روشنفکر/ انتشار خبر استفاده روسیه از پایگاه های نظامی کشورمان، به رغم اینکه نشان از یک واقعه تلخ تاریخی دارد، اما نوع نگاه برخی به این پدیده، آنهم به سهو، مبنی بر نقض حاکمیت ملی توسط روسیه، به ذهن آدمی این نکته را متبادر میکند که گویا اساسا حاکمیت ملی و مردمی در ایران وجود داشته که نقض شده باشد؟
آیا جمهوری اسلامی بر اساس منافع ملی ایرانیان در طول این ۳۸ سال رفتار کرده که ما اکنون اینچین برافروخته می شویم که همین امروز حاکمیت ملی ما نقض شده و تا دیروز هیچ خبری از نقض حاکمیت ملی نبوده است؟
آیا حکومت اسلامی برآمده از تمایلات و آرای آزادانه تک تک مردم ایران می باشد که به تبع آن، از منافع مردم حمایت کند؟
در این شکی نیست که حکومت اسلامی هم اکنون وارد در یک جنگ حداقل سه جانبه در منطقه خاورمیانه شده است.
حضور فیزیکی و تامین هزینههای مالی و نظامی دولت بشار اسد، حزب الله لبنان و حوثی ها در یمن نشان از چه دارد؟ آیا غیر این است که مردم ایران بدون اینکه خود بخواهند عملا در حال پرداخت هزینه کامل اداره یک کشور بحران زده و ۲۲ میلیونی مثل سوریه هستند؟
اگر حاکمان ایرانی نباشند دولت سوریه چطور میتواند به تنهایی به حیات خونبار خود ادامه دهد؟ آیا کشوری که چیزی برایش جهت تولید و توزیع نمانده، می تواند بدون کمک جمهوری اسلامی یک روز به حیات خود ادامه دهد؟
این در حالی است که فقر و نابرابری و تبعیض در بند- بند استخوان ایرانیان نفوذ کرده و در حال متلاشی کردن حیات مردم میباشد.
از روز اول استقرار جمهوری اسلامی چیزی بنام حاکمیت ملی در این کشور نبوده و نیست؟
کدام حاکمیت ملی، کدام امنیت ملی آقا!