روز کوروش؛ رویارویی ملی در تقابل با هنجارهای رسمی حاکمیت/ نگاه

روشنفکر/ حضور هزاران ایرانی مشتاق و دوستدار «کوروش کبیر» در هفتم آبان ماهِ سال جاری در محل پاسارگاد، بیش از آنکه نشان از یک پیوستگی هویتی بین ایرانیان امروز با گذشته باستانی خویش داشته باشد، حاکی این نکته مهم است که هویت جویی غریزی، در آینده بیش از پیش موی دماغ حاکمان اسلامی خواهد گشت.

امسال به رغم اینکه حاکمیت تمام ابزارهای لازم را بکار برد تا از حضور گسترده مردم در آرامگاه کوروش جلوگیری کند اما مردم به خوبی نشان دادند که از هر فرصت و هر ابزاری برای مخالفت با هنجارها و ارزش‌های  رسمی حاکمیت، استفاده خواهند کرد. چراکه ارزش‌های منتسب به کوروش، بنیان‌گذار امپراطوری «هخامنشی» درست در نقطه مقابل با ارزشها و هنجارهای رسمی حاکمیت قرار دارد. از اینرو می‌توان از آن به عنوان یکی از نقاط قوت در رویایی ملی با حاکمان مردم گریز حکومت اسلامی، بهره برد.

تساهل و مدارای دینی، خارج از افق‌های مذهب رسمی- حکومتی، خصیصه‌ی بارزی از شیوه و منش کوروش بزرگ بود که هرگز در قاموس حاکمان وقت، جایی ندارد. از اینرو تجمع یاده شده را نمی توان تنها یک ادای احترام ساده به کوروش تلقی کرد بلکه می‌توان از آن به عنوان یک شیوه مبارزه منفی نام برد که درست در تقابل با آمال و اهداف حکومت اسلامی قرار دارد.

دقت کنید در شعارهای مطرح شده توسط مردم در پاسارگاد:

حکومت آخوندی، فقط ظلم، فقط جهل.

کوروش پدر ماست/ ایران وطن ماست.

سوریه رو رها کن/  فکری به حال ماکن.

آزادی اندیشه با ریش و پشم نمیشه و…

و نه غزه نه لبنان/  جانم فدای ایران.

براستی این شعارها نشان از چه دارد؟ آیا غیر این است که در آینده؛ کوروش و شیوه و منش او چشم اسفندیار جمهوری اسلامی خواهد بود. ناگفته نماند که برخی از شعارهای نژادپرستانه که به صورت محدود و از سوی تعداد اندکی سرداده شد، با شیوه و منش کوروش در تضاد آشکار است.

                                  گزارش تصویری از روز کوروش در هفتم آبانماه ۱۳۹۵، پاسارگاد

این نمایش پرده‌ای نیاز به جاوااسکریپت دارد.