فصلی داغ با طعم سرب و شلاق! / تابستان ۶۷/ روشنفکر

روشنفکر/ مردادماه تابستان ۶۷ یکی ازغمگنانه‌ترین فصل‌های تاریخ در ایران معاصر به شمار می‌رود، فصلی که جمهوری اسلامی با دست زدن به یک جنایت تاریخی، نامی در خور خویش را در تاریخ جنایت های سازمان‌یافته به ثبت رساند. صدها ایرانی دگراندیش در حالی به جوخه های مرگ سپرده شدند که در حال سپری‌کردن دوره محکومیت خود بودند. این جنایتِ برنامه‌ریزی شده، به دستور صریح «روح‌الله خمینی» رهبر وقت و مقامات عالیه نظام جمهوری اسلامی بدون هیچ دادگاهی و بدون رعایت هیچیک از موازین قانونی، اجرا گشت. در حالی‌که هیچ خطر و تهدیدی از جانب قربانیان، نسبت به نظام موجود، حداقل در بعدِ عملی متصور نبود.

بنابرشواهد و روایت‌های برجای مانده، جوانانی در این رویکرد سازمان یافته، قربانی گشتند که در صداقت، پاکی و عشق به انسانیت و وطن دوستی، همتا نداشتند. آنها چیزی نمی‌خواستند جز ایرانی آباد و آزاد.

اما آنچه مسلم است وسعت این زخم و درد به حدی در وجدان جمعی مردم ایران سنگینی می کند که باگذشت چند دهه از وقوع آن، هنوز که هنوز است یادآوری‌ آن رعشه بر جان هر انسانِ آزاده‌ای می‌اندازد.اگرچه برخی برآنند هرطوری شده آن را از حافظه‌ی تاریخی مردم ایران پاک کنند .

افزون‌برآن شدت و عمق این فاجعه به‌قدری است که می‌توان آن را در سطح دادگاه‌های بین‌المللی به عنوان جنایت بر علیه بشریت مطرح و بانیان آن را به مجازات متناسب با جرمی که واقع شده‌اند، رساند.

«حسینعلی منتظری» یکی از روحانیون بلند پایه، که در تاسیس نظام جمهوری اسلامی نقش مهمی داشت و بعدها از جانب حاکمیت مورد تصفیه قرارگرفت، از‌جمله کسانی است که به‌صراحت وقوع این حادثه را ‌‌تایید ‌کرده‌است. همچنین شانه خالی‌کردن جناح‌های رژیم و انتساب عاملیت آن به همدیگر،یکی از مهترین شواهد برای طرح در دادگاه‌های بین‌المللی است.ناگفته نماند برخی بی‌شرمانه از شراکت در‌‌این جنایت به عنوان سند افتخار یاد کرده و آن‌را امری اجتناب‌ناپذیر جهت حفظ نظام ، قلمداد می‌کنند .

تارمای روشنفکر، به تمام بازماندگان و مردم ایران، سالگرد این واقعه تلخ و هرگز فراموش نشدنی را تسلیت گفته و از همه خوانندگان خود می‌خواهد تا در مراسم‌هایی که در نقاط مختلف دنیا به این مناسبت برگزا می‌گردد، شرکت کنند.

تهیه شده در گروه نگاه روشنفکر