مهم‌ترین پیام نتایج انتخابات آمریکا/ بخش اول و دوم/ بهرام رحمانی

روشنفکر/ حرکت هرچه بیش‌تر سرمایه‌داری جهانی به‌سوی بربریت و جنگ و خشونت/ با وجود نتایج همه‌نظرسنجی‌ها دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان توانست از هیلاری کلینتون، رقیب دموکرات خود پیشی گرفته و به‌عنوان چهل و پنجمین رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا به‌کاخ سفید راه یابد.

در واقع این دوره از انتخابات به‌واسطه حضور «نامحبوب‌ترین» نامزدهای تاریخ دو حزب بزرگ آمریکا به‌انتخاباتی غیرعادی بدل شد. کارزار هر دو کاندیدا تحت تاثیر رسوایی‌هایی بزرگ قرار گرفت و انتخابات را به‌یکی از جنجالی‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا بدل کرد.

اکثریت مردم آمریکا در این انتخابات حضور نداشتند. طبق گزارش شبکه آمریکایی سی.ان.بی.سی، تنها ۱۲ درصد از سیاه پوستان در این انتخابات مشارکت نموده‌اند. نظرسنجی ای‌بی‌سی نیوز، نشان می‌دهد مهم‌ترین مسائل برای رای‌دهندگان آمریکایی به‌ترتیب عبارتند از: اقتصاد ۵۲ درصد، تروریسم ۱۸ درصد، سیاست خارجی ۱۳ درصد و مهاجرت ۱۲ درصد.

دونالد ترامپ، سرانجام پس از یک کارزار انتخاباتی جنجالی توانست در روز رای‌گیری شگفتی دیگری پس از برکسیت‌(خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) در عرصه اقتصادی جهانی را به‌نمایش بگذارد. جاه‌طلبی، قدرت ریسک بالا و ابتکارات نوآورانه دونالد ترامپ را به‌یکی از غول‌های تجارت املاک، مجری شناخته‌شده برنامه‌های تلویزیونی و اکنون به‌ریاست جمهوری آمریکا از حزب جمهوری‌خواه رسانده است.

 ترامپ نه تنها توانست ۲۷۶ الکترال را به‌‌دست آورد، بلکه شمارش آرای مطلق نیز نشان می‌دهد که بیش از ۴۸ درصد واجدان شرایط در آمریکا رای خود را به‌او داده‌اند.

بازارهای بورس، دلار، نفت، طلا، توئیتر و شاید بیش‌تر از همه هالیوود از پیروزی دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شگفت‌زده و شوکه شدند. شوک پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری باعث شده تا در ساعات اولیه اعلام خبر کم‌تر واکنشی منتشر شود. با این حال، از همان لحظه انتشار خبر پیروزی ترامپ، کم‌کم واکنش‌ها ابراز و آرام‌آرام بیش‌تر شد اما تظاهرات‌های بزرگی با شعار «ترامپ رییس‌جمهور من نیست»! در شهرها مختلف آمریکا آغاز شده و هنوز هم ادامه دارد.

معترضان به‌انتخاب دونالد ترامپ برای سومین شب در چندین شهر ایالات متحده دست به‌تظاهرات زدند. تظاهراتی اعتراضی در برلین نیز علیه ترامپ برپا شده‌ است. معترضان، پلاکاردهایی در دست دارند که جملاتی نظیر «ترامپ رییس‌جمهور من نیست»، «هیچ میلیاردری برای حقوق کارکنان نمی‌جنگد» و «نه به‌ترامپ»، «نه به‌نژاد پرستی» و «نه به‌جنگ» بر آن‌ها درج شده‌‎ است.

بسیاری از دختران جوان نیز در اعتراض به‌موضع‌گیری ترامپ در خصوص قانون منع سقط جنین، روی صورت‌های خود با رنگ نوشته بودند «بدن من تصمیم من».

هم‌چنین مخالفان ورود ترامپ به‌کاخ سفید، با راه‌اندازی کمپینی علیه نوع برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و نحوه شمارش آرا‌(الکترال)، کمپینی را راه‌اندازی کردند. تعداد زیادی از شهروندان آمریکایی نیز از راه‌اندازی کمپین هشتگی NotMyPresident  در توییتر حمایت کرده و تاکنون در این مورد بیش از ۲۰۰ هزار پیامک منتشر شده است.

حتی چهره‌های سرشناس هالیوود، با پایان انتخابات در شبکه‌های اجتماعی درباره هراس خود از رسیدن ترامپ به‌کاخ سفید نوشتند و بسیاری نیز به‌شوخی یا جدی آماده رفتن به‌کانادا و… شدند.

شبکه اجتماعی توئیتر پر است از نوشته‌هایی که نشان از اضطراب و هراس اهالی هالیوود دارند. ترامپ رییس‌جمهور آمریکا شده و این موضوع را هنوز بسیاری از هنرمندان و چهره‌های مطرح آمریکایی باور نکرده‌اند.

یکی از نکات جالب در این میان از دسترس خارج‌شدن سایت مهاجرت کاناداست. پیش از این برایان کرانستون بازیگر سرشناس آمریکایی گفته بود اگر ترامپ به‌عنوان رییس‌جمهوری انتخاب شود از کشورش می‌رود. وی با صحبت درباره انتخابات گفت تصمیمش را گرفته و در صورت رای آوردن ترامپ راهی کشور شمالی‌(کانادا) می‌شود. این بازیگر تاکید کرد: من برای تعطیلات به‌کانادا نخواهم رفت، بلکه به‌عنوان یک مهاجر به‌کانادا می‌روم. قطعا نقل مکان می‌کنم. ابتدا رنگ و بوی شوخی در جملات بیش‌تر بود و هرچه گذشت، عصبانیت در جمله‌های توئیتری هالیوودی‌ها بیش‌تر شد. واکنش‌های منفی و عصبی به‌پیروزی دونالد ترامپ، هم‌چنان رو به‌افزایش است.

 ترامپ، در یکی از سخن‌رانی خود جمله‌ای را به‌زبان آورد که نشان‌دهنده جاه‌طلبی‌هایش بود، این‌که «من رییس‌جمهور بزرگ‌ترین کارهایی خواهم بود که تا کنون خداوند خلق کرده است». بنابراین پیروزی رونالد ترامپ برای او و طرفدارانش یک نعمت «خدادادی» محسوب می‌شود! خدایی که همواره همه توجهات و خیرش به‌‌اقلیتی سرمایه‌دار می‌رسد که همیشه  باید برنده شوند و اکثریت شهروندان تولیدکننده و استثمارشده و محروم جهان، باید بازنده باشند! دیکتاتورها و جنگ‌طلب‌ها آن هم در قرن بیست و یکم متحد می‌شوند تا هم‌زنجیران و هم‌سرنوشتی‌های جهان را در تفرقه و پراکندگی نگاه دارند و در عین حال آن‌ها را با هزاران ترفند وادار سازند هم‌چنان رای‌شان را به‌صندوق‌های این و یا آن نماینده سیستم سرمایه‌داری بریزند تا هرچه بیش‌تر استثمار شوند! و در میان در جنگ و خشونت و در میان انواع و اقسام تروریسم دولتی و غیردولتی جان ببازند! بنابراین اگر هم فرض کنیم خدایی هم وجود دارد این خدای جنگ، فقر، ترور، وحشت، اعدام و خدای ترامپ، خامنه‌ای، ملک سلمان، اولند، مرکل، دوترته، العبادی، نتان یاهو، اردوغان، پوتین، سران چین، ژنرال السیسی و هم‌چنین خدای ناتو، اتحادیه اروپا و خدای تمام گروه‌های فاشیستی و تروریستی ملی و مذهبی در سطح جهان است! خدای جهالت و فلاکت…!

اما آزادی‌خواهان، برابری‌طلبان، عدالت جویان، محرومان و بازندگان جهان، هیچ خدایی ندارند جز خدای همبستگی،  رفاقت، مخالفت با هرگونه ستم و تبعیض، وحشت و جنگ، زندان و شکنجه، اعدام و ترور، خدای برابری زن و مرد، خدای شادی و هلهله زیبای کودکان، خدای موفقیت و پیروزی، خدای طبیعت زیبا و فرح‌بخش، و نهایت خدای پایان دادن به‌استثمار از انسان از انسان!

شایان ذکر است در همین روزی که ترامپ پیروز شد در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، خبر درآوردن دو چشم مردید با ‌اتکا به‌قوانین وحشیانه و هولناک اسلامی «خدای مهربان و بخشنده و عزوجل» و دزدی رییس قوه قضاییه حکومت اسلامی و دروغ‌گویی روحانی درباره رسانه‌ها و… منتشر شد.

خبرگزاری ایسنا، روز سه‌شنبه ۹ نوامبر ۲۰۱۶، محمد شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران از اجرای حکم قصاص نابیناکردن دو چشم یک زندانی با حضور او و متخصصان مربوطه خبر داد و اعلام کرد: «محکوم علیه در سال ۱۳۸۸ در شهرستان قروه اقدام به‌پاشیدن آهک بر روی چشمان دختری به‌هویت فاطمه چهار ساله کرده و موجب نابینایی وی از دو چشم شده بود و پرونده وی در قالب نیابت به‌دادسرای جنایی تهران جهت اجرای قصاص ارسال شده بود».

ابتدا دادستان سنە به‌خانواده‌ شاکی اعلام کرده بود که دادگاه قادر به‌پیدا کردن پزشکی برای انجام این حکم نشده و اگر آنان خواستار اجرای حکم هستند باید خودشان پزشک متخصصی را به‌دادگاه معرفی بکنند که نهایتا بعد از اعلام آمادگی یک پزشک متخصص چشم، این حکم در تهران اجرا شد.

در سوریه، عراق، افغانستان و…، صدها نفر جان خود را از دست دادند.

یا همان‌روز شایعه خبر فرار ابوبکر البغدادی رهبر گروه تروریستی اسلامی داعش از ترکیه، به‌لیبی گریخت. به‌گزارش «اسپوتنیک»، برخی رسانه‌ها از فرار «ابوبکر البغدادی» سرکرده گروز تروریستی داعش به‌لیبی منتشر گردید. براساس این گزارشات، بغدادی که اخیرا در خاک ترکیه حضور داشت، مجبور به‌تغییر مکان اقامت شد تا نیروهای دستگاه اطلاعات عراق او را تعقیب نکنند.

اخیرا، بر اساس برخی خبرها، بغدادی در حمله هواپیماهای عراقی به کاروان خودروهای داعش زخمی شده بود. پیش از این نیز منابع اطلاعاتی انگلیس خبر دادند که البغدادی از موصل خارج شده است و نوار صوتی او در بیرون از موصل ضبط شده است.

 اگر واقعا بپذیریم که فعلا جهان، جهان سرمایه‌داران است و این جهان ما را سران دولت‌های سرمایه‌داری با مارک‌ها و مدل‌های مختلف از نوع ترامپ و پوتین گرفته تا خامنه‌ای و اردوغان، نتان یاهو و دوترته، ملک سلمان تا السیسی، ازمرکل و اولند گرفته تا …، محل تاخت و تاز خود قرار داده‌اند بنابراین، نتایج انتخابات مستقیم و غیرمستقیم و از نظر اقتصادی، سیاسی و امنیتی بر سرنوشت بخش اعظم مردم جهان تاثیر می‌گذارد از این‌رو، پرداختن به‌این مسئله از موضع بازندگان تاکنونی آمریکا و جهان، یعنی ستم‌دیدگان و استثمارشدگان نیز امری بسیار مهم و ضروری است. اکنون قدرت و سرکوبگری سران و رهبران دولت‌ها و احزب راست و افراطی و فاشیستی و نژادپرست و جنگ‌طلب و تروریسم بیش از پیش در حال افزایش است و ئنولیبرالیسم جهانی و طرفداران «ملت‌-دولت» نیز به‌بن‌بست رسیده است.

با این مقدمه، به‌بحث و تحلیل خود در رابطه با عروج ترامپیسم، شکست حزب دموکرات و حتی تا حدودی حزب جمهوری‌خواه آمریکا و واکنش‌ها به‌نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ادامه می‌دهیم. رقابت مابین هر دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا، بسیار تنگاتنگ بود. اما کم‌تر از ۲۴ ساعت مانده به‌انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، هیلاری کلینتون پیشتاز نظرسنجی‌هاست اما در میان ناباوری همگان فاصله‌اش با دونالد ترامپ کم‌تر از همیشه شده؛ اتفاقی که سران حزب دمکرات را مضطرب کرده است.

کلینتون پیشتاز!

کلینتون طی ماه‌های گذشته، در اکثر نظرسنجی‌ها فاصله ۵ تا ۸ پله‌ای‌اش را با رقیب جمهوری‌خواه خود حفظ کرده بود اما از ۲ هفته قبل که رییس پلیس اف‌بی‌آی از بازشدن دوباره پرونده ایمیل‌های او خبر داد، ناگهان شرایط در نظرسنجی‌ها به‌نفع ترامپ و به‌ضرر کلینتون تغییر کرد. آرای کلینتون درنظرسنجی‌های روزهای اخیر سیر نزولی داشته و آرای دونالد ترامپ، سیر صعودی. هیلاری کلینتون با کسب ۵/۴۵ درصد از آرا پیشتاز بود اما ترامپ پله‌به‌پله فاصله‌اش را با او کم کرده و براساس متوسط نظرسنجی‌ها که هر روز از سوی روزنامه نیویورک تایمز منتشر می‌شود، روز انتخابات تنها ۲ درصد با او اختلاف داشت. حتی در برآوردهای اولیه از آرای زودهنگام هم هیلاری کلینتون پیشتاز بود. اما تغییرات در افکار عمومی طی چند روز گذشته چنان قابل توجه بود که برخی‌ها بار دیگر به‌سراغ این گمانه رفتند، «ترامپ شاید بتواند پیروزی را از آن خود کند».

تفاوت این دو رقیب در جلب اقبال عمومی در سطح سراسری طی هفته‌ اخیر از ۶۵/۵  درصد به ۴۵/۲ درصد کاهش یافت؛ در سطح ایالت‌های یازده‌گانه «خاکستری» نیز طی یک هفته اخیر اختلاف این دو رقیب از ۶/۴ درصد به ۳ درصد کاهش یافت.

فرآیندهای اصلی انتخاب رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا در قانون اساسی این کشور، تشریح شده است و در متمم‌های ۱۲، ۲۲ و ۲۳ قانون اساسی اصلاحاتی در آن‌ها اعمال شده است. البته بسیاری از مراحل فرآیند انتخاب رییس جمهوری این کشور طی سال‌های طولانی و بر مبنای سنت‌ها یا قوانین ایالتی شکل گرفته است.

رییس جمهوری و معاون رییس جمهوری برای دوره‌های چهارساله انتخاب می‌شوند. نامزدهای تصدی این سمت، علاوه بر این‌که باید متولد آمریکا و شهروند این کشور باشند، باید تا روز تحلیف، دست‌کم ۳۵ سال سن و ۱۴ سال ساکن ایالات متحده باشند. البته تصدی این سمت تنها برای دو دوره متوالی ممکن است.

ثبت نام در کمیسیون فدرال انتخابات: نامزدهای متقاضی شرکت در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، ۱۵ روز پس از این‌که بتوانند ۵ هزار دلار کمک انتخاباتی را جذب کرده و یا همین مقدار را برای کارزار تبلیغاتی خود خرج کردند، باید بیانیه‌ای را در ارتباط با نامزدی خود نزد کمیسیون فدرال انتخابات ایالات متحده ثبت کنند، تا این کمیسیون به‌کمیته انتخاباتی کارزار نامزد مدنظر اختیار جمع‌آوری کمک‌های انتخاباتی و هزینه‌کردن آن را بدهد.

  احزاب عمده آمریکایی برای انتخاب نامزدهای حزب‌شان برای تصدی منصب رییس جمهوری، «مجمع‌های ملی» برگزار می‌کنند که در واقع اجلاس‌های بزرگی هستند که «نمایندگان حزبی» ایالت‌ها در آن شرکت می‌کنند. این نمایندگان حزبی در برخی ایالت‌های این کشور از سوی «عامه اعضای حزب» و در برخی دیگر از سوی «انجمن‌های حزبی» انتخاب می‌شوند. البته برخی از این «نمایندگان حزبی» بنا به‌سمتی که در حزب دارند، یعنی در واقع به خاطر ارشدیت و سابقه فعالیت حزبی، به‌عنوان «نماینده حزبی» انتخاب شده و در مجمع‌های ملی احزاب آمریکایی شرکت می‌کنند.

نمایندگان حزبی چیزی مانند اعضای کالج الکترال هستند، با این تفاوت که در چارچوب حزبی عمل کرده و هدف آن‌ها انتخاب نامزد نهایی حزب برای ورود به‌رقابت‌های ریاست جمهوری این کشور است. نمایندگان حزبی، در اکثر موارد از پیش وعده داده‌اند که به‌کدام یک از نامزدهای حزبی رای داده و در هنگام تشکیل «مجمع ملی حزبی» نیز معمولا به‌نامزد مدنظر خود رای می‌دهند. با این حال، در حزب دموکرات آمریکا، برخی نمایندگان حزبی وجود دارند که از پیش وعده‌ای برای حمایت از یک نامزد مشخص نداده و در نهایت کار می‌توانند بنابر نظر خود به‌هر یک از نامزدهای حزبی رای دهند.

نمایندگان حزبی در هر ایالت، معمولا به‌یکی از این دو شکل انتخاب می‌شوند: یا از طریق رای عمومی اعضای حزب‌(یا مردم) در آن ایالت -‌که به‌آن primary می‌گویند‌- یا از طریق انجمن حزبی در ایالت – که به‌آن Caucuse  می‌گویند. البته هر یک از این دو شیوه، می‌توانند به دو طریق انجام شوند: باز و بسته. در شیوه باز، هر شهروندی می‌تواند شرکت کند، و در شیوه بسته، تنها کسانی که عضو رسمی حزب باشند می‌توانند در انتخابات شرکت کنند.

طبق تقسیم‌بندی حزب دموکرات، در مجموع ۴۷۶۵ نماینده حزبی وجود دارد که هر نامزدی که بتواند حمایت ۲۳۸۳ تن از آن‌ها را کسب کند، نامزد نهایی دموکرات‌ها برای رقابت‌های ریاست جمهوری خواهد شد. در حزب جمهوری‌خواه نیز مجموع ۲۴۷۲ نماینده حزبی وجود دارد و هرکسی که بتواند حمایت ۱۲۳۷ تن از نمایندگان حزبی را کسب کند، به‌عنوان نامزد نهایی حزب انتخاب می‌شود.

