار دیگر در حال گفتگو با مشتریانش این‌طور نقل می‌شود: «ممکن است دختری را که در ویدئوی داغ و جدید ظاهر می‌شود بشناسید».

در یک مورد از تحقیقات بی‌بی‌سی، متوجه شدیم که یک کارمند 40 ساله خدمات درمانی، پس از انتشار ویدئوی صحنه تجاوز گروهی به او در واتس‌اپ آهالی روستایش خودکشی کرده است. به‌گفته همکارانش، این زن از ریش سفیدان روستا کمک خواست ولی از جامعه‌ای که به خاطر مورد تجاوز قرار گرفتن او را لکه‌دار و حتی گناه‌کار تلقی می‌کرد هیچ کمک و حمایتی دریافت نکرد.

اما قدرت این تصاویر در جوامع سنتی می‌تواند به اشکال مختلف تاثیر بگذارد.

برخی از زنان دریافته‌اند که اگر از این تصاویر می‌توان به‌عنوان ابزاری برای شرم‌ساری و آزار زنان استفاده کرد در عین حال می‌توان همین ابزار را برای مبارزه و به چالش کشیدن فرهنگ مردسالارانه به خدمت گرفت.

وقتی غدیر احمد ویدئوی رقصیدن خود را در صفحه فیس‌بوکش منتشر کرد او فقط با فشارها برای بی‌اعتبار کردنش مقابله نکرد، بلکه مبارزه‌ای بود با این ذهنیت که چنین تصاویری را مایه شرم زنان می‌داند.

غدیر خودش می‌گوید: «دیروز تعدادی مرد با انتشار و اشتراک ویدئوی رقصیدن من همراه دوستانم سعی کردند مرا شرم‌سار کنند. من این‌جا اعلام می‌کنم بله این ویدئوی من است و نه خیر من از هیکل خودم شرمنده نیستم».

سال 2011، یک زن دیگر اهل کشورهای شمال آفریقا به نام «امینه سبوعی»، از این هم فراتر رفت. او عکسی از بدن نیمه برهنه خود را در فیس‌بوک منتشر کرد. او روی سینه‌های عریانش نوشته بود: «هیکلم مال من است و ناموس کس دیگری نیست». انتشار این تصاویر جنجال بزرگی در تونس به پا کرد.

و این اواخر دختری به نام «قندیل بلوچ» اهل روستایی در پنجاب پاکستان، با انتشار سلفی‌های تحریک‌آمیز خود در شبکه‌های اجتماعی می‌خواست به‌شهرت برسد. او که به «کیم کارداشیان» پاکستان شهرت پیدا کرده بود با پیوستن به عادات سکسی که در شبکه اینترنت رواج دارد عرف‌های جامعه پاکستان را به چالش کشید. او در ژوییه امسال به خاطر «بد نام کردن خانواده» به‌دست برادرش به قتل رسید.

به‌نظر می‌رسد حکومت عربستان سعودی نیز به‌خوبی از قدرت و تاثیرگذاری تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی با خبرند. حکومت آن کشور، علاوه بر پیگرد شدید مردهایی که مرتکب این اعمال می‌شوند برای دختران در مورد خطرات شرم‌ساری و آزار در شبکه‌های اجتماعی دوره‌های آموزشی دایر کرده است.

از یک نظر این اقدام مهمی در حفاظت از حریم خصوصی و امنیت زنان است ولی شدت و سرعت عمل مقامات عربستان در عین حال نشان می‌‌هد که آن‌ها قدرت و تاثیرگذاری فناوری‌های جدید در تغییر نحوه رفتار و ذهنیت مردم را پذیرفته‌اند و می‌دانند که این ابزارها به روی زنان و نحوه برخورد آن‌ها با جسم خود عرصه‌های جدیدی را گشوده‌اند.

