دو گزارش از میراث فرهنگی

حرکت خودجوش مردم کنگاور برای پاکسازی محوطه‌ی تاریخی آناهیتا

.روشنفکر/ بنیاد میراث پاسارگاد/ به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، روز گذشته 24 آبان، 14 نوامبر «تعداد کثیری» از مردمان کنکاور  به محوطه معبد آناهیتا رفته و به پاکسازی این مکان مهم تاریخی پرداختند. و به دنبال آن ها افرادی از شورای شهر، دانشگاه آزاد، کانون پرورش فکری و دفتر نماینده مجلس هم به محوطه ی آناهیتا رفته اند.

فرهاد نظری مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی و مدیر پایگاه تاریخی کنگاور در ارتباط با این مطلب به خبرنگاران گفته است که« این حرکت خودجوش بوده است». به نظر می آید که دولتی ها هم برای این که از قافله عقب نمانند و بگویند که نقشی در این پاکسازی داشته اند به دنبال آن ها راه افتاده اند.

قابل توجه است که معبد چند هزار ساله آناهیتا، خدازن ایرانی در سه چهار دهه گذشته گرفتار بی توجهی و تخریب بوده است. البته همزمان «امامزاده» و مسجدی که به آن چسبیده نه تنها به بهترین شکلی نوسازی شده اند بلکه بخش های زیادی از محوطه های اطراف آناهیتا را نیز گرفته و به وسعت آن ها افزوده اند.

توجه مردمان با فرهنگ کنگاور به این محوطه اکنون تنها امیدی است که برای جلوگیری از ویرانی های بیشتر این مکان تاریخی و زیبا می توان داشت.

                                          بافت تاریخی ابرکوه ثبت ملی شد

                               ابرکوه شهری 43 هزار نفری با 122 مسجد و تکیه

بنا بر گزارش روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری «بافت تاریخی ابرکوه با قدمت دوره اسلامی با تایید کارشناسان میراث فرهنگی به شماره 31526 در فهرست میراث ملی قرار گرفت»

با این که طبق معمول سازمان میراث فرهنگی جمهوری اسلامی، کنار هر اثری یا هر بافت تاریخی که به ثبت ملی می رسد یک اسلامی هم چسبانده می شود؛ به گونه ای که به نظر می آید ایران قبل از اسلام جز یکی دو شهرآباد هیچ چیزی نداشته است، باید گفت که براساس گفته تاریخ نگاران ابرکوه در دوران ساسانیان «برِ کوه» خوانده می شد، به معنای کنار کوه و پس از اسلام به خاطر تسلط زبان عربی به ابرقو تبدیل شد و در سال های قبل از انقلاب بالاخره «ابرکوه» نامیده شد.

کنار آثار تاریخی زیبایی از دوران سلجوقیان تا دوران قاجاریه، و کاریزهای باستانی حیرت انگیز، مشهورترین اثر طبیعی که ابرکوه را به آن می شناسند سرو 28 متری  4-5 هزارساله ای است که در افسانه های عامیانه می گویند که زرتشت پیامبر آن را کاشته و مورد علاقه مردمان محلی ست. و شاید به همین دلیل امام جمعه های مختلف بارها فرمان به کشتن آن داده اند اما خوشبختانه همچنان سبز و با طراوت بر جای ایستاده است.

بد نیست بدانید که این شهر 43 هزار و 500 نفر جمعیت دارد، با یک سالن سینما، سه سالن نمایش (زیر نظر ارشاد اسلامی) 4 کتابخانه ی عمومی و توجه بفرمایید: 122 مسجد و تکیه و حسینیه که بیشتر آن پس از انقلاب ساخته شده است