در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، هر یک از نامزدهای تصدی پست رییس جمهوری، یک فرد را به‌عنوان نامزد معاونت رییس جمهوری همراه خود دارند. در واقع نام‌های این دو تن به‌صورت لیستی است و نمی‌توان رییس جمهوری را از یک لیست و معاون وی را از لیست دیگری انتخاب کرد.

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در واقع شامل برگزاری ۵۱ انتخابات مجزا در ۵۰ ایالت به‌علاوه پایتخت این کشور است. در این ۵۱ منطقه، رای‌دهندگان به‌نامزدهای عضویت در «کالج الکترال» رای می‌دهند – کسانی که از پیش وعده داده‌اند که به‌کدام یک از نامزدهای ریاست جمهوری رای خواهند دارد؛ در واقع رای‌دهندگان هنگام انداختن برگه رای خود، در اکثر ایالت‌ها، نام نامزدهای عضویت در کالج الکترال را نمی‌نویسند، بلکه برگه‌هایی را به‌صندوق رای می‌اندازند که در روی آن نوشته «رای‌دهنده به‌فلان نامزد ریاست جمهوری». پس از برگزاری انتخابات محلی در ۵۱ منطقه آمریکا، اعضای انتخاب شده، کالج الکترال را تشکیل می‌دهند.

در ۴۸ ایالت آمریکا، وقتی که یک نامزد بتواند اکثریت آرای شهروندان این کشور را کسب کند، تمامی سهمیه الکترال آن ایالت را آن خود می‌کند. برای مثال اگر ۵۱ درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات ایالت نیویورک به‌کلینتون‌(در واقع به‌افرادی که اعلام کرده‌اند که در کالج الکترال به کلینتون رای می‌دهند) رای دهند، تمامی سهمیه ایالت نیویورک در کالج الکترال به‌کلینتون‌(حامیان کلینتون) اختصاص پیدا می‌کند. تنها در دو ایالت نبراسکا و ماین، سهمیه ایالتی تاحدی براساس درصد رای‌دهندگان توزیع می‌شوند.

ساکنان سرزمین‌های ماورای بحار آمریکا نقشی در انتخاب اعضای کالج الکترال ندارند، هرچند در رقابت‌های مقدماتی درون حزبی، هر کدام از این سرزمین‌ها، تعدادی نماینده حزبی را به‌مجمع‌های ملی احزاب ارسال می‌کنند.

تعداد اعضای کالج الکترال: تعداد اعضای کالج الکترال برابر با مجموع تعداد اعضای مجلس نمایندگان و سنای این کشور‌(۵۳۸ نفر) است. در واقع سهمیه هر ایالات در کالج الکترال برابر با تعداد اعضای مجلس نمایندگان و سنای آن ایالت در کنگره آمریکا است.

تاریخ برگزاری انتخابات اعضای کالج الکترال‌(انتخابات ریاست جمهوری: همواره، روز سه‌شنبه بعد از اولین دوشنبه ماه نوامبر، تاریخ برگزاری انتخابات سراسری ریاست جمهوری یا همان انتخاب اعضای کالج الکترال آمریکا است. انتخاب این تاریخ از نظر تاریخی ریشه در سه عامل «وضعیت آب و هوایی»، «تاریخ برداشت محصولات کشاورزی» و «شرکت در مراسم کلیسا» داشته است.

 در واقع در زمان‌های گذشته، رای‌دهندگان مجبور بودند برای رسیدن به‌محل استقرار صندوق‌های رای‌گیری -‌که در مراکز نواحی (County)‌مستقر بودند‌- با اسب مسافرت کنند. برگزاری انتخابات در روز سه‌شنبه این امکان را به‌رای‌دهندگان می‌داد که تا روز یک‌شنبه در مراسم کلیسای محلی خود شرکت کرده و روز دوشنبه را به‌مسافرت -‌از محل سکونت خود تا محل استقرار صندوق‌های رای‌گیری‌- اختصاص دهند و روز سه‌شنبه بتوانند رای خود را به‌صندوق بیاندازند. هم‌چنین ماه نوامبر، بهترین زمان ممکن بین فصل برداشت محصولات کشاورزی و زمستان‌های سخت ایالات متحده است؛ زیرا در این دو بازه زمانی، مردم نمی‌توانستند با استفاده از اسب و درشکه به‌راحتی مسافرت کنند.

پس از تشکیل کالج الکترال، اعضای آن برای انتخاب رییس جمهوری و معاونش تشکیل جلسه داده و رای می‌دهند. اما هر کدام از اعضای کالج الکترال از پیش وعده داده‌اند که به‌چه کسانی برای ریاست جمهوری و معاونت رای می‌دهند و در اغلب موارد، اعضای مجلس الکترال بر همین اساس رای داده‌اند. به این ترتیب هر یک از نامزدهای ریاست جمهوری که بتواند دست‌کم ۲۷۰ رای از مجموع ۵۳۸ رای کالج الکترال را کسب کند، به‌ریاست جمهوری این کشور انتخاب می‌شود.

اگر هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری نتواند اکثریت آرای کالج الکترال را کسب کند، مجلس نمایندگان آمریکا از بین سه نامزدی که بیش‌ترین رای را در کالج الکترال کسب کرده‌اند، یکی را به‌عنوان رییس جمهوری انتخاب می‌کند. با این تفاوت که در مجلس نمایندگان، نمایندگان هر ایالت آمریکا، به‌صورت یک‌جا و در قالب یک رای واحد به‌یکی از نامزدها رای می‌دهند. برای انتخاب معاون رییس جمهوری نیز، در این شرایط، سنای آمریکا از بین دو نفری که بیش‌ترین رای را در کالج الکترال کسب کرده‌اند، یکی را برای این سمت انتخاب می‌کند.

اگر در فرآیند برگزاری انتخابات اعضای کالج الکترال در مناطق ۵۱ گانه آمریکا اختلافی به‌وجود بیاید -‌همانند انتخابات سال ۲۰۰۰ و مناقشه بر سر شمارش آرای ال گور و جورج بوش در ناحیه پالم بیچ ایالت فلوریدا‌- دیوان عالی آمریکا مسئولیت رسیدگی به‌موضوع مورد مناقشه را داشته و تصمیم مقتضی را اتخاذ می‌کند.

 در واقع انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و دموکراسی الکترال در آن، محصول انقلاب آمریکا در اواخر قرن ۱۶-۱۷۷۶ و موارد مندرج در قانون اساسی این کشور است.

برای انتخاب رئیس جمهور، هر ایالت بر اساس تعداد آرای آن ایالت در مجلس نمایندگان و تعداد آرای هر ایالت در مجلس سنا ارزش‌گذاری می‌شود.

به‌عنوان مثال ایالت کالیفورنیا با تقریبا ۳۸ میلیون نفر جمعیت دارای ۵۳ نماینده در مجلس نمایندگان آمریکا است و ایالت فلوریدا با ۱۹ میلیون نفر جمعیت، دارای ۲۷ نماینده در مجلس نمایندگان است. و البته هر دو ایالت، ۲ نماینده در مجلس سنا دارند. به‌این ترتیب آرای الکترال کالیفرنیا برابر با ۵۵ و آرای الکترال فلوریدا برابر با ۲۹ رای است. ایالت‌هایی هم که جمعیت آن‌ها خیلی کم است، حداقل ۱ نماینده در مجلس نمایندگان و‌(البته ۲ نماینده در مجلس سنا) دارند. به‌عنوان مثال، ایالت مونتانا با تقریبن ۱ میلیون جمعیت، تنها ۱ نماینده در مجلس نمایندگان دارد.

تعداد نمایندگان هر ایالت در مجلس نمایندگان به‌اضافه تعداد نمایندگان هر ایالت در مجلس سنا، بیانگر ارزش آن ایالت برای تعیین رییس‌جمهور است که به آن آرای الکترال گفته می‌شود.

فلسفه رای الکترال در این است که در اصل یک شهروند آمریکایی در انتخابات به‌صورت مستقیم به‌یک کاندیدا رای نمی‌دهد، بلکه مردم ابتدا با آرایی که در صندوق می‌اندازند، تمایل خود را به‌یکی از دو نامزد در روز رای‌گیری به‌مجمع الکترال اطلاع می‌دهند و سپس نمایندگان آن‌ها در آن مجمع، همگی بر اساس نظر اکثریت مردم ایالت خود رای می‌دهند، اساسا سیستم نمایندگی از رای مردم در آمریکا یعنی «جمهوری» همین اقتضا را دارد و در هیچ کجا از قانون اساسی این کشور اشاره‌ای به «دموکراسی» بودن نظام سیاسی ایالات متحده نشده است.

در تاریخ انتخابات آمریکا تا کنون چهار بار یک کاندیدا، رای بالاتری از دیگران به‌دست آورده اما آرای الکترال را باخته و در نتیجه رییس‌جمهور نشده است.

شوک بزرگ در بازارهای مالی جهان!

در حالی که نتایج اولیه از شمارش آرای انتخابات آمریکا از پیشی گرفتن و احتمال پیروزی دونالد ترامپ، نامزد جنجالی جمهوری‌خواهان حکایت داشت، بازارهای جهان که پیش از این روی پیروزی هیلاری کلینتون حساب کرده بودند، دچار آشفتگی شدند. هم‌زمان  ارزش پزوی مکزیک به‌پایین‌ترین رقم خود در تاریخ مبادلات این ارز خارجی رسید.

از نخستین ساعات بامداد روز چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۵ – ۹ نوامبر ۲۰۱۶، نشانه‌های پیروزی دونالد ترامپ کاندیدای جمهوری‌خواه آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری این کشور نمایان شد، بازارهای جهانی واکنش‌های سریعی نشان دادند. سرمایه‌گذاران در سراسر جهان برای تصمیم‌گیری درباره ماندن یا رفتن از بازارهای سرمایه‌گذاری، حتی منتظر اعلام نهایی نتایج نماندند از همان ابتدا برای جلوگیری از ضررهای احتمالی به‌سمت سرمایه‌گذاری‌های امن‌تر هجوم بردند. برهمین اساس درحالی که عمده بازارهای سهام دنیا و نفت با افت معناداری مواجه شدند، تنها طلا و برخی از ارزهای اروپایی مانند یورو، پوند و فرانک به‌دلیل افزایش برابری در مقابل دلار آمریکا سود بردند و رشد کردند. هرچند پس از گذشت چند ساعت از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و معرفی ترامپ به‌عنوان چهل و پنجمین رییس جمهوری این کشور، سقوط بازارها متوقف شد و نشانه‌های بازگشت به‌تدریج در آن‌ها نمایان شد. اما در همین چند ساعت، فعالیت منفی بازارها کافی بود تا سرمایه‌گذاران زیادی در سراسر جهان، میلیاردها دلار زیان ببینند به‌طوری که این پیروزی برای بازارسهام استرالیا ۳۵ میلیارد دلار زیان به‌دنبال داشت.

در حالی که در ابتدای روزکاری بازارهای جهانی دچار نوعی آشفتگی و سردرگمی شده بودند اما پس از سخن‌رانی اولیه ترامپ که با مواضع تند او در جریان رقابت‌های انتخاباتی تفاوت بسیاری داشت و معتدل‌تر بود، بازارها از جمله داخل آمریکا دوباره به‌صعود بازگشتند و شرایط تا حدودی بهتر شد.

شاخص سهام داو جونز در پی قوت گرفتن شانس پیروزی ترامپ ۷۹۲ واحد، یعنی بیش از ۱/۵ درصد سقوط کرد. این شاخص در روز حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا، تنها ۵۴۰ واحد سقوط کرده بود.

در شروع معاملات دیروز، شاخص‌ها در بورس لندن افتی بیش از ¾ درصدی را شاهد بود و افت شاخص‌ها در بازارهای آسیایی نیز سرعت گرفت. شاخص هانگ سنگ در بازار هنگ کنگ ۹۷/۲ درصد کاهش داشت، شاخص کوزپی کره جنوبی افتی ۴/۳ درصدی را تجربه کرد و نیکی ژاپن هم سقوط ۲۲۵ واحدی یعنی ۷/۴ درصدی را شاهد بود. اما بازارهای بورس استرالیا و نیوزیلند به‌میزان کم‌تری شاهد افت بودند.

نفت جهانی روز چهارشنبه که شمارش آرا برتری غیرمنتظره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را نشان داد و بازارهای جهان را در التهاب فرو برد، با کاهش روبه‌رو شد. نفت وست تگزاس اینترمدیت آمریکا تا رکورد پایین ۰۷/۴۳ دلار در هر بشکه سقوط کرد که بیش از چهار درصد نسبت به‌قیمت نهایی معاملات سه‌شنبه کاهش داشت. با این همه در ادامه معاملات به ۶۸/۴۳ دلار بهبود پیدا کرد.

در این روز، بازارهای پول و سرمایه ایران نیز با تغییرات سریعی مواجه شد. شاخص بورس اوراق بهادار تهران در همان نخستین ساعات کاری خود بیش از هزار واحد افت کرد و تا پایان ساعت کاری این افت به‌هزار و ۴۵۹ واحد رسید و ۸۳/۱ درصد از آن کاست.

در بازار طلا نیز هر قطعه سکه تمام بهار آزادی تا مرز ۳۰ هزار تومان افزایش یافت ولی در ساعات پایانی این رشد به‌حدود ۱۹ هزار تومان برگشت. بازار ارز ایران نیز دچار سراسیمه شد و ارزهای اروپایی با افزایش‌های شدید مواجه شد به‌طوری که قیمت یورو به ۴۱۰۰ تومان نزدیک شد.

در بازار ایران برخلاف رویه سایر بازارهای دنیا دلار صعود را در پیش گرفت و دلار آمریکا با بیش از ۲۰ تومان رشد به ۳۶۵۶ تومان رسید و یورو با افزایش ۵۵ تومانی به ۴۱۰۰ تومان نزدیک شد. ولی در ادامه و پس از ساعت ۱۵ این رشد متوقف شد. در این ساعت، دلار به‌رشد ۱۵ تومانی با قیمت ۳۶۵۱ تومانی برگشت و یورو نیز به ۴۰۷۵ تومان رسید که ۳۶ تومان رشد داشت.

 کنگره و سنای آمریکا

جمهوری‌خواهان در انتخابات جدید کنگره توانستند اکثریت آرای هر دو مجلس شامل سنا و مجلس نمایندگان آمریکا را به‌خود اختصاص دهند.

به‌گزارش روزنامه گاردین، کنگره آمریکا متشکل از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان اکنون در دست جمهوری‌خواهان آمریکایی قرار دارد.

در جریان انتخابات پیشین کنگره که چهارم نوامبر ۲۰۱۴ در اواسط دور دوم ریاست جمهوری باراک اوباما برگزار شد، کنترل سنا از دست دموکرات‌ها خارج شد و با توجه به‌این‌که آن‌ها در آن زمان مجلس نمایندگان را هم در اختیار داشتند، در نتیجه کل کنگره را گرفتند. نمایندگان حزب دموکرات در انتخابات روز سه‌شنبه هشتم نوامبر ۲۰۱۶، برای پس گرفتن جایگاه اکثریت خود در سنا تلاش کردند اما مقابل رقبای جمهوری‌خواه خود شکست خوردند.

با توجه به‌آرای کسب شده اکثریت، کنگره آمریکا برای دومین بار پیاپی به‌دست جمهوری‌خواهان افتاد. برای مجلس نمایندگان آمریکا تمام ۴۳۵ کرسی روز سه‌شنبه به‌رای گذاشته ‌شد. دوره نمایندگان این مجلس دو ساله است. از مجموع ۱۰۰ کرسی سنا، ۳۴ کرسی سه‌شنبه به‌رای گذاشته ‌شد. دوره نمایندگان سنا شش ساله است اما در هر انتخابات تنها یک سوم کرسی‌ها به‌رای گذاشته می‌شود.

جمهوری‌خواهان اکنون توانسته‌اند اکثریت ۵۱ رای را در سنا و اکثریت ۲۱۸ رای مجلس نمایندگان آمریکا را به‌دست آوردند. این دومین پیروزی پیاپی برای جمهوری‌خواهان در کنگره محسوب می‌شود.

عکس‌العمل‌های برخی از سران حکومت‌های جهان نسبت به‌نتایج انتخابات آمریکا

محافل رسانه‌ای امریکا گزارش داده‌اند که بعد از ولادیمیر پوتین، رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه دومین رهبر سیاسی است که از پیروزی دونالد ترامپ اظهار رضایت خواهد کرد.

دونالد ترامپ، در شبی که بحث سیاست آمریکا در قبال ترکیه به‌میان آمد رجب طیب اردوغان رییس جمهوری این کشور را ستود و گفت: «اعتبار زیادی برای او قائل هستم. برخی می‌گویند که کودتای ترکیه برنامه‌ریزی شده بود اما من این‌طور فکر نمی‌کنم».

ترامپ، از همان شگردی در بحث ترکیه استفاده کرد که در قبال پوتین و روسیه به‌کار ‌برد یعنی به‌جای آن‌که ترکیه را به‌خاطر سیاست‌های خشونت‌بارش سرزنش کند زبان به‌انتقاد از رفتار خود کاخ سفید گشود. او گفت: «زمانی که جهان می‌بیند که «آمریکا چقدر بد است» و ما داریم هم‌چنان درباره آزادی‌های مدنی صحبت می‌کنیم، گمان نمی‌کنم که پیام‌رسان خوبی باشیم».

  – رهبران اروپا از فرانسوا اولاند تا آنگلا مرکل و دیوید کامرون در این ائتلاف بزرگ برای ناکام گذاشتن ترامپ شرکت بودند. بر همین اساس، نیویورک تایمز اروپا را بازنده بزرگ کارزار انتخابات آمریکا و روسیه را برنده اصلی این صحنه خوانده است.

کرملین و شخص پوتین که خواسته یا ناخواسته وارد گود رقابت انتخاباتی آمریکا شد نمی‌تواند خوشحالی خود را از پیروزی ترامپ پنهان کند. هیلاری کلینتون و دموکرات‌ها در طول این انتخابات استراتژی ضدیت با روسیه را پیش گرفتند و روابط واشنگتن و مسکو به‌پایین‌ترین سطح ممکن رسید.

