خاورمیانه‌ی امروز و آرزوهای کسروی/ نیم نگاه

روشنفکر/ احمد‌ کسروی یکی از اندیشمندان ایرانی است که بیش از پیش بر جریان‌روشنفکریِ ایران معاصر، تاثیر مثبت گذاشته است. او انسانی است اندیشمند و در‌عین حال امیدوار به روند تکاملی حیات اجتماعی بشر. خرد و خرد گرایی یکی از عناصر اصلی اندیشه‌های وی می‌باشد و بر این باور است که با تکیه بر خرد و تجربه انسانی، می‌توان شرایط بهتری برای زیست انسانی فراهم آورد و دنیا به سمتی خواهد رفت که بیش از گذشته، از شرایط اخلاقی برخوردار گردد. نگاه امیدوارانه او به آینده، نشان از نگاه مثبت او به پدیده های پیرامون وی دارد.

با این وجود اگر اکنون در قید حیات بود و با چشمان خود می دید که  چگونه خاورمیانه در آتش جزم گرایی مذهبی می سوزد، شاید طور دیگری به قضایا می‌نگریست.

راستی چه کسی باور می‌کرد که خاورمیانه‌ی در حال گذار از جزمیت مذهبی به دنیای گیتیانه و سکولار، این چنین به گهواره ترور و خشونت تبدیل گردد. به دیگر سخن خاورمیانه‌ای که گهواره تمدن می نامیدنش اکنون «گهواره توحش» گردیده است.

روزی نیست که با نگاه به رسانه‌های بین‌المللی و دیدن جنایت‌هایی که با نام دین و بر‌اساس باورهای مذهبی، بر مردمان بخت برگشته خاورمیانه روامی‌دارند، خجل و سرافکنده نگردیم. کاش کسروی زنده می‌بود و می‌دید که بر آرزوهایش چه رفته است. اگرچه داعشیان دیروز  با او همان کردند که امروز با انسان هزاره سوم می‌کنند.

اما آنچه مسلم است ما هنوز به شیوه و نوع نگاه امیدوارانه‌ کسروی و کسروی‌ها نیازداریم و چاره‌ای نداریم تا با امید به استقبال آینده برویم، آینده‌ای سرشار از زندگی‌ و بدون پاسداشتِ باورهای مبتنی بر جزمیت مذهبی.