دیروز پاریس، امروز «نیس» و فردا همه‌ی «بشریت» / نگاه/ روشنفکر

ATTENTION EDITORS – VISUAL COVERAGE OF SCENES OF INJURY OR DEATH – A body is seen on the ground July 15, 2016 after at least 30 people were killed in Nice, France, when a truck ran into a crowd celebrating the Bastille Day national holiday July 14. REUTERS/Eric Gaillard

روشنفکر/ خبر دردناک حمله‌ی جنون آمیز با کامیون و شلیک گلوله های تنفر، در شهر زیبای «نیس»، به جمعی که تنها می خواستند سالگرد استقلال میهن‌شان را جشن گیرند، قلب هر آدمی را به درد می‌آورد. اگرچه آنان که قلب‌ ‌ها‌یشان را به خیالاتِ رسولانه و آسمان سپرده‌اند و نمی‌خواهند نجوای رنجور قلب های زمینی را بشنوند، امشب را با شادمانیِ چندش‌آوری به سر می‌کنند.

راستی باورمان نمی‌شود که سده بیست و یکم اینگونه آغاز شود. نزدیک به دو دهه از آغاز هزاره‌ای می‌گذرد که قرار بود آن را با عشق به زندگی و زنده بودن، بیاغازیم. براستی رویاهای‌مان چطور اینگونه درباغ بربریت، پرپر می شود و ما تنها نظاره‌گرِ آنیم و با آه و اگر‌های خود، غمگنانه به آینده‌ای می‌نگریم که شاید ازاین هم بدتر باشد.

اکنون در میانه شب، که قلم بر صفحه کاغذ می‌خراشم، هنوز مشخص نیست که این جنایت از سوی چه کسانی رقم خورده است، اما آنچه مسلم است بی هیچ شک و شبهه‌ای، چنین جنایاتی بیشتر از سوی کسانی صورت می‌گیرد که به زعم خود می‌خواهند به بهشتی پای گذارند که نهرهای خیالی‌اش از خون هزاران انسان بی‌گناه، روان گشته است.

دیروز «پاریس»، امروز «نیس» و فردا، همه‌ی «بشریت» در تیررسِ دنیاگریزانی است که همزیستی ما را به خشم و تنفر نشانه گرفته‌اند و برای همخوابگی با حوریان آسمانی، زیبارویان زمینی را بکارت از خون و جان بر می‌دارند.

آنان که در خاورمیانه یعنی بهشت خشم و ترور زیسته‌اند خوب می‌فهمند که امشب بر قلب معصوم «نیس» چه رفته است. چراکه بیش از چند دهه است که در نقطه‌ای از عالم زندگی می کنند که خون قاتق سفره هایشان گشته، بدون اینکه خود بخواهند و نقشی در این انسان کشی وحشیانه داشته باشند.

و من اما چیزی ندارم، جز قطره اشکی بر نگاهِ معصوم« نیس»!

«تهیه شده در گروه نگاه روشنفکر»