  – وزیر تجارت مکزیک، از نتیجه انتخابات آمریکا ابراز نگرانی کرد و گفت: در هر صورت نگران هستیم.

  – وزیر خارجه سوئد، مارگوت والستروم، پیش از مشخص شدن نتایج نهایی و در حالی که احتمال پیروزی دانالد ترامپ در حال افزایش بود، گفته بود: من فکر می‌کنم که مهم است تا اکنون نسبت به‌نگرانی‌هایی که به‌وجود آمده است توجه کنیم. مشخص نیست که در زمینه سیاست‌های امنیتی و تغییرات اقلیمی چه اتفاقی می‌افتد. مهم این است که به‌مسیر خود ادامه دهیم تا ثبات را تضمین کنیم و به‌این ترتیب قرار است ادامه دهیم.

نخست وزیر سوئد، استفان لوون نیز پیش از این گفته بود که صرف‌نظر از جناح‌بندی‌های سیاسی در آمریکا، سوئد در نظر دارد تا حد امکان روابط خوب با رهبری امریکا ایجاد کند. هم‌زمان با اعلام برنده‌شدن دانالد ترامپ نامزد جمهوری خواهان در آمریکا، بازار بورس استکهلم به‌میزان منفی سه درصد افت کرده است.

  – «ژان مارک آیرو» وزیر خارجه فرانسه، در پی اعلام پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست‌جمهور آمریکا گفت: «دوست آمریکا خواهیم ماند و منتظر سیاست‌های جدید دولت این کشور هستیم».

  – «اورسولا فون‌در‌لین»، وزیر دفاع آلمان از تحولات ریاست‌جمهوری آمریکا با عنوان شوکی بزرگ یاد کرد.

 – «جولی بیشاپ» وزیر خارجه استرالیا، در آستانه اعلام نتایج ریاست جمهوری آمریکا گفت که استرالیا آماده همکاری با دولت دونالد ترامپ است. بیشاپ گفت «دولت جدید آمریکا، با چالش‌های متعددی شامل منطقه ما،‌ روبه‌رو خواهد بود. ما می‌خواهیم همکاری سازنده با دولت جدید داشته باشیم تا از حضور مستدام و رهبری آمریکا در منطقه خود مطمئن شویم».

  – از جمله گروه‌ها و جریان‌هایی که از ابتدا حامی ترامپ بوده و به‌دلایل نژادی تفکر نامزد جمهوری‌خواهان را به‌نفع خود می‌دید هندوهای افراطی در شبه قاره هند و نیز خود آمریکا بود. این گروه از هندی‌ها، پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، پیروزی دونالد ترامپ را جشن گرفته بودند! یعنی زمانی که  طبق نظرسنجی‌ها، ترامپ اندکی عقب‌تر از کلینتون بود.

این گروه از دوستی دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات با هندوهای مهاجر تقدیر کرده و از برنامه او برای منع ورود مسلمانان از کشورهایی که بحران‌زده هستند، استقبال کرد.

حامیان «سنا هندو» یا «ارتش هندو» در منطقه جانتار مانتار دهلی نو جمع شدند با کوبیدن طبل اعلام کردند که دونالد ترامپ در انتخابات هشتم نوامبر‌(سه‌شنبه هفته جاری) پیروز شده است!

ویشنو گوپتا، رییس این گروه گفت: پیروزی ترامپ زودتر تایید شد و علت آن تفکراتش درباره به‌اصطلاح  «تروریسم اسلامی» و عشق به‌هند و هندوهاست.

ترامپ میلیاردر ماه گذشته در یک رویداد فرهنگی در نیوجرسی که از سوی حامیانش از میان مهاجران هندی برگزار شده بود، گفت که «هندوها را دوست دارم».

حامیان ترامپ در دهلی‌نو، هم‌چنین بنرهایی با عنوان «هند عاشق ترامپ است» و «ترامپ تنها امید ماست» حمل می‌کردند. یکی از حامیان ترامپ هم تصویری از او به‌همراه داشت که نشان مذهبی خال تیلک پیشانی داشت.

دولت هند، رسما دونالد ترامپ و یا هیلاری کلینتون را تایید نکرد زیرا  روابط دوجانبه هند و آمریکا میان باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا و نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند گرم‌تر شده است.

 موضع ترامپ در رابطه با کشورهای مختلف

مکزیک: باید یک «دیوار بزرگ بزرگ» بین آمریکا و مکزیک کشید. ترامپ معتقد است مکزیکی‌هایی که به‌آمریکا می‌آیند عموما مجرم‌اند و باید جلوی ورود آن‌ها و سوری‌ها را گرفت. دونالد ترامپ گفته است: «آن‌ها مواد مخدر می‌آورند، جنایت می‌آورند. همه تجاوزکارند». او معتقد است هزینه ساخت دیوار را هم – که به تخمین بی‌بی‌سی بین ۲ تا ۱۳ میلیارد دلار می‌شود – باید مکزیک بپردازد.

همه یازده میلیون مهاجر غیرقانونی باید اخراج شوند. این رقم تخمین مقام‌های آمریکایی است، که بعضا برنامه او را بیگانه‌هراسی و به‌لحاظ مالی غیرقابل ‌اجرا می‌دانند. تخمین بی‌بی‌سی این است که چنین کاری ۱۱۴ میلیارد دلار هزینه دارد. آقای ترامپ می‌گوید علاوه بر این «حق شهروندی به خاطر تولد» باید لغو شود. طبق این قانون، به‌فرزند مهاجر غیرقانونی که در خاک آمریکا متولد می‌شود شهروندی داده می‌شود.

 روسیه: با ولادیمیر پوتین «رفیق می‌شوم». ترامپ در گفتگو با سی‌ان‌ان گفت که اوباما و پوتین آن‌قدر از هم بدشان می‌آید که نمی‌توانند با هم مذاکره کنند، اما «من احتمالا با او رفیق می‌شوم و در آن‌صورت این مشکلاتی که حالا داریم، نخواهیم داشت».

 چین: چین را باید بازخواست کرد. ترامپ معتقد است باید به چین فشار آورد که تراز بازرگانی‌اش با آمریکا را تعدیل کند. ترامپ پیش از پیروزی گفت در صورت قدرت یافتن، چین را وادار می‌کند سیاست پایین نگه‌داشتن ارزش پولش را کنار بگذارد، و استانداردهای محیط‌ زیستی و رفاه کارگرانش را بالا ببرد.

 سوریه: «مهاجران سوری را به‌خانه می‌فرستم». بعد از حملات پاریس او گفت که حتی چند «تروریست» سوری در قالب پناهنده می‌تواند «فاجعه‌بار» شوند و قول داده که هیچ پناهجوی سوری را در آمریکا نپذیرد و آن‌هایی هم که در آمریکا هستند را اخراج کند.

 جایگاه فلسطین در برنامه‌های دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا

به‌گزارش مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، اظهارات و سخن‌رانی‌های دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا ـ به‌ویژه در جمع گروه‌های یهودی‌ـ از موضع کاملا جانبدارانه آن‌ها از حکومت اسراییل حکایت داشت؛ ولی چارچوب فکری هر کدام از آن‌ها متفاوت از دیگری است. به‌نظر می‌رسد که ترامپ تمایل بیش‌تری به‌یک رویکرد انزواطلبانه نسبی دارد، موضعی که مخالف سنت‌های حزب جمهوری‌خواه به‌شمار می‌رود. این در حالی است که کلینتون تمایل بیش‌تری برای دخالت در عرصه بین‌المللی از خود نشان می‌داد.

در خصوص موضع ترامپ و کلینتون نسبت به‌مسئله فلسطین، که البته تحت تاثیر برنامه‌های بین‌المللی آن‌ها است، باید گفت که هر دو نامزد، طرف فلسطینی را تا حدی تحت فشار قرار خواهند داد.

دیدگاه‌های دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا در مسئله فلسطین نشان می‌دهد که فاصله زیادی میان دو نفر وجود ندارد. ترامپ در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواه برای تعیین نامزد حزب اظهار داشت که موضعی بی‌طرفانه را در قبال مناقشه فلسطین و حکومت اسراییل اتخاذ خواهد کرد که این امر باعث برخی نگرانی‌ها برای لابی‌های اسرائیلی گردید. این موضع‌گیری ترامپ، اما در جلسه کلینتون با ایپک مورد مخالفت قرار گرفت. او ابراز داشت: «نمی‌توانیم بی‌طرف باشیم. ما خود را در موضوع اسرائیل حاضر می‌بینیم».

هر دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا خواهان آن هستند که مذاکرات میان طرف فلسطینی و اسراییلی اساس و بنیان تعیین شکل سازش باشد. در واقع آن دو نمی‌خواهند که سازمان ملل یا جامعه بین‌الملل هیچ نقشی را در این موضوع بازی کند یعنی این‌که حل و فصل موضوعاتی هم‌چون قدس، پناهندگان و ترسیم مرزها میان دو طرف از طریق مذاکره میان تشکیلات خودگردان و حکومت اسراییل انجام پذیرد و تابع موازنه قدرت میان دو طرف باشد. این به‌معنای تامین فضای مناسب برای طرف اسراییلی جهت اعمال تمامی انواع فشار به‌طرف فلسطینی جهت دست‌یابی به‌بیش‌ترین دستاوردها است.

ترامپ معتقد است که نقش آمریکا در مذاکرات میان طرف فلسطینی و اسراییلی باید صرفا نقش تسهیل کننده باشد. او در این راستا، از ضعف و عدم کفایت سازمان ملل متحد انتقاد کرده و با هر گونه اقدام سازمان ملل متحد برای تحمیل راه حل به‌دو طرف مخالفت نموده است. او می‌گوید: «راه‌حل این مسئله باید از طریق مذاکرات طرف‌های مناقشه حاصل آید. من هر گونه راه‌حلی را که شورای امنیت سازمان ملل برای این موضوع ارائه کند، وتو می‌کنم».

کلینتون نیز موضعی مشابه ترامپ اتخاذ کرد و در برابر اعضای ایپک تاکید کرد که برتری نظامی «اسرائیل»، تجهیز این حکومت به‌موشک و فناوری‌های کشف تونل های زیر زمینی و قاچاق سلاح و هم‌چنین جلوگیری از حملات تروریستی علیه این حکومت را تضمین می‌کند. وی هم‌چنین گفت که در مقابل هر گونه راه‌حلی که از سوی سازمان ملل و شورای امنیت ارائه گردد، می‌ایستد. کلینتون با اشاره به‌رشد گرایش‌های «آنتی سمتیستی» در اروپا گفت که در سال ۲۰۱۵، نامه‌ای را به‌انجمن روسای سازمان‌های یهودی نوشته و در آن بر مخالفت کامل خود با جنبش «بایکوت، لغو سرمایه‌گذاری و تحمیل مجازات‌های اقتصادی علیه اسرائیل» Boycott, Divestment and  Sanctions (BDS) campaign  اعلام داشته است.

 ایران

ترامپ به‌شدت با توافق هسته‌ای به‌امضاء رسیده میان ایران و آمریکا مخالفت و تاکید می‌کند که تمام توان خود را برای مانع تراشی در مسیر اجرای توافق هسته‌ای به کار خواهد بست به‌ویژه آن بخش از توافق که مربوط به‌تعهدات مالی آمریکا در قبال ایران است. او دولت آمریکا را متهم می‌کند که در دام ایران افتاده است. ترامپ در سخن‌رانی مارس ۲۰۱۶ خود در جمع اعضای لابی یهودی در آمریکا‌(ایپک) گفت که توافق نامه فاجعه بار به‌امضاء رسیده میان ایران و آمریکا را نابود خواهد کرد. این نامزد جمهوری‌خواه ایران را متهم به‌تامین هزینه حماس، جهاد اسلامی و حزب‌الله کرد و ابراز داشت که در راستای نابودی شبکه تروریستی ایران خواهد کوشید.

رقابت این نامزدها طی چند ماه گذشته با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بوده است. در این میان باید توجه داشت که بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا، دونالد ترامپ بیش‌ترین برنامه‌های انتخاباتی خود را به‌‌ایران و تغییر سیاست‌های بین‌المللی اختصاص داده و خط و نشان‌هایی را برای مقابله با حکومت اسلامی ایران و توافق‌نامه «برجام» کشیده است و در یکی از سخن‌رانی‌های خود نیز گفت: «اگر در انتخابات رای بیاورم برجام را پاره خواهم کرد».

او اگر به‌احتمال زیاد در اولین روزهای کاری خود در کاخ سفید، برجام را پاره نکند و زیر توافق هسته‌ای نزند اما سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای در این مورد پیش خواهد گرفت. او که فردی جنگ‌طلب است احتمال این که به‌سرعت تعداد نیروهای نظامی خود را در آسیا افزایش ‌دهد و جنگ‌افروزی‌های تازه‌ای را آغاز کند دور از انتظار نیست. احتمال جنگ او با ایران بسیار کم است اما بی‌تردید فشارهای فراوانی را به‌ایران وارد خواهد کرد. فشارهایی از قبیلِ تشدید تحریم‌های اقتصادی و نظامی و …

احتمالا ترامپ نظارت بازرسان بر تاسیسات اتمی ایران را شدت خواهد بخشید و جلوی هر گونه پرداختی را از سوی بانک‌های آمریکایی به‌ایران مسدود خواهد کرد. ترامپ وعده داده است که با فروش تجهیزات نظامی معیوب نیروی دفاعی ایران را مختل خواهد کرد. به‌هر حال آن‌چه که واضح است این است که دونالد ترامپ روز‌به‌روز بر فشارهای مختلف بر ایران می‌افزاید و با انواع ترفندهای عملیات روانی سعی بر به‌زانو حکومت اسلامی خواهد کرد.

البته خامنه‌ای رهبر حکومت اسلامی ایران نیز در جواب ترامپ گفته است «اگر شما توافق‌نامه برجام را پاره می‌کنید ما آتش می‌زنیم».

 مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا به‌دنبال توقف فروش هواپیماهای مسافربری بوئینگ به‌ایران است. کوین مک‌کارتی، رهبر اکثریت مجلس نمایندگان آمریکا جمعه ۱۱ نوامبر -۲۱ آبان گفت که هفته آینده نمایندگان برای توقف فروش بوئینگ به‌ایران به‌بحث خواهند نشست.

موضوع اصلی به‌فروش برنامه‌ریزی‌شده هواپیماهای مسافربری به ایران به‌ارزش ۱۷ میلیارد دلار در یک دهه آینده بازمی‌گردد. این معامله پس از توافق هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵ و از سوی دولت اوباما ممکن شد. کنگره آمریکا که مجلس نمایندگان بخشی از آن است، پیش‌تر هم مخالفت خود را اعلام کرده‌ بود.

جمهوری‌خواهان استدلال می‌کنند که دولت ایران با استفاده از بوئینگ می‌تواند به‌جابه‌جایی «تروریست‌ها» در خاورمیانه دست بزند. رییس کمیسیون مالی مجلس نمایندگان نیز گفته است که «طرح توقف فروش بوئینگ برای اطمینان از این امر است که هواپیماهای ساخت آمریکا هرگز برای پایان‌دادن به‌جان آمریکایی‌ها یا متحدانش به‌کار نرود».

اواخر ماه سپتامبر سال جاری خزانه‌داری آمریکا فروش بوئینگ به‌ایران را تایید کرد. در توافقنامه ایران و آمریکا برای فروش بوئینگ تاکید شده‌است که استفاده از این بوئینگ‌ها محدود به‌اهداف تجاری باقی می‌ماند.

 هم‌چنین به گزارش ایرنا، غلامعلی حدادعادل پدر داماد خامنه‌ای، درباره تاثیر انتخاب ترامپ به عنوان رییس‌جمهوری آمریکا بر اجرای برجام و تغییر احتمالی آن گفت: اگر واقعا این حرف‌هایی که زده است بخواهد به‌آن‌ها عمل کند نه فقط روی مذاکرات برجام اثر خواهد گذاشت، بلکه روی روابط آمریکا با اتحادیه اروپا هم اثر خواهد گذاشت.

او افزود: خیلی چیزها به‌هم می‌خورد البته بدون نظر از برجام شاید هم بد نباشد خیلی چیزها به‌هم بخورد چون از این سامانی که داده ما خیری ندیدیم شاید در بی‌سامانی خیری حاصل شود.

 در چنین شرایطی، یکی از مشاوران دونالد ترامپ گفته است که دولت آینده آمریکا توافق هسته‌ای با ایران – برجام – را مورد بازبینی قرار خواهد داد.

ولید فارس، مشاور ترامپ در سیاست خارجی، که در مصاحبه با بی‌بی‌سی سخن می‌گفت، در پاسخ به‌این سئوال که آیا رییس جمهوری منتخب آمریکا برجام را «پاره خواهد کرد؟» گفت: پاره کردن شاید واژه خیلی تندی باشد، اما او توافقی را که قبلا صورت گرفته بر می‌دارد و با اروپائیان و طرف‌های تماس، بازبینی می کند».

از فارس سئوال شد که «آیا منظور بازبینی است اما نه لزوما توقف اجرای توافق؟» وی گفت: «آن را بررسی خواهد کرد، به‌کنگره خواهد فرستاد، و از ایرانیان خواهد خواست چند مورد را تغییر دهند و مذاکراتی خواهد بود و مذاکرات بسیار فشرده خواهد بود».

مشاور دونالد ترامپ افزود: «توافق به‌این صورتی که الان هست، یعنی فرستادن ۷۵۰ میلیون دلار به‌حکومت ایران، بدون دریافت چیز چندانی در برابر آن، افزایش مداخلات ایران در چهار کشور دیگر منطقه، برای دولت ترامپ قابل قبول نخواهد بود».

روابط ایران و آمریکا در بخش دیگری از مصاحبه ولید فارس که به‌موضوع مبارزه با دولت اسلامی‌(داعش) ارتباط داشت نیز مطرح شد. فارس گفت که اولویت اول سیاست خارجی دولت آینده آمریکا موضوع مقابله با داعش است. او گفت که برخورد دولت دونالد ترامپ با مسئله مقابله با داعش با رویکرد دولت فعلی آمریکا متفاوت خواهد بود و برخورد دولت جدید را «غیر یک‌جانبه و قاطعانه‌تر» توصیف کرد.

