روشنفکر/«عباس کیارستمی»کارگردان شهیر سینمای جهان،که مدت مدیدی از بیماری رنج می برد، امروز دوشنبه(۴/۷/۲۰۱۶) در هفتاد و شش سالگی،در «پاریس» شهری که خیلی دوستش می داشت، سینمای شاعرانه جهان را ترک گفت.
او به رغم فشارها و شرایط خفقان آور داخل ایران، شاهکارهایی خلق کرد که بسیاری از منتقدان سینمایی جهان، از او به عنوان یک پدیده استثنایی در سینمای مولف یاد می کردند.
«زیر درختان زیتون»، «طعمع گیلاس» و…و «خانه دوست کجاست» از جمله آثاری بودند که جوایز جهانی متعددی، چون «نخل طلا ی کن» را نصیب او کردند.
او علاوه بر ساخت فیلم در شعر و عکاسی نیز دستی داشت و برخی از اشعارش به زبان های خارجی ترجمه شده بود.
کیارستمی نه مانند حاکمان می اندیشید، نه مانند آنان لباس بر تن می کرد و نه به سلیقه ایشان فیلم می ساخت. اگرچه برخی،از نرم خویی و موفقیت های وی، سواستفاده هایی می کردند. اما آنچه مسلم است او شاعر بزرگ سینمای مولف بود که همواره زیر نگاه متنفرانهء جزم اندیشان داخل کشور،قرار داشت. افزون بر آن، راوی نگاه های دردمند مردمان روستا و کوچه های تنگ و کم فروغ شهر ها بود. ناگفته نماند که بسیاری از سینماگران موفق ایرانی، همچون «جعفر پناهی» همواره تحت تاثیر نگاه و سبک او بودند.
«تارنمای روشنفکر» درگذشت این هنرمند بزرگ را به جامعه هنری و روشنفکران ایرانی تسلیت می گوید.
تهیه شده در گروه «گزارش» روشنفکر