***

در پایان می‌توان به‌این نتیجه رسید که در حال حاضر در سراسر منطقه خاورميانه و ساير جوامع تحت سلطه حکومت‌ها و گروه‌های اسلامی، زنان شهروندان درجه دوم جامعه هستند. آن‌ها محروم از حقوق انسانى و امنيت اجتماعى محروم هستند. قوانين ناعادلانه، شرايط تبعيض‌آميز و گرایشات زن‌ستيز حاکم بر اين جوامع، حقوق پايه‌اى زنان را به‌شدت نقض مى‌کنند. زنان در هيچ‌يک از کشورهاى خاورميانه و شمال آفريقا، غیر از روژاوا‌(کردستان سوریه)، از حق شهروندى کامل برخوردار نيستند، در هر يک از اين کشورها زنان شهروندان درجه دوم جامعه هستند. در بسيارى از موارد، قوانين و مقررات دولتى براى تحميل و تحکيم نابرابرى عليه زنان و محروم کردن آن‌ها از حقوق فردى و مدنى‌شان است. بر خلاف جوامع غربى که در آن‌ها فرد واحد پايه جامعه است، در کشورهاى عربى خانواده واحد پايه جامعه است. به‌اين معنى که وظيفه دولت رعايت حقوق خانواده است و نه حقوق اعضاى خانواده. در اين چهارچوب حقوق زنان، صرفا به‌عنوان همسر و مادر در نظر گرفته مى‌شود. تبعيض سازمان يافته دولتى عليه زنان از طريق قوانين ناعادلانه خانواده که امکان و حق برابر طلاق و سرپرستى کودکان را از آنان سلب مى‌کند، انجام مى‌شود.

در سراسر این منطقه، براى مردان هيچ مانعى براى انتقال شهروندى خود به‌همسران و کودکان‌شان وجود ندارد اما زنان فاقد اين حق هستند. اين نابرابرى نه فقط حق زنان به‌عنوان شهروند را پايمال مى‌کند، بلکه کودکان را از حقوق پايه‌اى خود به‌عنوان انسان محروم مى‌سازد.

تجاوز جنسى، تجاوزى که زير پوشش ازدواج و صیغه روزمره نسبت به‌آن‌ها اعمال مى‌شود و قتل‌هاى ناموسى، دولت در اين جوامع از حقوق زنان به‌عنوان شهروند صاحب حق محافظت نمى‌کند. در واقع با تشويق خشونت، بى‌اعتنايى و لاقيدى نسبت به‌خشونتى که نسبت به‌زنان اعمال مى گردد و با مجازات‌هاى بسيار جزئی که براى قاتلين و متجاوزين و آزار‌دهندگان زنان صادر مى‌شود، در واقع دولت خود يک پاى اصلى اين بى‌حقوقى، خشونت و توحش نسبت به‌زنان است.

در منطقه خاورميانه و جوامع مشابه، قانون خانواده که بر اساس قانون اسلامى شريعت است حکم مى‌کند که زنان براى انجام فعاليت‌هايى که به‌عنوان يک انسان حق آن‌هاست، بايد اجازه وابستگان مذکر خود را داشته باشند. اين باعث وابستگى بيش‌تر زنان به‌مردان خانواده در موضوعات اقتصادى، اجتماعى و مالى مى‌گردد. برای مثال در بسيارى از کشورهاى خاورمیانه‌ای، زنان بالغ بايد از پدر، برادر يا همسر براى گرفتن پاسپورت، مسافرت به‌خارج از کشور، راه‌انداختن يک کسب و کار، گرفتن وام بانکى، باز کردن حساب بانکى يا ازدواج کردن اجازه بگيرند.

از این‌رو، سيستم اجتماعى بر مبناى زن‌ستيزى اسلامى و عقب‌ماندگى است و زنان در اين جوامع هيچ دليلى براى حفظ اين سيستم ندارند. در این جوامع زنان از جمله خواست‌هایی مانند؛

جدايى کامل مذهب از دولت، سیستم آموزش و پرورش و دستگاه قضایی و مذهب به‌عنوان کاملا امر خصوصى افراد محسوب شود و زن و مرد به‌عنوان شهروندانی که در همه عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و خانوادگی از حقوق و آزادی‌های فردی و جمعی یک‌سان و برابری برخوردار گردند!

چهارم آذر 1395‌-‌ بیست و چهارم نوامبر 2016