فارس گفت که دولت آینده آمریکا ائتلافی را با کشورهای عربی تشکیل خواهد داد و سیستم دفاعی اروپائیان را برای مقابله با با تروریسم به‌کار خواهد گرفت و در مورد همکاری با روسیه نیز گفت: «البته که او با روس‌ها صحبت خواهد کرد اما این به‌معنی تقسیم دنیا با روسیه نیست». در مورد همکاری با روسیه علیه داعش، وی افزود که اولویت اول آمریکا «تشکیل ائتلافی با کشورهای میانه‌رو عرب است و ما به‌کشورهایی مانند کشورهای خلیج (فارس)، اردن، مصر نظر دارید».

مشاور دونالد ترامپ در واکنش به‌اظهار نظر مصاحبه‌کننده که یادآور شد که چنین ائتلافی در حال حاضر هم وجود دارد، گفت: «ای کاش چنین بود، اما بسیاری از دیپلمات‌های عرب می‌گویند که مایل بوده‌اند یک چنین نیروی هوایی مشترکی را با آمریکا برای جنگ علیه تروریسم داشته باشند اما دولت اوباما گفت نه، ما نمی‌خواهیم شما در سوریه یا عراق باشید… به‌خاطر توافق با ایران؛ به‌همین علت هم بخش اعظم نبرد‌(علیه داعش) در عراق توسط شبه‌نظامیان طرفدار ایران صورت می‌گیرد».

در حالی‌که تنها چند هفته به‌آغاز به کار دونالد ترامپ به‌عنوان رییس جمهوری آمریکا باقی است، سخنان ولید فارس نخستین اظهار نظر مشخص یکی از افراد نزدیک به‌رییس جمهوری منتخب درباره برجام از زمان اعلام پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری است.

در جریان مبارزات انتخاباتی، دونالد ترامپ مواضع متفاوت و گاه متضادی را در مورد برخورد با برجام اتخاذ کرد. او در سخنانی در ماه مارس، گفت که اولویت او لغو توافق هسته‌ای با ایران است اما در یک مصاحبه تلویزیونی در اوایل ماه سپتامبر، ضمن انتقاد از ایران به‌خاطر بازداشت چند شهروند آمریکایی، و وعده اقدام فوری برای آزادی آنان، گفت که در مقام رییس جمهوری، در برجام تجدید نظر کرده و با ایران وارد مذاکره مجدد خواهد شد. او در اشاره به‌توانایی چانه‌زنی خود به‌عنوان یک تاجر، گفت: «رییس‌جمهوری آینده می‌داند باید چطور مذاکره کرد».

 شادی احزاب راست افراطی و نژادپرست و فاشیستی اروپایی از انتخاب ترامپ

در اروپا، پیروزی او موجب دل‌گرمی پوپولیست‌های این قاره، مثل ویکتور اوربان، رهبر مجارستان، مارین دو لوپن، ملی‌گرای افراطی فرانسه شده است. ماری لوپن شانس خود را در انتخابات ریاست جمهوری در بهار آینده به‌آزمایش خواهد گذاشت.‌(یکی از استراتژیست‌های حزب ماری دو لوپن در توییتی نوشته است؛ دنیای آن‌ها در فروپاشی و دنیای ما در حال ساخته‌شدن است).

در هر حال استقبال احزاب راست افراطی و فاشیستی و نژادپرستی نه تنها آمریکا، بلکه جهان را ذوق‌زده کرده است.

برای نمونه، «مارین لو پن» رهبر حزب نژادپرست و راست افراطی «جبهه ملی» فرانسه، در پیامی توئیتری پیروزی ترامپ را به «رییس‌جمهوری جدید و ملت آمریکا» تبریک گفته است. رهبر حزب راست افراطی فرانسه گفته که در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، موافق پیروزی «هر کسی جز هیلاری کلینتون» است.

او پیش‌تر در مخالفت با اقدامات آمریکا در صادرات مدل اقتصادی خود به‌سراسر جهان، گفته بود: «اگر آمریکایی بودم به‌دونالد ترامپ رای می‌دادم».

اکنون حزب راست افراطی فرانسه، با تکیه بر رای مثبت به برگزیت در انگلیس و پیروی ترامپ خود را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در بهار آینده آماده می‌کند.

«نایجل فاراژ»، رهبر حزب ضداروپایی و ضد مهاجر «استقلال بریتانیا»‌(یوکیپ) طبق انتظار به‌عنوان اولین شخصیت سیاسی انگلیس به‌ترامپ به‌عنوان چهل و پنجمین رییس‌جمهوری آمریکا تبریک گفت و عنوان کرد که نتایج این انتخابات «بزرگ‌تر از برگزیت» بوده است.

«گیرت ویلدرز» رهبر حزب راست افراطی «آزادی» هلند نیز ضمن تبریک پیروزی ترامپ گفت: «مردم در حال پس گرفتن کشور خود هستند». او با اشاره به‌انتخابات آتی هلند، افزود: ما نیز کشور خود را پس خواهیم گرفت. «بئاتریکس فان اشتورخ»(Beatrix von Storch) رهبر حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» نیز پیروزی ترامپ را تاریخی دانست و به‌او تبریک گفت.

او افزود: «ترامپ باید ثابت کند که واقعا سیاست خارجی آمریکا را تغییر خواهد داد».

نتایج نظرسنجی های انجام شده در اکثر کشورهای مهم اروپا پیش از انتخابات آمریکا حاکی از آن بود که مردم اروپا بیش‌تر خواهان پیروزی هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات در رقابت با دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوری‌خواه برای ورود به‌کاخ سفید بودند. به‌عنوان نمونه یافته‌های نظرسنجی شرکت تحقیقاتی Ifop فرانسه که به‌درخواست خبرگزاری اسپوتنیک روسیه انجام شد، نشان داد فرانسوی‌ها با ۵۶ درصد حامیان جدی نامزد حزب دموکرات هستند؛ اسپانیایی‌ها و ایتالیایی‌ها به‌ترتیب با ۵۵ و ۵۳ درصد ردیف‌های دوم و سوم طرفداران کلینتون معرفی شدند. در آلمان و لهستان نیز حمایت از کلینتون بالا بود.

نتایج نظرسنجی دیگری نیز نشان داد بسیاری از مردم آلمان از پیروزی ترامپ نگرانی دارند و آن را موجب لطمه دیدن روابط آلمان با آمریکا می دانند. نظرسنجی موسسه «امنید»‌(Emnid) نشان داد که ۷۷ درصد از مردم آلمان از تیرگی روابط آلمان – آمریکا در صورت پیروزی ترامپ نگران هستند.

به‌این ترتیب ناگفته پیداشت که پیروزی غیرمنتظره ترامپ در انتخابات آمریکا موجب شوک و حیرت بسیاری از مردم و هم‌چنین برخی مقام‌های اروپایی شده است.

 اما مهم‌ترین مشوقان ترامپ در خاورمیانه و هم‌چنین در دیگر مناطق جهان، سیاستمدارانی مستبدی چون رجب طیب اردوغان در ترکیه، عبدالفتاح السیسی در مصر و بشار اسد در سوریه‌اند. آن‌ها اکنون با امیدواری چشم به‌رییس‌جمهور جدید آمریکا دوخته‌اند که علاقه‌ای به‌آزادی، ‌حقوق بشر، دموکراسی و امنیت جهانی ندارد.

مهم‌ترین پیام نتایج انتخابات آمریکا

حرکت هرچه بیش‌تر سرمایه‌داری جهانی به‌سوی بربریت و جنگ و خشونت است!

دوشنبه بیست و چهارم آبان 1395-چهاردهم نوامبر 2016

ادامه دارد.

……………………………

بخش دوم مقاله/ سیاست‌ها و برنامه‌های ترامپ

 برنامه اقتصادی

دونالد ترامپ، برای کسب مقام ریاست جمهوری آمریکا روز دوشنبه ۱۸ مرداد ۹۵، برنامه‌های اقتصادی‌اش را اعلام کرد و از کاهش مالیات‌ها، رونق بخشیدن هرچه بیش‌تر به‌بازار کار و لغو بسیاری از آیین‌نامه‌ها و مقررات به‌گفته او «دست‌ و پاگیر» دولتی خبر داد.

دونالد ترامپ گفت: «هدف مهم من برای رونق بخشیدن به‌تولید و اقتصاد، کاستن از مقررات و آیین‌نامه‌های اضافی و غیرلازم دولتی است که همه ساله دو هزار میلیارد دلار برای آمریکا هزینه ایجاد می‌کند».

ترامپ که در کلوب اقتصادی دیترویت کلیات برنامه‌های دولت احتمالی خود در صورت راه‌یابی به‌کاخ سفید را تشریح می‌کرد و سخنانش بارها توسط معترضان قطع شد، تاکید کرد که پس از پیروزی و به‌محض در دست گرفتن دولت، با یک مهلت قانونی موقت، بسیاری از مقررات دولتی را متوقف خواهد کرد.

کاندیدای حزب جمهوری‌خواه وعده داد که علاوه بر کاهش مالیات‌های فردی و کمپانی‌ها، مقررات تازه‌ای را برای زوج‌هایی که فرزند خردسال دارند اعمال خواهد کرد تا هزینه‌های نگهداری کودکان آن‌ها تامین شود.

ترامپ گفت: «سیاست‌های دمکرات‌ها که از جانب هیلاری کلینتون هم پشتیبانی می‌شود، آسیب‌های فراوانی به‌جامعه صنعتی ایالت میشیگان وارد آورده و کمپین او، برخلاف برنامه‌های رقیب دمکرات، رو به‌آینده دارد».

حضور او در کلوب اقتصادی دیترویت، نخستین سخن‌رانی جدی او در زمینه ارائه برنامه‌های اقتصادی بود که از دیدگاه رای‌دهندگان آمریکایی، اساسی‌ترین موضوع مهم انتخابات ریاست جمهوری این کشور محسوب می‌شود.

او سرانجام یک تیم ۱۳ نفره را به‌عنوان مشاوران اقتصادی و مالی دولت احتمالی خود برگزید. خبرگزاری رویترز در گزارشی به‌نقل از همکاران جمهوری‌خواه دونالد ترامپ می‌گوید که این کاندیدای میلیاردر، از این پس تلاش خود را بر مسائل اصلی مبارزات انتخاباتی متمرکز خواهد کرد و حضور او در دیترویت سرآغازی بر این تلاش‌ها بود.

دونالد ترامپ در زمینه مالیات‌ها پیشنهاد کرد که بالاترین میزان مالیات اشخاص را از نزدیک ۴۰ درصد به‌حداکثر ۳۳ درصد کاهش دهد.

او پیش‌تر گفته بود که میزان این مالیات ۲۵ درصد خواهد بود، پیشنهادی که بسیاری از کارشناسان آن را مورد انتقاد قرار داده و گفته بودند که درآمد دولت را به‌میزان زیادی پایین می‌آورد و صدها میلیارد دلار کسری بودجه به‌دنبال خواهد داشت.

ترامپ هم‌چنین برنامه کاهش مالیات شرکت‌ها به ۱۵ درصد را هم تکرار کرد. مالیات شرکت‌ها در آمریکا در حال حاضر ۳۵ درصد است. کارشناسان می‌گویند اگر برنامه ترامپ اجرا شود، درآمد مالیاتی دولت آمریکا در ده سال ۵۹۰۰ میلیارد دلار کم خواهد شد.

هیلاری کلینتون رقیب دمکرات ترامپ نیز که تا آن تاریخ در نظرخواهی‌های گوناگون با فاصله دو رقمی بر او پیشی گرفته است، برنامه‌های اقتصادی خود را در همین کلوب اقتصادی دیترویت ارائه کرد.

 

 قراردادهای تجاری

دونالد ترامپ در سخن‌رانی روز دوشنبه‌اش اشاره‌هایی هم به‌تغییراتی در پیمان‌های بازرگانی بین‌المللی و از آن جمله پیمان «نفتا» کرد که در سال ۱۹۹۴ میلادی بین آمریکا با همسایگان شمالی و جنوبی‌اش، کانادا و مکزیک، امضاء شد. ترامپ گفت که پیمان «نفتا» به‌قیمت هزاران فرصت شغلی در آمریکا تمام می‌شود.

ترامپ می‌گوید با تجارت مخالف نیست، اما به‌شرطی که به‌منافع صنایع آمریکایی لطمه نزند. او اکیدا با شراکت ترنس-پسیفیک مخالف است، و اعلام کرده اگر رییس‌جمهور شود، برای تغییر قراردادهای چون پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی‌(نفتا) مذاکره می‌کند و اگر خواسته‌های آمریکا برآورده نشود، از این پیمان‌ها خارج می‌شود.

در مورد قراردادهای تجاری بین‌المللی نیز رای‌دهندگان در دو قطب قرار داشتند. ۴۱ درصد هم‌چون ترامپ این قراردادها را منجر به‌از دست‌رفتن فرصت‌های شغلی در آمریکا می‌دانستند در حالی‌که ۳۹ درصد آن‌ها را شغل‌آفرین توصیف کردند. ۱۱ درصد نیز این قراردادها را بی‌تاثیر دانسته‌اند.

 سیاست خارجی

دونالد ترامپ از منتقدان حمله به‌عراق و دیگر عملیات نظامی آمریکا در خاورمیانه است، اما این ادعایش که از ابتدا با حمله به‌عراق مخالف بوده درست نیست. ترامپ خواهان رابطه نزدیک‌تر با روسیه و ولادیمیر پوتین است. هم‌چنین حامی برخورد سخت‌تر با داعش – تا جایی که گاه گفته آمریکا باید ده‌ها هزار نیروی زمینی به‌سوریه بفرستد. او معتقد است ناتو باید نقشی پررنگ‌تر در مبارزه با تروریسم در خاورمیانه بازی کند. می‌گوید بار اصلی روی دوش آمریکا است و بقیه متحدان هم باید حاضر باشند هزینه امنیت‌ خودشان را بپردازند.

 مهاجران

شبکه خبری «سی‌بی‌اس» گزارش داد که ۷۱ درصد رای‌دهندگان امروز خواهان بخشیدن فرصت به‌مهاجران غیرقانونی شاغل در آمریکا برای دریافت ویزا و کسب اقامت قانونی هستند. ۲۵ درصد نیز خواهان اخراج مهاجران غیرقانونی شدند.

سیاست ساختن دیوار در مرز با مکزیک نیز ۴۰ درصد موافق داشته درحالی‌که ۵۴ درصد مخالف آن بوده‌اند. ساختن دیوار یکی از مهم‌ترین سیاست‌های تبلیغاتی کمپین ترامپ از آغاز روند انتخابات بود.

دونالد ترامپ ادعا کرده برای جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی، دیواری نفوذناپذیر بین ایالات متحده و مکزیک می‌کشد‌(دو کشور بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند). ترامپ پیش‌تر گفته بود ۱۱ میلیون مهاجر بدون مدارک اقامت را از آمریکا اخراج می‌کند، و جلوی ورود مسلمان‌ها را به‌طور کل می‌گیرد، اما از این دو ادعا عقب‌نشینی کرد.

 

 پناهنده‌ها

دونالد ترامپ می‌گوید سیاست پناهجوپذیری آمریکا، به‌خصوص از کشورهای مسلمان خاورمیانه، امنیت ملی این کشور را به‌خاطر می‌اندازد. او می‌گوید اسکان پناهنده‌ها باید تا زمانی که رویه‌هایی «بسیار سخت‌گیرانه» برای بررسی پناه‌جوها پیاده شود، متوقف شود. می‌گوید کشورهای خاورمیانه -‌که میلیون‌ها سوری و عراقی را پذیرفته‌اند‌- باید بیش از این به‌آن‌ها که از خشونت می‌گریزند کمک کنند.

 اشتغال

دونالد ترامپ می‌گوید ظرف ده سال ۲۵ میلیون شغل ایجاد می‌کند. او مدعی‌ست شغل‌هایی که باید در آمریکا ایجاد شود، به‌ویژه در تولید صنعتی، به‌کشورهای دیگر می‌رود. او اعلام کرده مالیات شرکت‌ها را از ۳۵ درصد به ۱۵ درصد پایین می‌آورد. می‌گوید با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، متعادل‌تر کردن تراز منفی تجارت خارجی، کاهش مالیات، و برداشتن برخی مقررات، شغل ایجاد می‌کند.

 

 سقط جنین

دونالد ترامپ، چند ماه پیش اعلام کرد سقط‌جنین باید غیرقانونی باشد، و زنانی که سقط می‌کنند «به‌نوعی مجازات» شوند. البته تیم انتخاباتی‌اش بلافاصله از این موضع عقب نشستند و گفتند نظر نامزد جمهوری‌خواه این است که هر ایالت برای خودش تصمیم بگیرد که این کار قانونی است یا نه. ترامپ می‌گوید سقط‌ جنین در موارد «تجاوز، زنای با محارم، و خطر جانی برای مادر» باید مجاز باشد.

 

 نگهداری از بچه‌ها

دونالد ترامپ برخلاف سنت جمهوری‌خواهان با شش هفته مرخصی زایمان برای مادران موافق است. رقمی که مادر هر هفته دریافت می‌کند معادل یارانه بیکاری خواهد بود. اما این شامل حال پدران نمی‌شود. ترامپ هم مثل کلینتون وارد جزئیات نشده و مشخص نیست بودجه این برنامه‌ها از کجا تامین خواهد شد.

 

 نظم و قانون

دونالد ترامپ می‌گوید: «ادب سیاسی» دست‌وپای پلیس و دیگر مراجع مجری قانون را برای برخورد با جرم و جنایت بسته. او معتقد است پلیس باید بتواند با مجرمان برخورد کند. می‌گوید پیش‌داوری پلیس بر مبنای رنگ و نژاد برای جلوگیری از حملات تروریستی در خاک آمریکا ضروری است.

 

 قوانین اسلحه

دونالد ترامپ، بعضی کشتارها را به گردن قوانین مربوط به‌اسلحه انداخته و گفته افراد مسلح می‌توانستند دخالت کنند و جان بی‌گناهان را نجات بدهند. او می‌گوید رقیبش می‌خواهد حق مالکیت سلاح را لغو کند.

 

 تغییرات اقلیمی

دونالد ترامپ درباره تغییرات اقلیمی رسما نظر نداده. روی وب‌سایتش در این‌باره چیزی نیست. او می‌گوید طرفدار آب و هوای پاک است، اما می‌خواهد بودجه سازمان حفاظت‌محیط ‌زیست آمریکا را کم کند. به‌باور او نسبت دادن تغییرات اقلیمی به‌بشر «حقه» است. او گفته پیمان پاریس و دیگر تلاش‌های بین‌المللی برای مقابله با تغییرات اقلیمی را «خنثی» می‌کند.

