روشنفکر/ اکبر هاشمی رفسنجانی در سخنان اخیر خود عبارتی بکار برد که بسیار قابل تامل است.اودقیقا چنین عبارتی را درمیان جمعی از اصحاب رسانه! و صنعت، بیان کرد:«عقلای قوم کم کم دارند متوجه میشوند که سوراخ کردن کشتی انقلاب همه را غرق میکند.»
ناگفته نماند که روح الله خمینی بنیانگذار نظام حاکم،درسالهای ابتدایی انقلاب،در باره اکبرهاشمی گفته بود:«نهضت زنده است تا هاشمی زنده است.»
عبارات آورده شده حاکی از این واقعیت است که دلنگرانی هاشمی برای حفظ نظام حاکم، اگر بیشاز خامنهای نباشد، کمتر از او نیست. همچنین هاشمی همانطور که خمینی به زبان آورده یکی از دلایل اصلی بقای این نظام بوده و خواهد بود.
این در حالی است که برخی به عمد یا از روی نادانی، در داخل و خارج از ایران، براین باورند که می توان از طریق هاشمی و یارانش، کشتی نظام را سوراخ کرده و از آن سوراخ واردِ آن شد، سپس آن را مرمت و تغیر ماهیت داد.
این ساده انگاری در نگاه و تحلیل شرایطِ امروزِ ایران، یکی از آفت های مزمن برخی رسانه ها و تحلیلگران سیاسی است که همواره کوشیدهاند، به این روند کمک می کنند؟
اینکه کشتی نظام سوراخ گشته در آن شکی نیست، ولی باید هوشیار بود که آیا می توان این سوراخ را به حفره تبدیل کرد تا در اقیانوس آلام مردم غرق شود یا کمک به مرمت کنندگان آن نمود تا همچنان آرزوهای مردم نقش بر آب گردد.
به نظر میرسد برخی هنوز که هنوز است سعی کرده و می کنند تا برای مرمت این کشتی سوراخ، نقشی مکمل بازی کنند و بسان نقش آفرینان پرده نقرهای، مردم را چند صباح دیگر به همآغوشی در بستر استبداد دعوت نمایند. منتظر انتخابات آینده خواهیم بود و خواهیم دید!
اما یک سوال اساسی: اگر هاشمی، خامنهای و دهها صاحب منصب حکومتی، بنادارند به هرقیمتی نظام کنونی را حفظ کنند، دقیقا به این سبب است که حیات و ممات ایشان به حفظ نظام بسته است. اما آنان که با مینی ژوپ و کراوات، چپ و راست جلوی چشمان آدمی ظاهر می شوند، چه منافعی از حفظ و زنده نگاه داشتن این رویکرد دارند؟ و یا اساسا می توانند این کشتی سوراخ را همچنان در ذهن وجدان جمعی مردم ایران، مرمت کنند؟
تهیه شده در گروه نگاه روشنفکر