روشنفکر/ پدیده فساد در میان سیاستمداران امری است که از دیرباز در تاریخ سیاسی ایران قابل مشاهده است. در دویست ساله اخیر از حاج میرزاآقاسی گرفته تا سیاستمداران سی و هفت ساله جمهوری اسلامی، ما با جریانی روبرو هستیم که مثل خوره به جان مردم ایران افتادهاند.
اما با نگاهی به این جریان در چند دههی اخیر متوجه میشویم که شدت و دامنه این رویکرد در تاریخ ایران بیسابقه بوده است. کافی است سری به روزنامههای یومیه و رسانههای مجازی بیاندازید و ببینید که چطور اخبار مبنی بر اختلاس های میلیاردی، از سر و کول آدمی بالا میروند. سیصد میلیارد و سه هزار میلیارد تومان، اعداد خردی!هستند که گوشهای ما چنان به آنها عادت کرده که فکر میکنیم صحبت از دو ریال ۱۰ شاهی است. بهتر بگویم خو کردهایم که هرروز با چنین مطالبی روزِ خود را شب کنیم. تازه این قطرهای از دریایی است که بوی کثافتش دنیا را گرفته و هزاران برابر این اعداد و ارقام هنوز فاش نگشته است.
براستی ما با چه جماعتی روبروییم؟
یاد عبارتی ماندگار از زنده یاد«غلامحسین صدیقی» پدر جامعه شناسی ایران افتادم که در بهار ۱۳۵۷ و چند ماه قبل از به قدرت رسیدن حاکمان جمهوری اسلامی گفته بود:«آنچه که اعراب و مغولها جداجدا کردند، اینان یکجا میکنند»