 لابی‌گران

دونالد ترامپ می‌گوید برای محدود کردن لابی‌گرها اول باید «لابی‌گر» را تعریف کرد. در حال حاضر، هرکس کم‌تر از ۲۰ درصد از وقت کاری‌اش را صرف لابی کردن بکند، می‌تواند خودش را «مشاور» بنامد. ترامپ می‌گوید این راه فرار باید بسته شود. پیشنهادش این است که مقام‌های دولتی تا پنج سال پس از کنار رفتن از سمت‌شان اجازه پیوستن به‌شرکت‌های لابی‌گری نداشته باشند. او معتقد است این منع برای کسانی که برای دولت‌های خارجی کار می‌کرده‌اند، باید مادام‌العمر باشد.

  اظهارات رکیک و چندش‌آور ترامپ درباره زنان

زنان: نظرات جنجال‌برانگیز زیادی درباره زنان داشته است. کسانی که در برنامه تلویزیونی او کار می‌کردند او را متهم کرده‌اند که زنان را بر اساس ظاهرا آنان ارزش‌گذاری ‌می‌کرده است. ترامپ در یکی از اظهارنظرهایش گفته بود که ۳۰ سالگی «سن مطلوب» زنان است و زنان را باید در «۳۵ سالگی» کنار گذاشت.

ترامپ می‌گوید در صورت غیرقانونی شدن عمل سقط جنین در آمریکا پزشکان باید تنبیه شوند.

وب‌سایت واشنگتن پست، فیلمی از اظهارات خصوصی ترامپ را در کنار «بیلی بوش»، یکی از افراد خانواده بوش که یک مجری تلویزیونی بوده، منتشر کرد که در آن ترامپ اظهاراتی رکیک درباره زنان و رابطه خصوصی‌اش با برخی از زنان از جمله یک زن متاهل با آب و تاب نقل می‌کند.

این فیلم مربوط به‌سال ۲۰۰۵ است و در آن ترامپ توضیح می‌دهد که چگونه وقتی مردان در موقعیت ستاره بودن قرار می‌گیرند می‌توانند به‌راحتی با هر زنی که بخواهند رابطه جنسی برقرار کنند.

انتشار این اظهارات دو روز مانده به‌برگزاری دومین مناظره زنده تلویزیونی دو نامزد اصلی انتخابات آمریکا، جنجالی گسترده به‌پا کرد. هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات و رقیب اصلی انتخاباتی ترامپ در صفحه توییتر خود با وحشتناک توصیف کردن اظهارات ترامپ نوشته است نباید اجازه داد فردی که چنین سخن می‌گوید به‌کاخ سفید راه یابد.

در پاسخ دونالد ترامپ گفته است این اظهارات خصوصی بوده و مربوط به‌سال‌ها پیش است و از جمله اظهاراتی است که ممکن است در رختکن‌ها بین مردها ردوبدل شود.

او در عین حال با عذرخواهی از این‌که ممکن است عده‌ای از شنیدن این سخنان ناراحت شوند، گفته است از بیل کلینتون همسر رقیب انتخاباتی‌اش در زمین بازی گلف اظهاراتی به‌مراتب بدتر از این را شنیده است.

ترامپ با انتشار ویدئویی ۹۰ ثانیه‌ای درباره اظهاراتش گفته است این فیلم نشان‌دهنده شخصیت کامل او نیست. ترامپ گفت: من گفتم که اظهاراتم اشتباه بوده و از این بابت عذرمی خواهم .

ترامپ با حمله به‌زوج سیاسی بیل و هیلاری کلینتون گفته است: «من چیزهایی احمقانه به‌زبان آورده‌ام. اما تفاوت بزرگی بین حرف و عمل دیگر افراد وجود دارد. بیل کلینتون به‌طور عملی زنان را مورد آزار قرار داد و هیلاری کلینتون نیز به‌قربانیان خود حمله کرده و آن‌ها را مورد اذیت و آزار قرار داده است». او در خاتمه ویدئویش، گفته است در روزهای آینده به‌ویژه در مناظره دومش با هیلاری کلینتون در این باره بیش‌تر صحبت خواهد کرد.

در جبهه جمهوری‌خواهان نیز انتشار این اظهارات بازتاب‌هایی داشته است از جمله پل رایان رییس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا گفته است از شنیدن این سخنان به‌شدت ناراحت شده است و کمپین انتخاباتی ترامپ باید کاری برای جبران این اشتباه انجام دهد. این چهره جمهوری‌خواه به‌عنوان یک راه‌کار پیشنهاد لغو کردن برنامه‌های انتخاباتی ترامپ و عدم حضور ترامپ در سخن‌رانی انتخاباتی خود در این روز را پیشنهاد کرده است. پس از انتقادهای گسترده از جانب جمهوری‌خواهان ترامپ مجبور شد در یک ویدئوی کوتاه ۹۰ ثانیه‌ای درباره اظهاراتش توضیح دهد.

میچ مک کانل، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه سنای آمریکا نیز در واکنش، این اظهارات ترامپ درباره زنان را «نفرت‌انگیز و غیرقابل پذیرش تحت هر شرایطی» خوانده و تنها صدور یک بیانیه عذرخواهی از سوی ترامپ را برای جبران آن کافی ندانسته است. این فیلم، یک ماه مانده به‌انتخابات ۸ نوامبر منتشر شده بود.

  ترامپ پیش از این‌که به‌دنبال آرزوی ریاست جمهوری آمریکا برود، پیشینه‌ای سرشار از بساز و بفروشی، خرید و تاسیس هتل، قمارخانه و کازینو، و ازدواج با زنان مدل دارد.

دونالد ترامپ، پیش از ورود به‌عرصه رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، بیش‌تر به‌عنوان یک میلیاردر فعال در حوزه املاک و مستغلات و یک شخصیت تلویزیونی، معروف بود، کسی که ثروتش در سال‌های اخیر براساس برخی تخمین‌ها به‌حدود ۵/۴ میلیارد دلار رسیده بود.

  ۱۷ اتهام جنسی و تعرض علیه ترامپ

نخستین همسر ترامپ مدعی شده که از سوی او پس از یک حمله خشونت‌بار مورد تعرض قرار گرفته است. به‌گفته سایت «دیلی بیست» او در یک مستند این ادعا را مطرح کرده است. البته پس از آغاز کارزار ترامپ ایوانا از ادعایش دوری کرد و دیگر به‌آن نپرداخت.

همزمان با آن که جو بایدن حرف‌های ترامپ درباره خودش را منزجرکننده خواند، خوب است نگاهی داشته باشیم به‌تمام زنانی که دونالد ترامپ را به‌سوء‌استفاده و آزار و اذیت جنسی علیه خودشان متهم کردند.

  1- جسیکا لیدز، ۱۹۸۰: او زنی ۷۴ ساله است و پیش‌تر در کار تجاری و بازرگانی بوده است و در منهتن زندگی می‌کند. او اخیرا به‌روزنامه «نیویورک تایمز» گفته است که از سوی ترامپ مورد تعرض جنسی در طول یک پرواز قرار گرفته است آن هم زمانی که ۳۸ سال داشته است. او توضیح داد که چگونه در کنار ترامپ در بخش فرست کلس نشسته بود و نامزد جمهوری‌خواهان او را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده بود. این زن دست‌های ترامپ را به‌اختاپوس تشبیه کرده است.

2- ایوانا ترامپ، ۱۹۸۹: نخستین همسر ترامپ مدعی شده که از سوی او پس از یک حمله خشونت‌بار مورد تعرض قرار گرفته است. به‌گفته سایت «دیلی بیست» او در یک مستند این ادعا را مطرح کرده است. البته پس از آغاز کارزار ترامپ ایوانا از ادعایش دوری کرد و دیگر به‌آن نپرداخت.

3- کریستین اندرسون، اوایل دهه ۹۰ میلادی: کریستین اندرسون در حال حاضر ۴۶ ساله است و می‌گوید که این اتفاق سال‌ها پیش افتاده است. او در مصاحبه با روزنامه «واشنگتن پست» این موضوع را مطرح کرده است و می‌گوید که این حادثه در اوایل دهه ۹۰ میلادی  زمانی که او در اوایل بیست سالگی بود و به‌شغل مدلینگ علاقه داشت روی داد.

4- جیل هارث، ۱۹۹۳: جیل هارث آرایشگر هنرمندان می‌گوید که ترامپ تلاش کرده بود در سال ۱۹۹۳ میلادی به‌او تجاوز کند. او در گفت‌وگو با روزنامه «گاردین» گفته که این حادثه در جریان دیدار او از قصر ترامپ در ژانویه آن سال روی داده است.

5- وندلا کیرسبوم، ۱۹۹۳: او که پیش‌تر یک مدل بوده است در مصاحبه اختصاصی با دیلی‌میل اظهار کرد که دونالد ترامپ زمانی که در کنارش نشسته بود آن هم در ضیافتی در کاخ سفید دائما درباره زنان صحبت می‌کرده است. این مدل که اکنون ۴۹ سال دارد گفته است: «تمام چیزهایی که ترامپ می‌گفت مبتذل بودند. من دیگر نمی‌توانستم تمام شب به حرف‌های مهمل او گوش دهم و به‌او گفتم که می‌توانم به‌جای دیگری  بروم».

۶- لیزا بوین، ۱۹۹۶: او مدیرعامل یک شرکت مواد غذایی بوده و مدعی است که در تابستان سال ۱۹۹۶ میلادی صحنه‌ای را دیده که در آن ترامپ در حال آزار و اذیت زنان در یک رستوران بوده است. او می‌گوید این توهین‌آمیز ترین صحنه‌هایی بود که او دیده بود. او در گفت‌وگو با هافینگتون پست این موضوع را مطرح کرده بود. او گفته است که به‌همراه دوستش برای مهمانی ترامپ در منهتن دعوت شده بود.

۷- چهار نوجوان دختر شایسته آمریکایی، ۱۹۹۷: ماریا بیلادو و سه نفر دیگر در گفت‌وگو با سایت «بازفید» مدعی شده‌ند که ترامپ در حالی که آنان برهنه بودند پیش از مراسم وارد اتاق شده است. او می‌گوید به‌یاد داشت که به‌سرعت لباس خود را پوشید و گفت اوه خدای من یک مرد این‌جاست. ترامپ در آن زمان گفته است نگران نباشید خانم‌ها من پیش‌تر همه این‌ها را دیده‌ام.

8- تمپل تاگارت از نامزدهای پیشین در رقابت دختر شایسته، ۱۹۹۷: او که دختر شایسته پیشین یوتا بوده است اوایل امسال در مصاحبه با نیویورک تایمز مدعی شد که ترامپ او را زمانی که در مراسم مجللی حضور داشتند بوسیده است. او گفته است که این رفتار ترامپ به‌غایت نامناسب و جلف بوده است.

۹- کتی هلر، ۱۹۹۷: کتی هلر اکنون ۶۳ ساله است و مدعی شده است که ترامپ او را بدون اجازه در سال ۱۹۹۷ میلادی بوسیده است؛ زمانی که او در باشگاهی در فلوریدا در روز مادر شرکت کرده بود. او به‌گاردین گفته است: «در آن زمان دست من را کشید و من را بوسید». او می‌گوید که ترامپ عظیم‌الجثه و قوی بود. ترامپ این اتهام را رد کرده و طرح آن را با انگیزه انتقام‌گیری شخصی دانسته است و آن را در ارتباط با پرداخت حق عضویت خانواده‌اش در آن باشگاه خانوادگی قلمداد کرده است.

 10- بریجت سالیوان، دختر شایسته امریکایی، ۲۰۰۰: او در مصاحبه‌ای با سایت «بازفید» گفته است که ترامپ وارد اتاقی شد که در آن‌جا همه زنان برهنه بودند. ترامپ گفته بود که تنها می‌خواستم کمی شما را در آغوش بکشم.

11- تاشا دیکسن، دختر شایسته، ۲۰۰۱: او به سی‌بی‌اس اوایل امسال گفته بود که اتفاقی مشابهی روی داد و زمانی که او نیمه برهنه بود ترامپ وارد اتاق شده بود.

12- میندی مک گیلیوری، ۲۰۰۳: او به‌روزنامه «پالم بیچ پست» گفته است که زمانی که ۲۳ ساله بود دونالد او را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است.

13- لیندسی لوهان، ۲۰۰۴: در آن سال ترامپ در یک برنامه تلویزیونی درباره احساس‌اش به‌لیندسی لوهان بازیگر امریکایی گفت که در آن زمان یک نوجوان کم سن و سال بود و از علاقه خود به‌هم‌خوابگی با او گفت. در آن زمان لوهان ۱۸ ساله و ترامپ ۵۸ ساله بود.

14- راشل کروکز، ۲۰۰۵: او دختری ۲۲ ساله بود که به‌عنوان منشی در شرکت املاک و مستغلات در برج ترامپ در منهتن کار می‌کرد. او می‌گوید که در سال ۲۰۰۵ میلادی ترامپ بدون اجازه او را در آسانسور بوسیده است. او در مصاحبه با نیویورک تایمز می‌گوید که هنوز هم از این موضوع ناراحت است. او می‌گوید این حادثه پس از احوالپرسی او با ترامپ و دست دادن با او روی داد و ترامپ مانع از خروج او از آسانسور شد.

15- ناتاشا استونیوف،‌ ۲۰۰۵: او می‌گوید که که دونالد او را به‌اتاقی برده است و در اتاق با او تنها بوده است. وی اشاره می‌کند که حرکات مبتذلی را به‌اجبار با او انجام داده است.

16- سامر زوروس، ۲۰۰۷: او می‌گوید که ترامپ به‌زور او را در هتلی در بورلی هیلز بوسیده بود. او مدعی است که او در اتاق ترامپ بوسیده شده است. او مدعی است که در آن سال درباره فرصت‌های شغلی و کاری با ترامپ صحبت می‌کرد اما ترامپ چندین‌بار او را بوسیده است. او با اشک ریختن در کنفرانسی خبری گفته بود شما حق ندارید به‌یک زن صرفا به‌دلیل ستاره‌بودن به‌دیده یک ابژه جنسی نگاه کنید.

17- کاساندرا سیرلس، دختر شایسته، ۲۰۱۳: سیرلس که دختر شایسته واشنگتن در سال ۲۰۱۳ میلادی بوده است می‌گوید ترامپ سعی کرده بود او را تحریک کند. او می‌گوید او با زنان مانند یک گاو رفتار می‌کرد.

  ترامپ، با خرید سازمان «زن شایسته دنیا»  (Miss Universe)‌، او رسما وارد تجارت زنان زیبای جهان شد. آن‌ها شدیدا به‌دنبال نظرات و تایید او بودند، واقعیتی که ترامپ به‌خوبی از آن مطلع بود.

تمپل تاگارت، مدل ۲۱ ساله از ایالت یوتا، در اولین سال برگزای Miss Universe  در سال ۱۹۹۷، از برخورد دوستانه ترامپ با شرکت‌کننده‌ها تعجب کرده بود. به‌گفته تاگارت، وی خود را به‌شیوه عجیبی معرفی کرد.

تاگارت می‌گوید ترامپ پس از مراسم جشن فورا نزد وی آمد و از ظاهرش تمجید کرد و او را به‌نیویورک دعوت کرد. پس از ارتباط با آژانس‌های مد از تاگارت خواست برای موفقیت در این کار سن حقیقی‌اش را بیان نکند.

تاگارت می‌گوید: «از من خواست سنم را هفده سال اعلام کنم. از دید گاه او بیست و یک سال سن بالایی بود. با درخواستش مخالفت کردم».

میزان مشارکت ترامپ در مسابقه بسیار تعجب برانگیز بود. کری پریژن از ایالت کالیفرنیا که در بیست و یک سالگی در این برنامه شرکت کرد می گوید از دخالت مستقیم ترامپ در انتخاب شرکت کنندگان بسیار تعجب کرده بود. پریژن گفت: «به‌ما گفتند لباس‌های شماره دار اولیه را به تن کنیم و روی صحنه در یک خط بایستیم».

«دونالد ترامپ وارد شد و از نزدیک ما را بررسی کرد. او مقابل هر دختری می‌ایستاد و او را به دقت نگاه می‌کرد و سپس به‌سراغ دختر بعدی می‌رفت. او در دفترچه کوچکی چیزهایی  یادداشت می‌کرد».

ترامپ به‌شرکت‌کننده ایالت آلاباما نگاه کرد و از او خواست جلو برود و پرسید: «به‌نظرت زیباترین زن در این اتاق کیست»؟

دختر در پاسخ گفت: «شرکت‌کننده ایالت آرکانزاس. او خیلی مهربان است».

سئوال ترامپ اما روشن بود و یک‌بار دیگر تکرار کرد: «برای من مهم نیست که او مهربان است. آیا او زیبا است»؟

مشخص شد که هدف آن مراسم انتخاب شرکت‌کنندگان دل‌خواه ترامپ بود. بسیاری از دختران این حرکت را تحقیرآمیز می‌دانستند.

ترامپ اما در مصاحبه‌ای گفت که هرگز این کارها را نکرده زیرا به‌احساسات مردم لطمه می‌زند و آن‌ها را ناراحت می‌کند.

 نظر جان مک‌کین و میت رامنی از چهره‌های برجسته حزب جمهوری‌خواه آمریکا درباره ترامپ

جان مک‌کین و میت رامنی از چهره‌های برجسته حزب جمهوری‌خواه آمریکا و نامزدهای این حزب در دو انتخابات ریاست جمهوری گذشته، درباره چشم‌انداز قدرت‌گیری دونالد ترامپ و رسیدن او به‌عنوان نامزدی حزب جمهوری‌خواه هشدار داده‌اند.

رامنی گفته دونالد ترامپ فردی «شیاد، متقلب و زن‌ستیز» است و مک‌کین هم او را فردی «بی‌‌اطلاع و خطرناک برای امنیت ملی» دانسته است.

اظهار نظر این چنینی دو چهره برجسته جمهوری‌خواه نشان می‌دهد که احتمال رسیدن دونالد ترامپ به‌نامزدی در تشکیلات حزب جمهوری‌خواه هراس انداخته است.

دونالد ترامپ، تاکنون در انتخابات درون حزبی برای تعیین نامزد ریاست جمهوری بیش‌ترین آرا را به‌دست آورده است. او در ماه‌های اخیر اظهارات جنجالی متعددی بیان کرده و به‌تندی بر دیگر نامزدهای جمهوری‌خواه تاخته است.

میت رامنی، نامزد جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۲، در یک سخن‌رانی در یوتا گفت ترامپ «نه خلق و خوی مناسب برای ریاست جمهوری دارد و نه قدرت داوری لازم را».

نامزد سابق حزب جمهوری‌خواه که از باراک اوباما شکست خورد، دونالد ترامپ را به‌زن‌ستیزی، قلدرمآبی و عدم صداقت متهم کرد و گفت اگر او برای نامزدی حزب انتخاب بشود “چشم انداز آینده‌ای توام با امنیت و خوشبختی به‌شدت رنگ می‌بازد».

دونالد ترامپ، رامنی را روی توییتر مسخره کرد و گفت و او «نامزدی بازنده» است که نباید به‌دیگران درباره انتخاب‌پذیر بودن نامزدها مشاوره بدهد.

جان مک‌کین، سناتور برجسته و نامزد جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۰۸، با انتشار بیانیه‌ای گفت که با نگرانی‌های میت رامنی هم‌دلی دارد.

مک‌کین گفته که است که حرف‌های ترامپ از روی بی‌اطلاعی زده می‌شود و امنیت ملی آمریکا را به‌خطر می‌اندازد. او گفت: «از رای‌دهندگان جمهوری‌خواه می‌خواهم توجه کنند که رهبران مطلع و مورد اطلاع حزب‌مان و کارشناسان درباره آقای ترامپ چه می‌گویند».

کمیته امنیت ملی جمهوری‌خواهان، که شماری از اعضای رده بالای حزب عضو آن هستند، در نامه‌ای سرگشاده دیدگاه‌های ترامپ نسبت به‌جایگاه آمریکا در امور بین‌الملل را «شدیدا نامنسجم و سرگردان و فاقد اصول» خواندند.

در این نامه آمده است: «او در یک جمله از موضع انزواگرایی در سطح بین‌الملل به‌موضع مداخلات ماجراجویانه نظامی می‌پرد».

 

 زندگی و عرصه‌های تجاری ترامپ

دونالد میلیارد به‌همراه همسرش «ملانیا ترامپ» و فرزند کوچکش «بارون ترامپ» در پنت‌هاوس ۳ طبقه مجللی واقع در آخرین طبقه برج ترامپ در نیویورک زندگی می‌کنند.

جالب است که تقریبا تمامی وسائل این خانه از ظروف و گلدان گرفته تا لوستر و پلکان‌ها، همگی از طلای ۲۴ عیار ساخته شده است. دیوار، کف و سقف این خانه مجلل نیز از سنگ مرمر ساخته شده است.

دونالد جان ترامپ، فرزند چهارم از پنج فرزند «فردریک جونیور ترامپ» و «مری مک‌لئود» در ۱۴ ژوئن سال ۱۹۶۴ در محله کوئینز نیویورک متولد شد. او از نظر مذهبی عضو فرقه پرسبیتری از مذهب پروتستان مسیحی است. خواهران و برداران وی فِرد جونیور، رابرت، ماریان و الیزابت نام داشتند. 

پدرش‌(۱۹۰۵ تا ۱۹۰۹) یک بساز و بفروش بود که در زمینه ساخت و مدیریت آپارتمان‌های مناسب برای طبقات متوسط جامعه در محله‌های کوئینز، استیتن‌آیلند و بروکلین شهر نیویورک فعالیت می‌کرد. اما مادرش یک زن خانه‌دار بود و مراقبت از کودکان را برعهده داشت.

جالب است بدانیم که پدربزرگ ترامپ‌(۱۸۶۹ تا ۱۹۱۸) با نام «فردریک ترامپ» اصالتی آلمانی داشت. او سه فرزند به نام الیزابت، فرد‌(فردریک جونیور) و جان داشت. فردریکِ پدربزرگ، زمانی که مجرد بود و در آمریکا به‌سر می‌برد در زمینه هتل‌داری، رستوران‌داری و مدیریت تعدادی فاحشه‌خانه در مناطق شمال غربی آمریکا و غرب کانادا فعالیت می‌کرد. وی پس از چندی به‌آلمان بازگشت، در آن‌جا ازدواج کرد و مجددا به‌ایالات متحده برگشت.

اکثر زندگی‌نامه‌های موجود از ترامپ، وی را در دوران نوجوانی، فردی پرانرژی و سرزنده توصیف کرده‌اند. او دوران ابتدایی تحصیل خود را در مدرسه کِو فارست «Kew Forest»  در ناحیه فارست «Forest» نیویورک گذراند. اما والدین ترامپ، او را در ۱۳ سالگی به‌آکادمی نظامی نیویورک «New York Military Academy»  فرستادند، با این امید که نظم و ترتیب این مدرسه بتواند انرژی ترامپ را در مسیر درستی هدایت کند.

گفته می‌شود که ترامپ طی سال‌های تحصیل در دبیرستان، تابستان‌ها برای شرکت پدرش و در محل کارگاه ساخت و ساز کار می‌کرده است.

دونالد جوان که در سال ۱۹۶۴ دیپلم خود را گرفته بود، وارد دانشگاه فوردهام شد، اما پس از دو سال با تغییر دانشگاه محل تحصیل خود وارد دانشکده امور مالی وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا شد و در سال ۱۹۶۸ در مقطع کارشناسی رشته اقتصاد دانش‌‌آموخته شد.

منابع متعدد از پدر ترامپ تصویری اسطوره‌ای‌ ارائه کرده‌اند. در واقع ماجرا از این قرار است که گفته می‌شود فردریک ترامپ به‌شدت بر دونالد و تصمیم او برای ورود به‌عرصه املاک و ساخت و ساز تاثیر گذار بوده است.

ترامپ پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، وارد کسب و کار خانوادگی می‌شود. در این دوران وی با متقاعد کردن پدرش برای گرفتن وام‌های جدید توانست بنیه مالی شرکت تحت مدیریت پدرش را تقویت کند. با این حال، رقابت‌ها در منطقه‌ای که این شرکت فعالیت می‌کرد بسیار زیاد و حاشیه سود اندک بود.

در سال ۱۹۷۱، پس از گذشت دو سال دانش‌آموختگی از دانشگاه، مدیریت شرکت پدرش به‌نام «Elizabeth Trump & Son»  را برعهده گرفته و نام آن را به «The Trump Organization»  تغییر داد.

در این سال اولی تراکنش مالی چند میلیون دلاری خود را با فروش دهکده سوئیفتون «Swifton» در نزدیکی شهر سین‌سیناتی در ایالت اوهایو انجام داد.

ترامپ که تا سال ۱۹۷۱، در محله کوئینز زندگی و فعالیت می‌کرد،  تصمیم گرفت که محل زندگی خود را به‌منطقه مرفه‌نشین منهتن منتقل کند. جایی که توانست با افراد بانفوذ آشنا شود و پیوندهای مهمی را با آن‌ها برقرار کند. در این دوران بود که با درک فرصت‌های اقتصادی موجود در این منطقه، در پروژه‌های بزرگ ساخت و ساز منهتن درگیر شد، پروژه‌هایی که فرصت کسب سودهای زیادی را برای او فراهم می‌کرد و با استفاده از طرح‌های معماری جذاب در پروژه‌های خود، باعث شناخته شدن خود در بین مردم شد.

در سال ۱۹۷۴، ترامپ یکی از هتل‌های شرکت‌ پن سانترال «Penn Central» به‌نام کومودور «Commodore»  را که غیرسودآور اما در محلی بسیار عالی و در نزدیکی ایستگاه بزرگ مرکزی شهر نیویورک واقع شده بود، خریداری کرد. یک‌سال بعد، وی قرارداد مشارکتی را با شرکت هتل‌های هیات «Hyatt» امضاء کرد، شرکتی که در آن زمان فاقد یک هتل بزرگ در مرکز شهر نیویورک بود. سپس طی یک قرارداد پیچیده با مسئولان شهری که به‌معافیت ۴۰ ساله این هتل از پرداخت مالیات منتهی شد، عمارت هتل به‌طور کامل بازسازی شده و به‌نام گراند هیات«Grand Hyatt»  نام‌گذاری شد. این هتل پس از بازسازی مشتریان زیادی را جذب کرد و به‌یک نمونه از موفقیت اقتصادی تبدیل شد و ترامپ را به‌یکی از مشهورترین افراد فعال در عرصه ساخت و ساز نیویورک تبدیل کرد.

مدتی بعد، زمانی که شرکت راه‌آهن مرکزی پنسیلوانیا دچار ورشکستگی شد، ترامپ توانست اختیار فروش محوطه وسیع این شرکت در غرب منهتن را به‌دست آورد. در واقع پس از ورشکستی این شرکت، یک طرح پیشنهادی برای ساخت مجتمع‌های آپارتمانی در این محوطه به علت فضای نامناسب اقتصادی کنار گذاشته شد. در مقابل ترامپ طرح ساخت مرکز همایش‌ها و نمایشگاه شهر را در این زمین ارائه کرد، طرحی که مقامات شهری آن را پسندیده و در سال ۱۹۷۸ ساخت آن را تصویب کردند. در آن زمان ترامپ پیشنهاد داد که در مقابل پرداخت مبلغی، این مرکز همایش و نمایشگاه به‌نام خانواده‌اش نام‌گذاری شود، اما این پیشنهاد وی رد و این مرکز همایش و نمایشگاه نهایتا به نام سناتور جیکوب یاویتز (Jacob Javits) نام‌گذاری شد.

در سال ۱۹۷۹، ترامپ یک قطعه زمین را در خیابان پنجم نیویورک و در کنار فروشگاه Tiffany & Company اجاره کرد تا از آن برای ساخت یک مجتمع آپارتمانی به‌قیمت ۲۰۰ میلیون دلار استفاده کند. این مجمتع برجِ ترامپ «Trump Tower»  نام‌گذاری و نهایتا در سال ۱۹۸۲ افتتاح شد. این ساختمان ۵۸ طبقه، دارای یک سالن ۶ طبقه است که آبشاری ۲۴ متری در آن جریان دارد. این عمارت لوکس باعث جذب فروشگاه‌های مشهور، هم‌چنین هنرپیشگان و افراد معروف و محبوب شد و شهرت ترامپ را به‌سراسر کشور گستراند.

در سال ۱۹۸۰، در حالی که سه سال از قانونی‌شدن قماربازی در ایالت نیوجرسی گذشته بود، ترامپ توانست بخشی از املاک و مستغلات مستقر در شهر آتلانتیک  (Atlantic City) را که به‌مراکز متعدد قمار و کازینوهایش مشهور است، خریداری کند. وی برادر جوان‌تر خود، رابرت را به مدیریت کسب و کارش در این شهر و خرید زمین، گرفتن امتیاز تأسیس قمارخانه و کسب مجوزهای مالی گماشت. در آن زمان شرکت هالیدی اینز «Holiday Inns Corporation» که شرکت مادر و بالادستی هتل-کازینوهای هاراه «Harrah» بود به ترامپ پیشنهاد قرارداد مشارکتی به مبلغ ۲۵۰ میلیون دلار را داد، در نتیجه این قرارداد مشارکت، در سال ۱۹۸۲، کازینوی «Harrah»  در مجموعه «Trump Plaza» در شهر آتلانتیک افتتاح شد. در سال ۱۹۸۶، ترامپ نهایتا شرکت هالیدی اینز «Holiday Inns» را خریداری کرد و عنوان این مجموعه را «Trump Plaza Hotel and Casinos» تغییر داد.

در سال ۱۹۸۵، وی ملکی موسوم به مار-اَ-لاگو «Mar-a-Lago» را در ناحیه پالم بیچ «Palm Beach» فلوریدا خریداری کرد. این ملک میزبان باشگاه و کازینویی به همین نام است که یکی از لوکس‌ترین‌های انواع خود در جهان است. این ملک وسعتی بیش از ۱۰ هزار مترمربع دارد و دارای ۱۲۶ اتاق است. گفته می‌شود درآمد این باشگاه سالانه قریب به ۳۰ میلیون دلار است.

در سال ۱۹۸۵، ترامپ قطعه زمینی به‌وسعت ۷۶ جریب‌(حدود ۳۰ هکتار) را در سمت غربی منهتن به‌قیمت ۸۸ میلیون دلار خریداری کرد تا یک مجموعه‌ای به‌نام شهر تلویزیون «Television City» را در آن‌جا بسازد، مجموعه‌ای که شامل حدود ۱۰ آسمان‌خراش، یک فروشگاه بزرگ و یک پارک در حاشیه رودخانه بود. این مرکز قرار بود مرکزی برای تولیدات تلویزیونی و محل احداث بلند‌مرتبه‌ترین برج‌های جهانی باشد، اما مخالفت ساکنان منطقه اطراف و فرایند طولانی تایید طرح توسط مقامات شهر به‌لغو آن منجر شد.

ترامپ در همین سال، پس از این‌که مجموعه هتل‌های هیلتون «Hilton» در کسب مجوز تاسیس قمارخانه ناکام ماند، هتل کازینوی هیلتون «Hilton Hotels» را در شهر آتلانتیک به‌قیمت ۳۲۰ میلیون دلار خریداری کرد و آن را ترامپ کاستل «Trump’s Castle»  نام‌گذاری کرد. ترامپ البته این هتل را در سال ۲۰۱۱ به‌فروش رساند.

مدتی بعد وی توانست بزرگ‌ترین هتل -کازینوی جهان را به‌نام تاج محل، زمانی که در حال ساخت بود خریداری کند و با تغییر عنوانش به‌ترامپ تاج‌محل «Trump Taj Mahal»  آن را در سال ۱۹۹۰ افتتاح کند.

ترامپ برای توسعه فعالیت‌های اقتصادی خود، در سال ۱۹۸۸ یک پروژه آپارتمانی را در منطقه وِست پالم‌بیچ «West Palm Beach»  در ایالت فلوریدا ساخت.

در همین سال نیز، ترامپ هتل پلازای «Plaza Hotel» نیویورک را به قیمت ۴۰۷ میلیون دلار خریداری کرد و حدود ۵۰ میلیون دلار را برای نوسازی آن، طبق نظر و هدایت همسرش ایوانا خرج کرد.

در سال ۱۹۸۹،‌ وی شرکت خطوط هوایی «Eastern Airl Lines Shuttle» را به‌قیمت ۳۶۵ میلیون دلار خریداری کرد و آن را «Trump Shuttle» نام‌گذاری کرد، هرچند در سال ۱۹۹۲ به‌فعالیت آن خاتمه داد.

در ژانویه سال ۱۹۹۰ نیز در شهر لس‌‌آنجلس از طرح خود برای ساخت یک پروژه یک میلیارد دلاری تجاری‌-‌مسکونی که شامل یک عمارت ۱۲۵ طبقه بود رونمایی کرد.

طی این سال‌ها، ترامپ یک عمارت آپارتمانی را به‌همراه هتل «Barbizon-Plaza» خریداری کرد و قصد داشت که یک برج مسکونی عظیم را به جای این دو احداث کند. اما مستاجرین این عمارت آپارتمانی با بهره‌گیری از برنامه مصوب شهر در زمینه کنترل و ثبات اجاره‌نشینی، علیه طرح ترامپ مبارزه کرده و پیروز شدند. پس از این ماجرا، ترامپ به‌نوسازی هتل «Barbizon» اکتفا کرد و نام آن را به ترامپ پارک «Trump Parc»  تغییر داد.

 

^{عمارت ترامپ پارک مشرف به پارک مرکزی نیویورک}

 سال ۱۹۹۰، بازار املاک و مستغلات آمریکا افتی شدید را تجربه کرد، و در پی آن ارزش دارایی‌ها و درآمد ترامپ به شدت کاهش یافت. طی این ماجرا، ثروت ترامپ از حدود ۷/۱ میلیارد دلار به ۵۰۰ میلیون دلار کاهش یافت و ترامپ برای سرپا ماندن شرکتش و جلوگیری از ورشکستگی آن وام‌های کلانی گرفت. در این بازه زمانی، ترامپ به‌نمادی از سقوط بخش تجاری، اقتصادی و اجتماعی که در دهه ۱۹۸۰ شدیدا رشد داشته است،‌ تبدیل شد. با این حال ترامپ توانست بار دیگر خود را بازیابد و کسری ۹۰۰ میلیون دلاری خود را جبران کند، به گونه‌ای که ثروت او در سال ۱۹۹۷ به ۲ میلیارد دلار رسید، هرچند برخی منابع مستقل هم‌چنان این رقم را اغراق‌آمیز توصیف کرده و ثروت واقعی وی را در این سال چیزی حدود ۵۰۰ میلیون دلار اعلام کرده‌اند.

ترامپ در سال ۱۹۹۶ توانست شرکت موسوم به «سازمان دوشیزه جهان» (Miss Universe Organization)  را تصاحب کند. شرکتی که برگزار کننده مسابقات سالانه دوشیزه جهان (Miss Universe)، دوشیزه ایالات متحده آمریکا (Miss USA) و دوشیزه نوجوان ایالات متحده (Miss Teen USA)‌ است. با این حال، ترامپ سال گذشته پس از اظهارنظرهایش در ضدیت با مکزیکی‌تبارها، مسلمانان و دیگر اقلیت‌ها و در پی آن قطع همکاری شبکه ان.بی.سی. با این برنامه، تمامی سهام خود در این شرکت را به‌فروش رساند.

در سال ۱۹۹۷، ترامپ پس از این‌که از عهده بدهی‌های خود برآمد توانست عمارتی را که به‌بعدها به نام خود او تحت عنوان عمارت ترامپ «Trump Building»  شهره شد، خریداری کند، ساختمانی که به‌ساختمان شماره ۴۰ «به‌وال‌استریت ۴۰Wall Street » هم مشهور است.

در سال ۲۰۰۰، دادگاه استیناف ایالتی نیویورک حکمی را صادر کرد که براساس آن، ترامپ حق تکمیل عمارتی به‌ارتفاع ۸۰ متر را در سمت شرقی شهر نیویورک دارد. با این‌که مجموعه‌ای از نهادهای مدنی علیه این تصمیم اعتراض کردند، اما با ناکامی‌شان، ترامپ توانست ساخت و ساز این عمارت را ادامه داده و تکمیل کند.

وی در سال ۲۰۰۱، عمارت ۷۲ طبقه برج جهانی ترامپ «Trump World Tower»  را درست مقابل مقر سازمان ملل تکمیل کرد.

در سال ۲۰۰۲ نیز توانست هتل  دل‌مونیکو «Delmonico Hotel» را در خیابان پارک «Park Avenue» خریداری کند.

ترامپ در همین سال با مشارکت برخی سرمایه‌گذاران ساخت پروژه عظیم ۶۰۰ میلیون دلاری «Tramp Grande Ocean Resort and Residence» را در منطقه میامی بیچ «Miami beach» فلوریدا آغاز کرد.

او، هم‌چنین یک برند تحت عنوان ترامپ «Trump» را ثبت کرد و طیف متنوعی از محصولات و خدمات هم‌چون Trump Financial، Trump Sales and Leasing، traump Entrepreneur initiative، Trump Reataurants، Go Trump، Donald J. Trump signature collection  و مواردی دیگر را ایجاد کرد.

در سال ۲۰۰۶، ترامپ ملکی به‌نام «مِنای» را در منطقه بالمادی، در ناحیه آبردین شایر اسکاتلند خریداری کرد با این هدف که بهترین زمین گلف جهان را در آن‌جا ایجاد کند. ترامپ هم‌اکنون در مجموع ۱۷ زمین گلف را در نواحی مختلف آمریکا‌(لس‌آنجلس، نیویورک، نیوجرسی، واشنگتن، فلوریدا) و جهان از جمله در اسکاتلند، ایرلند و دوبی در مالکیت خود دارد.

از آخرین دارایی‌ها و املاکی که ترامپ به‌مالکیت خود درآورده است می‌توان به «Trump National Doral Miami»  و عمارت قدیمی پست واشنگتن اشاره کرد که به‌یک هتل بسیار لوکس تغییر کاربری داده شده است.

 مهم‌ترین فعالیت رسانه‌ای دونالد ترامپ به همکاری وی با شبکه ان.بی.سی بر می‌گردد. در سال ۲۰۰۴، پای ترامپ به‌تلویزیون کشیده شد و در مجموعه برنامه‌های واقع‌نمای (Reality Series)‌شبکه ان.بی.سی. به‌نام کارآموز «The Apprentice»  ایفای نقش کرد. مجموعه‌ای که توانست موفقیت زیادی را کسب کند و نهایتا برنامه‌های مشابه دیگری از دل آن بیرون آمد، مشهورترین آن‌ها «The Celebrity Apprentice»  بود که شخصیت‌های مشهور به‌صورت دائم در آن حضور می‌یافتند.

 در سال ۱۹۹۷،‌ ترامپ با ایوانا ماری زلنیچکوا «Ivana Marie Zelníčková» که اصالتا اهل چکسلواکی بود ازدواج کرد، ایوانا در آن زمان یک مدل بود و پیش‌تر عضو ذخیره تیم اسکی چکسلواکی در المپیک سال ۱۹۶۸ بود. ترامپ پس از ازدواج، ایوانا را معاون مدیر و مسئول طراحی و معماری در شرکت خود کرد، جایگاهی که با استفاده از آن نقش مهمی را در بازسازی هتل کومودور و تبدیل آن به‌هتل گراند هیات ایفا کرد. ترامپ از وی سه فرزند شامل یک دختر و دو پسر به نام‌های دونالد جونیور «Donald Junior»، ایوانکا «Ivanka» و اریک «Eric»  دارد. ازدواج وی با ایوانا در سال ۱۹۹۱ به‌پایان رسید و این دو از هم طلاق گرفتند.

ترامپ دو سال‌(۱۹۹۳) بعد با یک بازیگر تازه‌کار به‌نام مارلا ماپلس «Marla Maples» ازدواج کرد. این در حالی که بود که پیش از ازدواج، این دو یک فرزند مشترک به نام تیفانی «Tiffany» داشتند. با این حال، ترامپ در سال ۱۹۹۷ طی یک فرآیند پر سر و صدا از مارلا جدا شد، طلاقی که پس از دو سال‌(۱۹۹۹) نهایی شد. طی این طلاق توافق شد که مبلغ ۲ میلیون دلار به‌مارلا پرداخت شود.

ترامپ در سال ۲۰۰۵، برای بار سوم ازدواج کرد. این‌بار همسر جدیدش یک مدل و طراح جواهرات اسلونیایی‌تبار به‌نام ملانیا ناوس «Melania Knauss» بود که از وی یک پسر به‌نام بارون ویلیام «Barron William» دارد که در سال ۲۰۰۶ متولد شد. این اولین فرزند ملانیا و ترامپ بود.

ترامپ، هم‌چنین صاحب ۷ نوه است. پنج نوه از دونالد جونیور و دو فرزند از ایوانکا.

دونالدِ پسر، ۳۷ ساله و یکی از سه معاون پدر است. وی ۱۲ ساله بود که والدینش از هم طلاق گرفتند. او علاقه خاصی به‌مادربزرگ مادری خود به نام میلوس «Milos» داشته و در دوران کودکی، تابستان‌ها به‌خانه مادربزرگش در حومه پراگ می‌رفت و چندین هفته را در آن‌جا به‌سر می‌کرد. وی همانند پدرش فارغ‌التحصیل دانشکده امور مالی وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا است و مدرکی دانشگاهی در رشته امور مالی و املاک را از این دانشگاه کسب کرده است. تفریح مورد علاقه وی شکار گوزن با استفاده از تیر و کمان است. وی در سال ۲۰۰۱، پس از فارغ‌التحصیلی به‌کار در شرکت پدرش پرداخت. او همانند پدرش همسری را برگزید که پیش‌تر مدل بوده است، دونالد جوان،‌ همسرش را در یک نمایش فشن و مدل ملاقات کرد و پس از کمی کش و قوس، با خرید یک حلقه ۱۰۰ هزار دلاری از وی خواستگاری کرد. وانسا ترامپ «Vanessa Trump»  و دونالد جوان، پنج فرزند دارند.

ایوانکا، ۳۳ ساله،‌ دختر بزرگ ترامپ نیز مانند پدر و برادرش دانش‌آموخته دانشکده وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا است. وی در سن ۱۷ سالگی برای مدتی به‌عنوان یک مدل نیز فعالیت داشته است تا جایی که مجله ووگ «Vogue»  به‌وی پیشنهاد همکاری داد، هرچند وی این درخواست را نپذیرفت. ایونکا هم یکی از سه معاونان پدرش است و تخصص وی «جوش دادن» معامله‌ها و طراحی پروژه‌های جدید است. وی با جارد کوشنر «Jared Kushner»  که فرزند یک میلیارد یهودی است ازدواج کرده است. اما از آن‌جا که خانواده جارد یهودی بوده‌اند، ایوانکا هم یهودی شده است و طبق آداب و رسوم آن‌ها عمل می‌کند.

اریک ۳۱ ساله، فرزند سوم دونالد ترامپ، بیش از بقیه برادران و خواهرانش از دنیای رسانه دوری می‌گزیند. وی یک بار گفته بود که برادر بزرگش مربی و خواهرش ایوانکا مادر دوم او بوده است. وی برخلاف برادر و خواهر بزرگش از دانشگاه جورج‌تاون فارغ‌التحصیل شده است و هم‌اکنون یکی از سه معاون پدرش است، و به‌طور خاص امور ساخت و ساز را زیر نظر دارد. وی در سال ۲۰۱۲ با لارا یوناسکا «Lara Yunaska»  که از دوستان زمان نوجوانی‌اش بود ازدواج کرده است.

تیفانی ۲۱ ساله، برخلاف دو برادر و خواهر بزرگ‌ترش نزد پدر بزرگ نشده است. مارلا، همسر دوم ترامپ پس از جدایی، تیفانی را نزد خود نگه داشته و به‌گفته‌اش مانند یک «تک والد» او را بزرگ کرده است. با این حال از ثروت پدر چندان دور نبوده و در یکی از گرانقیمت‌ترین مدارس ناحیه لس‌آنجلس تحصیل کرده است. وی هم‌اکنون در دانشگاه پنسیلوانیا درس می‌خواند و امیدوار است در عرصه مدل، فشن و یا موسیقی مشغول به کار شود. گزارش شده است که ایوانکا، خواهر بزرگترش، یک‌بار به‌او کمک کرده است تا بتواند وارد یک دوره کارآموزی در مجموعه ووگ «Vogue» شود.

بارون ویلیامز، آخرین فرزند ترامپ از آخرین همسرش ملانیا است. وی در پنت‌هاوس پدرش در برج ترامپ، یک طبقه کامل را در اختیار دارد. مادرش ملانیا یک‌بار گفته بود که هر شب از مرطوب‌کننده خاویار‌(که قیمتی بین ۵۰ تا ۱۵۰ دلار دارد) برای محافظت از پوست بارون ویلیام استفاده می‌کند. گفته شده است که بارون در چهار سالگی، مراسم جشن تولد خود را با حضور تمامی هم‌کلاسی‌های کودکستان خود در موزه هوافضا و دریایی منهتن جشن گرفته است.

 پایگاه اینترنتی NBC نیوز اخیرا با انتشار گزارشی مصور، روند زندگی پرحاشیه این مولتی تریلیاردر آمریکایی را مورد بررسی قرار داده و از جمله نوشته است او در سال ۱۹۸۰، به‌یاری پشتوانه مالی پدرش‌(فِرِد ترامپ) و البته وام‌های کم بهره و سخاوتمندانه دولت توانست پروژه‌های اقتصادی خود را تکمیل‌تر کند.

فرد ترامپ نیز با بهره‌گیری از تخفیف‌های مالیاتی و یارانه‌های دولتی به‌تولید مسکن شرایطی برای این طبقه از جامعه مبادرت داشت و در واقع بستر را برای دونالد مهیا کرد. روندی که مبنای آن تامین یک زندگی سوپرلوکس بود.

ترامپ از همان سنین نوجوانی، به‌دستیاری پدر مشغول بود و رمز  و راز تبدیل شدن به‌یک معامله‌گر بزرگ را فرا گرفت.

 ترامپ ۱۸ می ۲۰۰۵، در مراسمی که با حضور تعدادی از شخصیت‌های برجسته داخلی و خارجی برگذار شد، مدل پیشنهادی بازسازی برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی را ارائه داد.

مدلی به‌روزتر و مرتفع‌تر از برج‌های قبلی که یادبودی از قربانیان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر نیز برای آن طراحی شده بود.

ترامپ در همین سال، دانشگاهی هم‌نام خود را افتتاح کرد که طرح اولیه آن کالجی آنلاین را در برمی‌گرفت که هدفش آموزش اصول مدیریت املاک و راهبردهای کارآفرینی بود. البته این دانشگاه هیچ گاه از اعتبار چندانی در سیستم آموزشی آمریکا برخوردار نشد.

 جاذبه‌های بنگاه املاک دونالد ترامپ و استیو راس را در کنار یکدیگر قرار داد تا ضمن امضای توافقنامه همکاری، دو تیم فوتبال به‌نام‌های هوستون گمبلرز و نیوجرسی جنرالز  تاسیس کنند.

در واقع مالکیت یک تیم فوتبال در لیگ آمریکا، در به‌شهرت رسیدن ترامپ و تبدیل او به‌برنده بی‌همتای اساسی را موجب شد. در واقع ثروت هنگفت و جاه‌طلبی‌های ترامپ، شهرت و اعتبار عمومی بسیاری برای او به‌همراه آورد.

خود ترامپ با اشاره به‌حضور در لیگ فوتبال‌(آمرکایی) در جایی گفته است: تا پیش از تیم داری من شناخته شده بودم اما نه آن‌چنان که باید … اگرچه مالیات آن روزها نزدیک به ۳ میلیون دلار برایم هزینه داشت اما از مزایای میلیاردها دلار تبلیغات مجانی بهره‌مند شدم. ترامپ ۳ هلی‌کوپتر شخصی دارد.

 ترامپ در مراسم افتتاحیه کازینو تاج محل در سال ۱۹۹۰ در کنارچراغ جادوی مخصوص این مراسم دیده می‌شود. وی که در آن زمان مالکیت سه کازینوی دیگر را در آتلانتیک سیتی در اختیار داشت در سال ۲۰۰۹ فعالیت‌های خود در این شهر را تا حدود بسیاری تعدیل کرد.

 روزنامه‌های نیویورک در سال ۱۹۹۴، در مقاله‌ای نوشته بودند، پادشاه برونئی پیشنهادی ۳۰۰ میلیون دلاری برای خرید هتل منهتن به‌ترامپ ارائه داده است.

 ترامپ در سال ۱۹۹۵، بخشی از سهام کازینو پلازا را برای واگذاری به‌عموم به‌بورس ارائه کرد. این روند با قرار گرفتن تعدادی دیگر از کازینوها و بنگاه‌های شرط‌بندی ترامپ در بورس ادامه یافت، اما این اقدام به‌هیچ‌وجه به‌سرانجام درستی ختم نشد. سهام کازینوهای ترامپ که به‌دلیل پول‌شویی و قمار روندی ضرر ده را طی می‌کردند، در کم‌تر از ۶ ماه نیمی از ارزش خود را از دست دادند.

البته ترامپ با به‌کارگیری برخی ابتکارات تجاری این سهام را از سقوط آزاد و ورشکستگی نجات داد، اما مشکلات مربوط به‌پول‌شویی هم‌چنان ادامه داشت.

 ترامپ برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹، با حضور در برنامه پرطرفدار «لری کینگ لایو» رسما اعلام کرد قصد دارد در آینده با تشکیل یک «کمیته اکتشافی» در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت کند.

نمایی از خانه طلایی ترامپ

 

دونالد میلیارد، به‌همراه همسرش «ملانیا ترامپ» و فرزند کوچکش «بارون ترامپ» در پنت‌هاوس ۳ طبقه مجللی واقع در آخرین طبقه برج ترامپ در منهتن نیویورک زندگی می‌کنند. جالب است بدانید که تقریبا تمامی وسائل این خانه از ظروف و گلدان گرفته تا لوستر و پلکان‌ها، همگی از طلای ۲۴ عیار ساخته شده است. دیوار، کف و سقف این خانه مجلل نیز از سنگ مرمر ساخته شده است. در ساخت این پنت هاوس از ۲۴ کیلو طلا و سنگ مرمر استفاده شده است.

 ترامپ اگرچه هیچ‌گاه فرصت حضور در مقابل دوربین‌ها را از دست نمی‌داد اما در سال ۲۰۰۴، با برنامه «کارآموز» توانست، در این عرصه نیز نامی برای خود دست پا کند.

این شوی تلویزیونی که در ۱۴ فصل تهیه شد، به‌گفتگو با تاجران، بازرگانان و کارآفرینان معروف آمریکا و جهان می‌پرداخت.

روند اوج‌گیری این مولتی میلیاردر از یک کارشناس و دلال املاک تا ارتباط‌گیری با چهره‌ها و شخصیت‌های برجسته سیاسی، هنری، ورزشی  و…، در نهایت اجرای برنامه موفق تلویزیونی «کارآموز» بود. روندی که هدف اصلی‌اش موفقیت در سرمایه‌گذاری‌های سود ده و البته کسب شهرت و اعتبار بود

ترامپ یکی از حمل کنندگان مشعل المپیک آتن در شهر نیویورک بود. این مشعل در مسیر خود برای رسیدن به‌آتن از ۳۴ شهر در ۲۷ کشور گذشت و دونالد یکی از حمل‌کنندگان آن در مسیر رسیدن به‌آتن بود.

 در سال ۲۰۱۳، اریک اشنایدرمن، دادستان کل نیویورک ترامپ را به‌دلیل آن‌چه کلاهبرداری از طریق فریب دادن ۶۰۰ دانشجو و گرفتن هزاران دلار از آن‌ها عنوان کرد، به‌پرداخت ۴۰ میلیون دلار جریمه محکوم کرد.

مایکل کوهن، وکیل نام آشنای ترامپ ضمن رد اتهامات وارد شده اعلام کرد، این دانشگاه با نرخ ۹۸ درصد قبولی به‌هیچ‌وجه در پی کلاهبرداری نبوده و انگیزه این اتهام را سیاسی و تلاش برای مخدوش کردن وجهه موکل خود اعلام کرد.

دونالد ۱۶ ژوئن ۲۰۱۵، طی مراسمی در برج ترامپ در نیویورک رسما حضور خود در مبارزات انتخاباتی برای کسب نامزدی حزب جمهوری‌خواه را اعلام کرد. وی در مقابل تریبون در حالی‌که پرچم بزرگ آمریکا را پشت خود داشت، گفت: رسما حضور خود در کارزار انتخابات را اعلام می‌کنم و مطمئن در کنار یکدیگر خواهیم توانست دوباره کشورمان را به‌جایگاه واقعی‌اش برگردانیم.

ترامپ در این سخن‌رانی، با انتقاداتی تند به‌باراک اوباما و سیاست‌های مهاجرتی دولت او تاکید کرد: هر روز شاهد ورود افرادی از مکزیک به‌آمریکا هستیم که تنها به‌قاچاق مواد مخدر، جرائم سازمان یافته و تجاوز در خاک سرزمین‌مان مشغولند. قول می‌دهم در صورت موفقیت در انتخابات دیواری بلند در مرزهای جنوبی کشور بکشم و مانع از ورود چنین افرادی به‌داخل ایالات متحده شوم.

ترامپ در آخرین روز مجمع ملی حزب جمهوری‌خواه در ایالت کلیولند، با پذیرش نامزدی حزب در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، ضمن انتقاد مجدد از سیاست‌های مهاجرتی دولت اوباما گفت: مهاجران غیرقانونی و به‌طور کل مهاجران، تهدید کننده امنیت ملی کشور محسوب می‌شوند.

ترامپ با صرف هزینه‌ای بالغ بر ۲۰۰ میلیون دلار این اداره را به‌شعبه‌ای دیگر از هتل‌های ترامپ تغییر داد. پروژه‌ای که در سپتامبر ۲۰۱۶ نهایی شد. هر سه فرزند ارشد ترامپ که همگی حدود ۳۰ سال سن دارند، معاونان امپراطوری دفتر املاک وی محسوب شده و البته از مشاورین ارشد پدر در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری هستند.

ترامپ با تثبیت پیروزی در ایندیانا، نامزدی خود برای حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر را قطعی کرد. رقابتی تنگاتنگ با تد کوز که در نهایت با پیروزی شگفت‌انگیز ترامپ به‌پایان رسید.

در حین سخن‌رانی انتخاباتی در گرین ویل کارولینا جنوبی، یکی از حامیان ترامپ‌(مری مارگارت بنیستر) موهای ترامپ را کشید تا مطمئن شود، واقعی هستند. ترامپ در بین ۱۸۰۰ هوادار خود گفت: من کلاه گیس ندارم. موهای خودم هستند. قسم می‌خورم که واقعی‌اند.

این دفاعیه در پی گزارش روزنامه نیویورک تایمز انجام شد. گزارشی که در آن با استناد به‌مصاحبه رادیویی ترامپ با یک خبرنگار اسپانیایی تاکید می‌شد: با توجه به‌این‌که نام مصاحبه «مردی با کلاه گیس» گذاشته شده است، به‌احتمال فراوان موی ترامپ واقعی نیست.

 

 دیدار اوباما و ترامپ در کاخ سفید

ترامپ با هواپیمای شخصی از نیویورک به‌واشنگتن رفت. دونالد ترامپ روز پنج‌شنبه پیش از رفتن به‌کنگره، ابتدا به‌کاخ سفید رفت و با باراک اوباما رییس‌جمهوری آمریکا در خصوص انتقال قدرت بحث و گفت‌وگو کرد.

باراک اوباما در خصوص این دیدار گفته بود: «اولویت اصلی من در دو ماه آینده انتقال آرام قدرت و موفقیت رییس‌جمهوری منتخب است. جدا از اختلافات، آن‌چه که برای همه ما بسیار مهم است کار کردن و همکاری با یکدیگر است».

دونالد ترامپ نیز تصریح کرده بود: «گفت‌وگوها بیش از زمان برنامه‌ریزی شده طول کشید و ما درباره بسیاری از موضوعات مختلف صحبت کردیم».

مناسبات ترامپ و اوباما حسنه نبوده و یکی از دلایل، سخنان ترامپ علیه اوباماست. ترامپ از رهبران جریانی بود که اوباما را به‌تقلب در مدارک هویتی‌اش و عدم تولد در خاک آمریکا متهم می‌کرد. او بر همین اساس می‌گفت که اوباما شایسته تصاحب پست ریاست‌جمهوری و فرماندهی کل قوا در آمریکا نیست.

اوباما نیز در طول کارزار انتخاباتی ترامپ، مواضع او را نقد می‌کرد و گفته بود بسیار ناراحت خواهد شد اگر ترامپ انتخاب شود.

مواضع سیاسی این دو نیز مغایر یکدیگر بوده است. ترامپ وعده کرده که بسیاری از تصمیمات و تدابیر اوباما را فسخ می‌کند؛ از جمله اصلاحات نظام درمانی و توافق اتمی با ایران را.

 کاخ سفید در شماره 1600 ، خيابان پنسيلوانيا، شهر واشنگتن دی.سی، واقع شده است. مستاجر کنونی آن، یعنی اوباما باید به‌زودی آن‌جا را تخلیه کند و به‌مستاجر جدید، یعنی ترامپ تحویل دهد.

كارشناسان خبره براساس مطالعاتی به‌روی قيمت لوكس‌ترين املاك شهر واشنگتن دی.سی، قيمت كاخ سفيد را بیش از 110 ميليون دلار تخمین زده‌اند.

کاخ سفید، يك اقامتگاه فوق‌العاده لوكس با زير بنايی به‌مساحت 5100 مترمربع است. در واقع، اين ساختمان دو طبقه شش سطحی شامل 132 اتاق و سالن از جمله 15 اتاق خواب، 36 دستشویی و حمام در پاركی به‌وسعت 3/7 هكتار قراردارد و دارای يك زمين تنيس، يك سالن بولينگ، يك سالن سينما، يك استخر، يك زمين بسكتبال و يك پيست پياده‌روی است.

كاخ سفيد از سال 1800 ميلادی، اقامتگاه رسمی رييس‌جمهور ايالات متحده است.

خانم اندرسن، نویسنده کتاب اقامتگاه می‌گوید این کاخ 96 خدمه ثابت دارد و 250 نفر هم به‌صورت پاره وقت برایش کار می‌کنند.

در سال 1941،  بودجه کاخ سفید 152 هزار دلار بود، این بودجه الان حدود 13 میلیون دلار است. هر سال 750 هزار دلار هم هزینه تعمیرات سالانه آن می‌شود.

تونی ساووی که تا سال 2013، مدیر اجرایی کاخ سفید بوده می‌گوید فرصت‌های شغلی کاخ سفید آگهی نمی‌شوند. تقریبا همه کسانی که مصاحبه می‌شوند از طرفت دوستان یا اعضای خانواده‌شان پیشنهاد می‌شوند.

 

 

واکنش کارکنان کاخ سفید هنگام دیدار اوباما و ترامپ

 

کیت اندرسن براور، برای نوشتن این کتاب علاوه بر بیش از صد نفر خدمه سابق کاخ سفید، با سه بانوی اول پیشین این کاخ، لورا بوش‌(همسر جورج بوش پسر)، باربارا بوش‌(همسر جورج بوش پدر)، روزالین کارتر‌(همسر جیمی کارتر) و چند نفر از فرزندان روسای جمهوری سابق آمریکا گفتگو کرده است.

اقامت رییس جمهوری منتخب آمریکا در کاخ سفید، همان روزی شروع می شود که مراسم سوگند ریاست جمهوری برگزار می‌شود. خانواده رییس‌جمهوری پیشین هم درست همین روز باید کاخ را ترک کنند.

ساعت ده صبح روزی که قرار است مراسم سوگند برگزار شود، رییس جمهوری منتخب با خانواده‌اش به‌کاخ سفید می‌آید و از جانب رییس‌جمهوری پیشین و خانواده‌‌اش استقبال می‌شود و بعد هر دو به‌محل مراسم تحلیف می‌روند.

در این فاصله تا وقتی خانواده جدید به‌خانه بیایند، خدمه کاخ فرصت دارند اسباب رییس‌جمهوری پیشین را خارج کنند و اثاثیه خانواده جدید را بچینند. به‌گفته یکی از خدمه‌ها، این کار باید طوری انجام شود که خانواده رییس جمهوری پیشین احساس نکنند دارند از خانه‌شان بیرون‌شان می‌کنند.

باربارا بوش که همسرش، جورج بوش اول زمان استعفای نیکسون، رییس کمیته ملی جمهوری‌خواهان بوده در مورد سرعت تغییر و تحول در جایگزینی روسای جمهوری جدید و پیشین می‌گوید ما برای خداحافظی از نیکسون که بعد از استعفایش می‌رفت تا سوار هلیکوپتر از کاخ سفید برود، بیرون رفتیم وقتی به داخل کاخ برگشتیم عکس‌های روی دیوار عوض شده بودند و تصاویر خانواده رییس‌جمهوری جدید جرالد فورد روی دیوارها بود.

خدمه پیشین کاخ سفید به‌نویسنده کتاب می‌گوند ورود کلینتون‌ها به‌کاخ سفید یکی از پردردسرترین‌ تجربه‌هایشان بوده است. کلینتون‌ها پس از انتخابات یک طراح داخلی را استخدام کردند تا به‌سلیقه خودشان مبلمان اقامتگاه‌شان را تغییر بدهد و یکی از حامیان‌شان هم حدود 400 هزار دلار برای این کار هزینه کرد.

کلینتون‌ها برای چیدن اسباب و اثاثیه‌شان، افراد خودشان را به‌کاخ سفید آوردند و این برای کسانی که دویست سال سابقه این کار را داشتند خوشایند نبود.

رون پاین یکی از خدمه کاخ سفید می‌گوید سه پسر کارتر بیش‌تر وقت‌شان را در کاخ سفید می‌گذراندند و بسیاری از اوقات در اتاق‌شان، بانگ‌(پیپ شیشه‌ای مخصوص کشیدن ماری‌جوانا) را دیده است. در آن زمان مصرف ماری‌جوانا در واشنگتن، ممنوع بوده و اگر آن‌ها بیرون کاخ ماری جوانا می‌کشیدند، قطعا دستگیر می‌شدند.

رونالد ریگان، موقع خداحافظی به خدمه گفته که بعد از هشت سال که شما چراغ‌ها را برایم روشن و خاموش کردید حالا من یادم رفته چطور باید این کار را بکنم.

هم اینک چهار زن دوتابعیتی ایرانی‌ـ‌آمریکایی در سمت‌های دستیار شخصی اوباما، هیات مشاوران رییس‌جمهور، کارمند بانوی اول آمریکا و مدیر گل‌آرایی کاخ‌سفید برای دولت آمریکا کار می‌کنند. از خانم فریال گواشیری(دستیار شخصی اوباما)، سحر نوروززاده(هیات مشاوران اوباما)، پانته‌آ قائد(دستیار میشل اوباما) و هدیه روشن غفاری(گل آراء) یاد شده است.

ترامپ در جوار ملاقات با اوباما، تماسی تلفنی نیز با ترزا می‌، نخست وزیر بریتانیا داشت. دفتر ترزا می اعلام کرده که ترامپ در این مکالمه از روابط حسنه واشنگتن با لندن تقدیر کرده و ترزا می را برای سفر به‌آمریکا دعوت کرده است.

نخست وزیر بریتانیا پیش‌تر گفته که خواستار تقویت مناسبات تجاری لندن و واشنگتن است. این تاکید مبتنی است بر توافق تجارت آزاد بریتانیا با آمریکا پس از برگزیت و ترک اتحادیه اروپا. اوباما در ملاقاتی که در بهار با ترزا می‌داشت، گفته بود که بریتانیا برای این توافق باید در نوبت بماند؛ چیزی که خشم لندن را برانگیخت. این موضع ترامپ و ترزا، یا‌دآور دوران ریگانیسم – تاچریسم است.

 

ریگان در کنار مارگارت تاچر‌ نخست‌وزیر بریتانیا

 

بعد از جنگ جهانی، مسئله‌ توسعه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل، به‌طور گسترده در محافل نظری دول قدرتمند مطرح بوده است. بیش‌تر تعریف‌های مربوط به‌توسعه از سوی اقتصاددانانی ارائه شده است که توجهی به‌مسائل معنوی و زندگی مزدبگیران نداشته و پیشرفت جوامع را در گرو پیشرفت اقتصادی بازار آزاد و خصوصی‌سازی می‌دانسته‌اند. در این میان، اصطلاح «اجماع واشنگتن» در نزد بیش‌تر افراد در سراسر جهان یادآور راهبردهای توسعه اقتصادی است که بر خصوصی‌سازی، آزادسازی و ثبات کلان اقتصادی بدون توجه به‌ابعاد اجتماعی و فرهنگی متمرکز است؛ مجموعه سیاست‌هایی که براساس اعتماد قوی بر بازارهای آزاد تکیه کرده و سعی بر کاهش یا حتی به‌حداقل رساندن نقش دولت داشت.

پس از جنگ جهانی دوم، نئولیبرالیسم به‌عنوان پروژه‌ای جدید به‌منظور ترسیم و سامان‌بخشی به‌سیستم اقتصاد بین‌المللی ظهور کرد. در حقیقت نئولیبرالیسم با بازگشت به‌اصول اقتصاد کلاسیک، عموما به‌عنوان دکترین اقتصادی مورد توجه است که رابطه‌ خوبی با قدرت حکومت نداشته و با تاکید بر منافع و ایدئولوژی بازار، در صدد جدا کردن مسیر حرکت اقتصاد و بازار از مسیر سیاست و قدرت و تحدید قلمرو و فعالیت حکومت و سیاست است. تاچریسم در انگلستان و ریگانیسم در آمریکا، گذار به‌نئومحافظه‌کاری را با نئولیبرالیسم را پیوند دادند . سرعت بخشیدند.

 در واقع این پیوند از آغاز دهه‌ 1980، منجر به‌ظهور الگوی جدیدی از دولت در اکثر کشورهای پیشرفته (OECD)شد که برخی اقتصاددانان و دانشمندان آن را «مدیریت دولتی نوین»، «مدیریت دولتی مبتنی بر بازار»، «پارادایم فرابوروکراتیک» و اسبدن و گیلبر آن را «بازآفرینی دولت»، «دولت کارآفرین» یا «دولت بازارگرا» نامیدند. با وجود تمامی این واژه‌ها مختلف و متفاوت، یک مفهوم اصل است و آن هم عبارت است از تلاش برای تحقق ارزش‌های صرفه‌جویی، کارایی و اثربخشی در کلیه‌ سطوح دولت و تمرکز بر ترجیح مکانیسم‌های بازار به‌مکانیسم‌های بوروکراتیک دولتی، حذف یارانه‌ها، خصوصی‌سازی، مقررات‌زدایی، آزادسازی، استفاده از پیمان‌کاری، افزایش رقابت میان ارائه‌کنندگان خدمات، کاهش اندازه و مقیاس و دامنه‌ دولت و… این‌ها از ویژگی‌های این رویکرد هستند که به‌طور کلی می‌توان آن را ابزار مستقیم سرمایه‌داری در دولت نامید.

صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، ابزارهای مهم و اصلی برای جهانی‌سازی و البته نوع خاصی از جهانی‌سازی هستند: «تجارت آزاد»!

به‌این دلیل، اکنون با روی کار آدمدن ترامپ شومن و تجار و سرمایه‌دار، ایده‌ دولت بازارگرا به‌ویژه از آمریکا به‌سایر کشورهای جهان اشاعه خواهد یافت، باید گفت سیطره‌ آمریکا بر نهادهای پولی و مالی بین‌المللی چون بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و… و نیز نقش آن در تعدیل اقتصادی در جهان اشاعه یافته و بدین‌وسیله اقتصاد آزاد بین‌الملل و برقراری نظم چندجانبه‌گرا به‌منظور تثبیت سیستم اقتصاد سیاسی بین‌الملل، جهانی‌سازی سرعت بیش‌تری به‌خود خواهد گرفت.

میلیون‌ها تن از مردم جهان در اثر ساست‌ها و اهداف اقتصادی، سیاسی و نظامی تاچریسم و ریگانیسم بزرگ‌ترین ضربه‌ها را خوردند. خانواده‌های کارگری و محرومان و سیاسیونی که در طول اعتصابات معدن‌چیان با دولت او به‌مبارزه برخاستند، نهایت شدیدا سرکوب شدند.

مارگارت تاچر و ورنالد ریگان از همان آغاز به‌قدرت رسیدنشان، سیاست حمایت از سرمایه‌داران را با تعرضی بی‌سابقه به‌زندگی مردم مزدبگیر به‌پیش برد.

تاچریست‌های انگلیسی به‌همراه ریگانیست‌های آمریکایی، آن‌چنان محیط رعب و وحشتی را در میان طبقه کارگر و شهروندان عادی جامعه به‌وجود آورند که آن‌ها مجبور شدند دست به‌عقب‌نشینی‌های فاحش بزند و از خواسته‌های خود کوتاه بیایند. اما با این وجود معدنچیان انگلیس در مقابل قوانین ضدکارگری تاچر مقاومت کردند و مدت طولانی در مقابل او، برای حق زندگی خود مبارزه کردند. اما بانوی آهنین سرمایه‌داری، دستور محاصره و سرکوب و کوبیدن سنگرهای معدنچیان را صادر کرد و سیاست بازار آزاد را در مورد سرکوب خواسته‌هایی چون زندگی بهتر، آموزش بهتر و… به‌کار گرفت تا آن‌ها را به‌زانو درآورد. مارگارت تاچر ادعا می‌کرد که برای پیشرفت جامعه و حتی خود همین کارگران، باید کمربندها را آن‌چنان سفت کرد که سرمایه به‌جریان بیافتد.

مارگارت تاچر نه تنها در خود بریتانیا، بلکه به‌سرتاسر جهان صدمات عظیمی وارد ساخت. او از همکاران همیشگی ناتو بود و از جمله میلیون‌ها دلار در جنگ فالک لند برای تقویت کمپین انتخاباتی خود هزینه کرد. جنایات بریتانیا در ایرلند، در سال‌های قدرت تاچر فراموش شدنی نیست. همکاری او با حکومت آپارتاید آفریقای جنوبی و پینوشه از شاهکارهای تاچر است. همه این سیاست‌های جنایت‌کارانه ای که تاکنون نیز ادامه دارند همگی در «اطاق فکر» تاچر و ریگان تولید شده‌اند.

مارگارت تاچر و ریگان هر دو مرده‌اند و در قید حیات نیستند اما وارثان آن‌ها ترزا می‌ و ترامپ، ادامه‌دهندگان راه آن‌ها هستند و چه بسا شدیدتر از آن‌ها، به‌زیست و زندگی کارگران و محرومان جهان دست‌درازی بیش‌تری خواهند کرد و جهان را به‌خاک و خون خواهند کشید!

تشدید خصوصی‌سازی، تشدید استثمار، تغییر مقررات بازار کار باز هم به‌نفع سرمایه‌داران، حذف باقی مانده بودجه‌های رفاه اجتماعی و جنگ و سرکوب را هم‌چنان ادامه خواهند داد.

نهایت ادوین میس، وزیر دادگستری پیشین آمریکا و مشاور چندین ساله‌ رونالد ریگان، حمایت مارگارت تاچر نخست‌وزیر بریتانیا از ریگان را بدون تاثیر نمی‌داند. به‌باور ادوین میس، گورباچف به‌روند فروپاشی دیوار سرعت بخشید و در نهایت نیز پایان اتحاد جماهیر شوروی را رقم زد. میس می‌گوید: «همه‌‌ این‌تحولات بدون وجود رونالد ریگان ناممکن بود، دست‌کم نه در سال‌های 1989 و 1991 که شوروی از هم پاشید، بلکه اگر ریگان نبود این اتفاقات دیرتر رخ می‌دادند». میس تمام این تحولات را نتیجه‌ سیاست‌های ریگان می‌داند.

ادوین میس، می‌گوید «ریگان اقتصاد آمریکا را که در بحرانی عمیق فرو رفته بود دوباره زنده کرد، و قدرت را به‌ارتش ما که اواخر دهه‌ 70 میلادی تقلیل رفته‌بود، باز گرداند. آمریکا در دوره‌ ریگان بار دیگر تبدیل به قدرت برتر جهان شد».

ریگان در سال‌های پایانی ریاست‌جمهوری رابطه‌ دوستانه‌ای را با میخائیل گورباچف برقرار کرد. شاید دوستی ترامپ و پوتین نیز از همین تجربه نشات گرفته باشد! شاید تحولات این دوره و تکرار تاریخ شوروی سابق، این بار در ایالات متحده آمریکا تکرار شود! فروپاشی و پایان فلسفه «ملت – دولت» در سراسر جهان!

سه‌شنبه بیست و پنجم آبان 1395‌– پانزدهم نوامبر 2016

ادامه دارد.